Το παρόν άρθρο αφορα την τραπεζική σταθερότητα της Αμερικής, βοηθωντας μας να αντιμετωπίσουμε τους μεγάλους κινδύνους που προβλέπονται για την Παγκόσμια τραπεζική σταθερότητα τα επόμενα χρόνια και να σας προειδοποιήσω ότι δεν φαίνεται πολύ καλό το μέλλον των μεγαλύτερων τραπεζών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Δ. Τσάντος
Αν πιστεύετε ότι τα τραπεζικά ζητήματα έχουν αντιμετωπιστεί, λυπάμαι που σας ενημερώνω ότι πιθανότατα είδατε μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Μπορέσαμε να εντοπίσουμε τους ακριβείς λόγους που προκάλεσαν την αποτυχία του SVB, πολύ πριν καν σκεφτεί κανείς αυτά τα ζητήματα. Και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν έχουν επιλυθεί, πολυ απλά είναι θέμα χρόνου “να σκάσει η φούσκα”.
Ο κίνδυνος αναντιστοιχίας λήξης στο τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ για περισσότερους από 18 μήνες, εχει ήδη οδηγήσει στην περιβόητη αποτυχία της SVB και κυρίως εξακολουθεί να αποσταθεροποιεί το τραπεζικό σύστημα. Παρά το γεγονός ότι πολλοί ειδικοί και αξιωματούχοι λένε ότι η κρίση ρευστότητας στις ΗΠΑ έχει τελειώσει και είναι απίθανο να επαναληφθεί, η κατάσταση ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα της χώρας παραμένει προκλητική.
Οι τράπεζες των ΗΠΑ αποδείχτηκαν εντελώς απροετοίμαστες για μια απότομη αύξηση των επιτοκίων. Τα ετήσια τεστ αντοχής της Fed δείχνουν μόνο την απόδοση των τραπεζών σε περιβάλλον χαμηλών έως μηδενικών επιτοκίων. Μπορεί να αποτελεί έκπληξη για κάποιους, αλλά η ρυθμιστική αρχή “δεν δημοσίευσε ποτέ επίσημα τεστ ακραίων καταστάσεων με υποθέσεις υψηλότερων επιτοκίων”.
Τα πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε η Fed του St. Louis δείχνουν ότι ακόμη και η ίδια η ρυθμιστική αρχή των τραπεζών των ΗΠΑ είναι εντελώς απροετοίμαστη για ένα περιβάλλον αυξανόμενων επιτοκίων. Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει ότι η Fed σημείωσε ζημιά σχεδόν 100 δις δολαρίων από την αρχή του έτους και η συνολική της απώλεια από τον Σεπτέμβριο του 2022 έφτασε τα 113 δισ δολάρια. Είναι σημαντικό ότι δεν πρόκειται για απώλειες χαρτιού, αλλά για πραγματικές απώλειες για το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και, ως εκ τούτου, για ένα μέρος του ελλείμματος του προϋπολογισμού των ΗΠΑ.
Διαγραμμα από St.Louis Fed
Ας ρίξουμε μια πιο βαθιά ματιά σε αυτό το αρκετά εξαιρετικό γεγονός.
Η Fed δεν έχει ακόμη δημοσιεύσει την οικονομική της έκθεση για το 3ο τρίμηνο του 2023 και, ως εκ τούτου, έχουμε μόνο τα στοιχεία του 2ου τριμήνου/1ου εξαμήνου.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει μια ανάλυση των καθαρών εσόδων από τόκους (έξοδα) της Fed. Τα έσοδα από τόκους της ρυθμιστικής αρχής για τους πρώτους έξι μήνες του έτους ήταν 88,4 δις δολάρια.
Ωστόσο, το κόστος τόκων της ήταν 141,8 δις δολάρια. Ως αποτέλεσμα, το καθαρό κόστος τόκων της Fed για το 6μηνο του 2023 ήταν 53,5 δις δολάρια.
