Μόνοι μας μείναμε…
Έτσι και αλλιώς πάντα μόνοι μας ήμασταν… Έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον…
Θα αργήσουμε αλλά θα τα καταφέρουμε…
Θα τα σηκώσουμε τα χωριά μας…
Τι κι αν μας “έριξαν” κάτω, τι κι αν “ματώσαμε”, τι κι αν μας “έπνιξαν”… Ξέρουμε να παλεύουμε, ξέρουμε να αγωνιζόμαστε… Θα τα γεμίσουμε πάλι τα χωριά μας, θα ξανακουστουν οι παιδικές φωνές στις πλατείες και στις παιδικές χαρές…
Δεν αντέχεται σε έξι οικοδομικά τετράγωνα να κατοικούνται μόνο έξι σπίτια…
Αλλά δεν φτάνει μόνο το δικό μας κουράγιο, δεν είναι αρκετή μόνο η δική μας θέληση.
Θέλουμε την βοήθεια και την στήριξη όλων.
Θέλουμε τον Δήμο και την Περιφέρεια δίπλα μας.
Ξέρουμε πως είμαστε μια πληγή ανοιχτή για την κυβέρνηση.
Όμως δεν φταίμε εμείς. Δεν το προκαλεσαμε… Η ολιγωρία, η αδιαφορία, η ανεπάρκεια, η ανικανότητα κάποιων το προκάλεσε. Και η αδράνεια συγκεκριμένων ταγών ευθύνεται για το τέλμα στο οποίο βυθιστηκαμε…
Εμείς ζούμε εδώ, εμείς αναπνέουμε την βρωμιά και την μπόχα, εμείς λασπωνομαστε με την πρώτη ψιχάλα…
Εμείς ζούμε δίπλα στα ακαθάριστα κτίρια και στα γκρεμισμενα σπίτια… Εμείς βρισκόμαστε μόνιμα κάτω από την απειλή μιας υγειονομικής βόμβας…
Εμείς χάσαμε περιουσίες… Εμείς χάσαμε σπίτια…
Οι αγρότες μας είναι εκείνοι που δεν θα εισπραξουν φέτος και δεν ξέρουν αν θα καταφέρουν να καλλιεργήσουν του χρόνου.
Οι δικές μας επιχειρήσεις δεν σήκωσαν ακόμα γενικό για να ξεκινήσουν…
Τα δικά μας παιδιά έχασαν τα σχολεία τους και αναγκάζονται να ξυπνάνε στις έξι το πρωί για να συνεχίσουν την μάθηση τους…
Εσείς δεν μένετε εδώ…
Δεν μας αρκεί ούτε η κατανόησή σας ούτε η καλή σας διάθεση… Θέλουμε πράξεις, θέλουμε έργα, θέλουμε ενέργειες.
Η διάθεση της εθελοντικής προσφοράς από μέρους σας εξαντλήθηκε την επόμενη των εκλογών;;;
Μέχρι εκεί έφτανε;;;
Μην εγκαταλείπετε τα χωριά που καταστράφηκαν…
Βοηθειστε μας..
H.K.
