Χάνοντας την ιστορία μας

Πληροφορηθήκαμε ότι «ισοπεδώθηκε» παλαιά κατοικία στο «ΒΑΡΟΥΣΙ». Κάθε φορά που ένα παραδοσιακό σπίτι «ισοπεδώνεται» το θέαμα προκαλεί μόνο θλίψη. Ό,τι χάνεται τελειώνει, δεν ξαναγίνεται ποτέ ίδιο. Αποτέλεσμα η απώλεια να μην περιγράφεται με στείρες λέξεις και με την λογική αλλά να χάνει σε μαγεία και σε ύφος ο οικισμός. Όταν αρχίζει η φθορά μετά την εγκατάλειψη σε ένα Βαρουσιώτικο σπίτι αυτόματα η πολιτεία πρέπει να προστατεύει το ίδιο αλλά και τον ιδιοκτήτη του για τον οποίο η συντήρηση ενός τέτοιου σπιτιού είναι δυσβάσταχτη. Γνωρίζουμε όλοι ότι η αναπαλαίωση κοστίζει 5 φορές περισσότερο από το να ανεγερθεί μονοκατοικία με υπόγεια σε οποιαδήποτε άλλη συνοικία των Τρικάλων.

Θλίψη και μόνο θλίψη προκαλεί στους Βαρουσιώτες το χάσιμο κάθε σπιτιού όπως και σε όλους τους Τρικαλινούς που αγαπούν την γειτονιά. Τον τελευταίο χρόνο χάθηκαν έτσι 3 σπίτια στο Βαρούσι. Πραγματικά, ήταν επικίνδυνα για κατάρρευση, ας ελπίσουμε ότι θα είναι τα τελευταία. Αλλιώς θα αντιμετωπίσουμε το εξής παράδοξο, να υπάρχει παραδοσιακή προστατευμένη συνοικία χωρίς κανένα από τα κοσμήματα-παλιά σπίτια της.

Αρετή Αναγνωστιάδου-Μοράκη