Υπήρχαν επίσης λειτουργικά έξοδα 4,4 δις δολαρίων και, ως εκ τούτου, η συνολική καθαρή ζημία της Fed στο Υπουργείο Οικονομικών για το 6μηνο του 23ου έτους ήταν 58,1 δις δολάρια.
Το διάγραμμα της Fed του St. Louis, το οποίο παρουσιάσαμε νωρίτερα, δείχνει ότι, στις 25 Οκτωβρίου, αυτή η απώλεια ήταν 113 δις δολάρια!!!
Αυτό σημαίνει ότι η Fed έχει χάσει άλλα 50 δις δολάρια το δεύτερο τρίμηνο.
Ο λόγος για αυτήν την απώλεια είναι ο ισολογισμός της Fed.
Ακολουθεί μια ανάλυση των εσόδων από τόκους της Fed στο χαρτοφυλάκιο SOMA (System Open Market Account) με μέσα ημερήσια υπόλοιπα και μέσα επιτόκια.
Τα έσοδα από τόκους στο βιβλίο SOMA αντιπροσώπευαν το 94% των συνολικών εσόδων από τόκους της Fed για το πρώτο 6μηνο του 2023.
Με βάση αυτούς τους αριθμούς, μπορούμε να υπολογίσουμε τη σταθμισμένη μέση απόδοση του χαρτοφυλακίου SOMA της Fed, η οποία είναι 2,0% για το 6μηνο του 2023.
Τώρα, ας δούμε το κόστος τόκων της ρυθμιστικής αρχής. Το 42% των συνολικών εξόδων από τόκους είναι έξοδα τόκων επί τίτλων που πωλήθηκαν βάσει συμφωνίας για επαναγορά.
Όπως φαίνεται παρακάτω, η Fed πληρώνει 4,75% σε αυτά τα μέσα.
Το υπόλοιπο κόστος τόκων της ρυθμιστικής αρχής είναι αυτό που πληρώνει στα θεσμικά ιδρύματα.
Σύμφωνα με τη Fed, τα θεσμικά ιδρύματα κερδίζουν τόκους με επιτόκιο επιτοκίου αποθεματικού (IORB), το οποίο επί του παρόντος είναι 5,4%.
Με βάση αυτό, μπορούμε να υπολογίσουμε ότι το σταθμισμένο μέσο κόστος της Fed για τις τοκοφόρες υποχρεώσεις της είναι 5,1% για το 6μηνο του 2023.
Δεδομένου ότι η μέση σταθμισμένη απόδοση στο βιβλίο SOMA είναι 2,0%, η ρυθμιστική αρχή έχει αρνητικό καθαρό περιθώριο επιτοκίου, το οποίο είναι μεγαλύτερο από 3%.
Προφανώς, αυτή δεν είναι μια βιώσιμη κατάσταση και οποιαδήποτε εμπορική τράπεζα θα πτωχεύσει μεσοπρόθεσμα με μια τέτοια καθαρή διαφορά επιτοκίου.
Είναι ενδιαφέρον επίσης να δουμε πώς η Fed “ονομάζει” τις απώλειές της:
“Το φθινόπωρο του 2022, οι αποθεματικές τράπεζες ανέστειλαν για πρώτη φορά τα εβδομαδιαία εμβάσματα στο Υπουργείο Οικονομικών,
επειδή τα κέρδη μετατοπίστηκαν από τα υπερβάλλοντα σε λιγότερο από το κόστος των λειτουργιών, της πληρωμής μερισμάτων και της δέσμευσης πλεονάσματος.
Οι Αποθεματικές Τράπεζες άρχισαν να συσσωρεύουν ένα αναβαλλόμενο περιουσιακό στοιχείο, το οποίο αντιπροσωπεύει την καθαρή συσσώρευση κόστους πέραν των κερδών
και αναφέρεται ως «Αναβαλλόμενο περιουσιακό στοιχείο—εμβάσματα στο Δημόσιο» στις Συνδυασμένες καταστάσεις”.
Δηλαδή είναι ένα «αναβαλλόμενο περιουσιακό στοιχείο» παρά μια απώλεια.
