Υπάρχει ελπίδα !!! – του Ηλία Καραμάνου

Η επόμενη μέρα με την νέα γενιά στους δρόμους… Τελικά ο ιός του παλαιοκομματισμού δεν πρόλαβε να μολύνει την νέα γενιά… Μια γενιά πολύ μορφωμένη αλλά και πολύ αδικημένη….

Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής για να καταλάβεις το καθολικό αξιακό – κοινωνικό – υγειονομικό – οικονομικό “κρασάρισμα” στο οποίο μας οδήγησαν…

Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να συσπειρωθει και να ξεσηκωθεί η νεολαία. Μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι όλοι μαζί και πρωτίστως η νέα γενιά βρίσκεται στα “κάγκελα”…. Προσπαθεί να “κερδίσει” την ζωή που της ανήκει… Προσπαθεί να πάρει πίσω τα όνειρα που της “κλέψανε”…

Το έγκλημα στα Τέμπη ήταν η αφορμή για να κατέβει ο λαός στους δρόμους. Τα αίτια όμως είναι πολλά και διαχρονικά… Έχει μαζευτεί πολύς θυμός και είναι μεγάλη η αγανάκτηση… Η προκλητική αδιαφορία της τελευταίας κυβέρνησης, η ασυδοτη συμπεριφορά, η χειραγώγηση της δικαιοσύνης, η άλωση των μέσων επικοινωνίας είναι μέρος από τα αίτια…

Ίσως είναι η στιγμή της απόδοσης των ευθυνών στους “σημερινούς μαθητευόμενους μάγους” ή στους προηγούμενους ή στους προ-προηγούμενους…

Μάλλον ήρθε η ώρα της πληρωμής τους… Ήρθε η στιγμή που “πρέπει να κάνουν ταμείο”….

Το “νου” μας λοιπόν…

Ήδη έχουμε δει πολλά και πιθανόν να μην τα έχουμε δει “όλα”..

Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι η κατάλληλη στιγμή, το timing που λένε οι ειδικοί, για ν’ αποβάλλουν κάθε ίχνος από τον λαϊκισμό τους…. Αλλά δεν θα το κάνουν…. Θα επιμένουν στο αλαζονικό και υπεροπτικό υφακι με το οποίο διοικούν 3,5 χρόνια τώρα…

Έτσι κι αλλιώς είναι γνωστό σε όλους, ποιοι είναι οι ένοχοι και ποιοι οι συνένοχοι…..

ποιοι κάνουν τα στραβά μάτια και ποιοι κλείνουν τα μάτια….

ποιοι “ερωτοτροπουν” με ποιους και ποιοι φλερτάρουν με ποιον…

Όλοι γνωρίζουμε αυτούς, που “βίασαν και βιάζουν” τη Δημοκρατία μας, που διέλυσαν το δημόσιο σύστημα υγείας, που καταπάτησαν κάθε ανθρώπινη αξία, που τσαλαπατησαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που εξαθλίωσαν τους πολίτες, που δεν σεβάστηκαν την ανθρώπινη ύπαρξη, που “καταράστηκαν” τους αγώνες του λαού για ένα καλύτερο μέλλον.

Γνωρίζουμε καλά όλοι μας (και ας κλείνουν κάποιοι τα μάτια τους) αυτούς που συκοφάντησαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, αυτούς που έκαναν τις κωλοτούμπες, που άλλαξαν “στρατόπεδα”, που χλευασαν και ειρωνευτηκαν τους “διαφορετικούς” συνανθρώπους, που δεν σεβάστηκαν θρησκείες, που δεν υπολόγισαν ανθρώπινες ζωές….

Όλοι υποπτευομαστε, ίσως και να γνωρίζουμε, ποιοι επένδυσαν στην αγέλη, στην άγνοια, στο φανατισμό, στην εξαπάτηση, στη συκοφάντηση, στη λασπολογία, στα διάδοση ψευδών ειδήσεων ( fake news) στην “κατασκευή” εχθρών ή σε “ξένα” κέντρα αποφάσεων….

Και το πιο επικίνδυνο είναι πως όλοι γνωρίζουμε, ποιοι τζογάρανε στις κρίσεις, στην αδιαφάνεια, στη διαφθορά, στην αυθαιρεσία, στις επισυνδεσεις, στις αναθέσεις, στις προμήθειες, στις μίζες…

Ακόμη και “η ντροπή ντράπηκε μαζί τους…” που λέει και φίλος!!!

Θα μπορούσε να πει κάποιος πως “η επόμενη μέρα”, η νέα εποχή που θα έρθει, πως ίσως είναι η πιο σημαντική όλων των τελευταίων δεκαετιών…

Το ότι θα αλλάξει τη Μοίρα όλων των Ελλήνων, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο. Το ότι θα είμαστε εντελώς διαφορετικά “μετά τον Αρμαγεδωνα” που βιώνουμε , είναι επίσης σίγουρο…

Ευκαιρία λοιπόν να απαλλαγούμε μια και καλή από τους “ψευτοηγέτες”, τους λάιτ επαναστάτες, τους Μωυσήδες, τους ψευτομαρξιστες….

Ο κορωνοϊός βοήθησε να καταλάβουμε πόσο “μικροί” είμαστε… πως είμαστε “κάτι άλλο” από αυτό που νομίζουμε ότι είμασταν… Καταλάβαμε πως είμαστε ανήμποροι να αναμετρηθούμε με το άγνωστο…

Καλό θα ήταν να “καθαρίσουμε” αρκετά την σκέψη μας, να ξεπεράσουμε τις ανασφάλειες και το άγχος της επιβίωσή μας, να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να τα βρούμε με τους εαυτούς μας και να τολμήσουμε δημόσια κριτική και αναγνώριση των λάθος επιλογών μας.

Να αποφασίσουμε πως είναι καιρός να απαλλαγούμε και να επιβάλουμε ισόβιο αποκλεισμό από το δημόσιο βίο σε όλους εκείνους, που ενώ γνωρίζαμε για πολλά χρόνια τον τρόπο με τον οποίο “δρούσαν υπόγεια” και κατάφερναν να επιβιώνουν, εμείς κλείναμε τα μάτια μας… Μας είχαν κάνει συνενόχους είτε από επιλογή είτε από αδιαφορία….

Το νέο κοινωνικό συμβόλαιο πρέπει να οικοδομηθεί πάνω στις έννοιες της εμπιστοσύνης, της συνυπευθυνότητας, της ειλικρίνειας, της συνέπειας, της συλλογικής προσπάθειας, της διαφάνειας και στην τελική της κοινής μοίρας, τόσο στα καλά όσο και στα άσχημα.