Το ξημέρωμα μας βρίσκει στη θέση «Βρυσοπούλες», σε υψόμετρο 1730 μέτρων. Πάνω από αυτό, ο Όλυμπος ντύνεται λευκή περιβολή και περιμένει του ήλιου το αντάμωμα. Είναι μια μέρα σπάνιας διαύγειας για το συνήθως ανταριασμένο θεϊκό βουνό. Αυτή ήταν ακριβώς και η αιτία της παρουσίας μας εδώ. Στόχος μας η ανάβαση σε μια από τις ψηλές κορυφές. Σκοπός μας η απόλαυση της μοναδικής ομορφιάς που προσφέρει ο Όλυμπος τον χειμώνα. Τότε που σταματά το ατέλειωτο πήγαινε-έλα του πλήθους των ορειβατών και η σιωπή χαρακτηρίζει τον τόπο.
Καλύπτουμε γρήγορα το κομμάτι του χωματόδρομου και φτάνουμε στην αρχή της χιονοδρομικής πίστας. Μεγάλη κλίση, επίπονη ανάβαση. Χιόνι που σιγά-σιγά γίνεται περισσότερο, παγωμένο στην αρχή, πιο αφράτο όσο πλησιάζουμε στο καταφύγιο ανάγκης. Πρόκειται για ένα μικρό ξύλινο οίκημα που αφήνει απέξω τον άνεμο και το κρύο. Στα 2350 μέτρα, στην ρίζα του Άγιου Αντώνιου κορυφή με υψόμετρο 2817 μέτρα. Εδώ συνήθως ανταμώνουμε τις πρώτες ακτίνες του ήλιου, καθώς αυτός ψηλώνει πάνω από τις νοτιοανατολικές κορφές.
Πόδια και πνευμόνια γερά χρειάζονται τώρα αφού το τελευταίο χιόνι δεν πρόλαβε ακόμα να παγώσει. Βουλιάζουμε μέχρι τα γόνατα, με κόπο κερδίζουμε το κάθε μέτρο υψομετρικής διαφοράς.
Ψηλά, όλο και πιο ψηλά. Μικραίνουν τα κτίρια του στρατοπέδου, σε λίγο εξαφανίζονται. Χάθηκε ο κάμπος στις ομίχλες του. Οι βουνοκορφές αναδύονται -νήσοι λευκοί στο φως ενός ήλιου εκτυφλωτικού. Βαδίζουμε πλάι στο βαθύ φαράγγι που μας χωρίζει από τις βορειοδυτικές κορφές. Στο χείλος του στοιβάζεται το χιόνι δημιουργώντας τεράστιες κορνίζες. Που να τολμήσουμε να πλησιάσουμε για να δούμε το καταφύγιο στον πάτο του φαραγγιού!
Ακολουθούμε τις μαύρες- κίτρινες μεταλλικές ράβδους για να φτάσουμε στο διάσελο μεταξύ Σκολιού και Άγιου Αντώνιου. Ίσια μπροστά μας το Στεφάνι και ο Μύτικας, τεράστιες ορθοπλαγιές που το χιόνι αδυνατεί να καλύψει.
Προχωρημένο πια το μεσημέρι και η μικρή διάρκεια της μέρας μας οδηγεί σε δίλημμα. Συνεχίζουμε για το Σκολιό, την δεύτερη σε ύψος κορυφή του Ολύμπου ή προτιμάμε τον χαμηλότερο Άγιο Αντώνιο και από εκεί την απότομη κάθοδο στις Βρυσοπούλες; Η καρδιά μας είναι με την πρώτη επιλογή μα το μυαλό οδηγεί στην δεύτερη. Στρίβουμε λοιπόν δεξιά, κατεβαίνουμε χαμηλότερα και πάλι συνεχίζουμε ανηφορικά.
Στο πέρασμα για την κορφή ο άνεμος στροβιλίζει τους παγοκρυστάλλους, τρυπώνει κάτω από τα ρούχα, μαστιγώνει τα πρόσωπά μας. Η τελική δοκιμασία, η κορύφωση της πολύωρης προσπάθειας.
Τώρα, προφυλαγμένοι πίσω από τους πέτρινους τοίχους του παρατηρητηρίου, με τον ήλιο να ζεσταίνει τα παγωμένα μας κορμιά, μπορούμε να περιπλανηθούμε πάνω από θάλασσες και από στεριές από την μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη. Για μια φορά ακόμη είμαστε εδώ, ψηλότερα από το κάθε τι, κοινωνοί της απόλυτης ομορφιάς.
Τα νέα του Συλλόγου .
Ο Σύλλογος Πεζοπορίας Ορειβασίας Τρικάλων εύχεται σε όλους χρόνια πολλά με υγεία και δύναμη.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο Facebook.