Αυτό είναι λογικό από την πλευρά της ρυθμιστικής αρχής, καθώς διαφορετικά, με συνολική απώλεια άνω των 113 δις δολαρίων και ίδια κεφάλαια 42 δις δολαρίων,
η Fed θα είχε αρνητικά ίδια κεφάλαια άνω των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στα μέσα του 2022, η Fed δημοσίευσε μια ακαδημαϊκή εργασία λέγοντας ότι αναμένει κάποιες απώλειες λόγω υψηλότερων επιτοκίων.
Η βασική εκτίμηση της ρυθμιστικής αρχής ήταν ότι αυτές οι απώλειες θα κορυφωθούν στα 60 δις δολάρια, ενώ η χειρότερη εκτίμηση ήταν ότι θα κορυφωθούν στα 180 δις δολάρια περίπου.
Ενώ το αναβαλλόμενο περιουσιακό στοιχείο φτάνει στο μέγιστο των 60 δις δολαρίων περίπου στη βασική εκτίμηση, ο κίνδυνος δείχνει ότι το αναβαλλόμενο περιουσιακό στοιχείο μπορεί να φτάσει έως και τα 180 δις δολάρια περίπου.
Ωστόσο, όπως βλέπουμε, οι απώλειες της Fed ξεπερνούν ήδη τα 110 δις δολάρια και ακόμη και οι αισιόδοξες προβλέψεις δείχνουν ότι θα ξεπεράσουν τα 200 δις δολάρια και θα κορυφωθούν το 2025.
Ενδιαφέρον είναι επίσης οι εκτιμήσεις της ρυθμιστικής αρχής για μη πραγματοποιηθείσες ζημίες από το χαρτοφυλάκιο SOMA:
Σύμφωνα με τη βασική πρόβλεψη, η θέση των μη πραγματοποιηθεισών ζημιών προβλέπεται να φθάσει περίπου τα 670 δις δολάρια,
ή περίπου το 8% της ονομαστικής αξίας του χαρτοφυλακίου, έως το τέλος του 2022.
Στη συνέχεια, η θέση μη πραγματοποιηθείσας ζημίας μειώνεται σταδιακά καθώς οι τίτλοι SOMA συνδέονται με μη πραγματοποιηθείσες ζημίες, κατα προσέγγιση κατά την ημερομηνία λήξης, η αγοραία αξία κάθε τίτλου επιστρέφει στην ονομαστική του αξία. Το εύρος των αποτελεσμάτων για τη θέση μη πραγματοποιηθείσας ζημίας που προκύπτει από πολύ υψηλότερα επιτόκια από ό,τι στο βασικό επίπεδο είναι αρκετά μεγάλο. για παράδειγμα, όπως υποδεικνύεται από το κατώτερο άκρο της ζώνης εμπιστοσύνης 90% που αντιπροσωπεύει ένα γεγονός υψηλού κινδύνου, οι μη πραγματοποιηθείσες ζημίες κορυφώνονται σε περίπου 1,1 τρις δολάρια ή περίπου το 16% της ονομαστικής αξίας του χαρτοφυλακίου το 2023.
Όμως, όπως δείχνει ο παρακάτω πίνακας, ακόμη και τα δεδομένα του 2ου τριμήνου δείχνουν ότι αυτές οι απώλειες είναι ήδη περισσότερες από 1 τρις.
Σύμφωνα με τη Fed, αυτό το γεγονός χαμηλού κινδύνου, το οποίο εξ ορισμού έχει πολύ χαμηλή πιθανότητα, έχει ήδη πραγματοποιηθεί.
Αυτό μας θυμίζει την κρίση του 2007-2008, όταν συνέβησαν ορισμένα παρόμοια περιστατικά κινδύνου.
Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οι τίτλοι χαμηλής απόδοσης στον ισολογισμό της Fed θα λήξουν σύντομα και θα αντικατασταθούν από μέσα υψηλότερης απόδοσης.
Αλλά μια ανάλυση ωριμότητας των περιουσιακών στοιχείων της Fed μας δειχνει μια διαφορετική εικόνα.
