ΤΡΙΚΑΛΑ – Το άγνωστο αρχαίο τείχος

Δέκα λεπτά από τα Τρίκαλα και ακριβώς απέναντι από την κοινοτητα Πετροπόρου οι αρχαιολογικες ανασκαφές της Εφορίας Αρχαιοτήτων Τρκάλων, συγκλονιζουν. 

Η Πέλιννα τον 6ο και τον 5ο αιώνα π. Χ. ήταν περιορισμένη στην κορυφή και τις μεσημβρινές κλιτύες του λόφου. Στα μέσα του 4ου αιώνα π. Χ. η πόλη επεκτάθηκε στα δυτικά και οχυρώθηκε με ισχυρό τείχος.

Το νέο τείχος κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις αρχές της πολεμικής τέχνης των ύστερων κλασικών και πρώιμων ελληνιστικών χρόνων, κατά το ισόδομο τραπεζίοσχημο σύστημα τειχοδομίας με δύο παρειές από γκρίζο ντόπιο ασβεστόλιθο.

Οι οριζόντιοι γωνιόλιθοι, από ντόπιο λευκόφαιο ασβεστόλιθο από τα λατομεία βορειοδυτικά της δολίνης στο «Ζουρ Παπά», έχουν τις μακρές πλευρές οριζόντιες και εντελώς παράλληλες, ενώ οι στενές πλευρές είναι ακανόνιστες και διατάσσονται αριστερά ή δεξιά από μια νοητή κατακόρυφη γραμμή. Η εξωτερική επιφάνεια των λίθων είχε αδρή εργασία λάξευσης με χοντρό βελόνι ή αφέθηκε σε πολλές περιπτώσεις εντελώς ακατέργαστη.

Η τεχνοτροπία τους ποικίλλει από πολυγωνικό σύστημα τοιχοδομής, έως ανασκευές βυζαντινών χρόνων με κονίαμα. Στη ΒΔ πλευρά υπάρχει μια μεγάλη πύλη, έχουν εντοπισθεί δύο πυλίδες, ενώ πύλες έχουν εντοπισθεί στην ανατολική και νότια πλευρά των τειχών. Στη ΒΔ πλευρά υπάρχει μια μεγάλη πύλη, έχουν εντοπισθεί δύο πυλίδες, ενώ πύλες έχουν εντοπισθεί στην ανατολική και νότια πλευρά των τειχών.

Οι πύργοι που κατασκευάστηκαν στις γωνίες ή στα ευπαθή σημεία του τείχους, στην επέκταση της δυτικής πλευράς, είναι τετράγωνοι, συμπαγείς και μεγαλύτεροι από τους υπόλοιπους και είχαν εσωτερικές κλίμακες ανόδου.

Η τεχνική της κατασκευής ήταν η «έμπλεχτη» , με την οποία οι δύο παρειές του τείχους κατασκευάζονταν με λαξευτούς γωνιόλιθους και το ενδιάμεσο κενό γέμιζε με μικρούς αργούς λίθους. Πάνω στο τείχος υπήρχαν οι επάλξεις και ένας διάδρομος, ο περίπατος , από όπου γινόταν η άμυνα.

Σώζονται 15 και πλέον ορθογώνιοι πύργοι, σε χαμηλό ύψος, προμαχώνας (36 x 4-8 μέτρα και τρεις πύλες, η μία εκ των οποίων είναι ασυνήθιστα μεγάλων διαστάσεων. Οι σωζόμενοι πύργοι και τμήμα του τείχους στην ακρόπολη ανάγονται στις πρώιμες φάσεις ανάπτυξης της Πέλιννας. Οι πρώτες σωστικές ανασκαφικές έρευνες συνηγορούν σε μια χρονολόγηση της κατασκευής του τείχους γύρω στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. Η ακρόπολη, σε υψόμετρο 185 μ., χωρίζεται από το Πελινναίον όρος από ένα φυσικό μάλλον βαθούλωμα, το «Ζούρπαπα».