Το 46% των ομολόγων του Δημοσίου έχουν διάρκεια μεγαλύτερη από 5 έτη και το 80% των ομολόγων του Δημοσίου έχουν διάρκεια μεγαλύτερη από 1 έτος.
Επιπλέον, το 98% των MBS έχουν διάρκεια άνω των 10 ετών.
Συμπέρασμα
Ορισμένοι οικονομολόγοι λένε ότι μια ύφεση στην οικονομία των ΗΠΑ, η οποία αναμένεται από πολλούς ειδικούς, θα οδηγούσε σε μείωση των επιτοκίων και θα έλυνε αυτό το ζήτημα με τις απώλειες της Fed. Ωστόσο, μια πιθανή ύφεση πιθανότατα θα πυροδοτήσει μια μεγάλη τραπεζική κρίση, δεδομένου ότι οι τράπεζες των ΗΠΑ έχουν πολλά ζητήματα, τα οποία αναλυσαμε. Από την άλλη πλευρά, εάν οι απώλειες της Fed συνεχίσουν να αυξάνονται, θα είναι επίσης ένα σημαντικό ζήτημα για τη σταθερότητα τόσο της οικονομίας των ΗΠΑ όσο και του τραπεζικού συστήματος.
Ένα άλλο στοιχείο από την ανάλυσή μας είναι ότι η εκτίμηση της Fed για τις δικές της απώλειες και η εκτίμησή της για τα γεγονότα κινδύνου αμφισβητούν την αξιοπιστία των stress tests της ρυθμιστικής αρχής, τα οποία δημοσιεύει ετησίως για τις τράπεζες των ΗΠΑ.
Όπως είπε ο Άλαν Γκρίνσπαν:
«Πραγματικά δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε τόσο καλά, και παρόλα αυτά προσποιούμαστε ότι μπορούμε, αλλά στη πραγματικότητα δεν μπορούμε».
Το προφανές ερώτημα εδώ είναι: πώς μπορεί η Fed να αξιολογήσει την ασφάλεια των τραπεζών των ΗΠΑ όταν δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά τους κινδύνους του δικού της ισολογισμού;
Αναφέραμε πιο πάνω στο άρθρο για τα stress test της Fed, αλλά αυτή η κατάσταση, με τεράστιες απώλειες για τη ρυθμιστική αρχή, έχει υπονομεύσει ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία τους, κατά την άποψή μας.
Πιστεύουμε ότι οι ιδιώτες καταθέτες δεν πρέπει πραγματικά να επιλέγουν με βασει τα stress tests της Fed όταν επιλέγουν μια τράπεζα για τις αποταμιεύσεις τους.
Μιλάμε για την προστασία των χρημάτων ως καταθέτες που έχετε κερδίσει με κόπο. Ως εκ τούτου, εναπόκειται σε εσάς να προβείτε σε δέουσα επιμέλεια σχετικά με τις τράπεζες που βρίσκονται επί του παρόντος τα χρήματά σας.
Έχετε την ευθύνη απέναντι στον εαυτό σας και την οικογένειά σας να βεβαιωθείτε ότι τα χρήματά σας βρίσκονται μόνο στα ασφαλέστερα ιδρύματα τα επόμενα χρόνια.
Ήρθε η ώρα να ριξετε μια βαθιά ματιά στις τράπεζες που στεγάζουν τα χρήματα που κερδίσατε με κόπο, προκειμένου να προσδιορίσετε εάν η τράπεζά σας είναι πραγματικά σταθερή ή όχι.
Η μεθοδολογία της δέουσας επιμέλειας επιβάλλεται…
Σιγά την είδηση ρε φίλε. Μη φοβού όμως, εάν πέσουν έξω οι Αμερικάνικες τράπεζες, θα τις στηρίξουν οι δικές μας. Το πολύ-πολύ να κάνουμε μία ανακεφαλαιοποίηση τους ακόμη. Μήπως πήραμε χαμπάρι τι ήταν η πρώτη;
Οι Αμερικάνικες έπαθαν ζημιά το 2008 από τον νεο-φιλελευθερισμό, οι Ελληνικές από τα χρέη του Κράτους….