Χορεύοντας πάνω στους τάφους – του Κώστα Μιχαλάκη
Οι συγκλονιστικές εικόνες της πυρκαγιάς του Ιουλίου που μας πέρασε γέμισε θλίψη, αλλά και αγανάκτηση όλους τους Έλληνες, οι οποίοι θρήνησαν τους νεκρούς, συμπαραστάθηκαν στους πληγέντες και ζητούν να μάθουν τι έφταιξε και πώς δεν θα ξανασυμβεί τέτοια τραγωδία.
Όλους; Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από την συμπεριφορά και τις δηλώσεις πολλών κομμάτων της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης.
Αφήνω κατά μέρος χυδαιότητες μελών της Χρυσής Αυγής που συνελήφθησαν για πλιάτσικο στα καμένα.
Αναφέρομαι σε δηλώσεις μελών της κυβέρνησης, σύμφωνα με τις οποίες όλα πήγαν καλά, αν εξαιρέσουμε ένα μικρό ατυχηματάκι 90 και πλέον νεκρών. Επίσης, για όλα φταίνε οι προηγούμενοι, καθώς φαίνεται τον περσινό νόμο που «τακτοποιούσε» τα αυθαίρετα τον ψήφισε ένα φάντασμα του παρελθόντος και όχι αυτή η κυβέρνηση, ενώ ο ΕΝΦΙΑ και τα άλλα έσοδα από τα αυθαίρετα δεν κατέληγαν φαίνεται στα κρατικά ταμεία, αλλά σε μια μυστηριώδη μαύρη τρύπα.
Από την άλλη, η Ν.Δ. έχει εξαπολύσει μια τεράστια εκστρατεία για την ανικανότητα της κυβέρνησης στο σβήσιμο της φωτιάς, θρηνεί για τους νεκρούς και τους πληγέντες. Αν δεν έχω γίνει λωτοφάγος, πρόκειται για το ίδιο κόμμα που όταν ήταν κυβέρνηση το 2007 κάηκαν εκατομμύρια στρέμματα δάσους, πέθαναν πάνω από 60 άτομα και έβγαιναν ανεκδιήγητα στελέχη του μιλώντας για τον στρατηγό άνεμο και παρόμοιες ανοησίες.
Δίνουν τέτοιες δηλώσεις την αίσθηση ότι νοιάζονται τα κόμματα αυτά για τους ανθρώπους που κάηκαν, για τα δάση που χάθηκαν, για όσους ξεσπιτώθηκαν ή παζαρεύουν τους νεκρούς για δημιουργία εντυπώσεων και υφαρπαγή ψήφων στις εκλογές που κάποια στιγμή θα έρθουν;
Άραγε, μόνο σε αυτό το έκτακτο φαινόμενο παρατηρούμε πλεονασμό υποκρισίας και απέκδυσης ευθυνών;
Ας δούμε λίγο τον ψεύτικο πόλεμο δηλώσεων σε σχέση με τα μνημόνια, το αν βγαίνουμε στην ανάπτυξη, το αν θα μειωθούν οι συντάξεις ή όχι. Θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι και η κυβέρνηση, αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση έχουν ψηφίσει το μνημόνιο το καλοκαίρι του 2015 και την ίδια πολιτική ακολουθούν σε όλες τις πτυχές της οικονομικής ζωής. Ο πόλεμος εντυπώσεων που διεξάγεται στα πάνελ των τηλεοράσεων δεν γίνεται για το πάπλωμα της πολιτικής που βιώνουμε, αλλά για τα στριφώματα του.
Ας δούμε και το λεγόμενο Μακεδονικό. Πληθωρισμός εθνικής έξαρσης, σημαίες, Βουκεφάλες, έτοιμοι να μπουκάρουν στα Σκόπια, αλλά όταν φτάνουμε στο ποιος δημιουργεί καταστάσεις έντασης μεταξύ λαών και χωρών, επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή. Βλέπετε, αν παραδεχτούν ότι αυτό που δημιούργησε το πρόβλημα είναι το ΝΑΤΟ, η λογική συνέπεια θα ήταν να προταθεί η δημιουργία ενός αντιΝΑΤΟϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Αλλά που να τα βάζουμε τώρα με τους προστάτες. Ο πατριωτισμός τους τελειώνει εκεί που αρχίζει η υποτέλεια τους.
Θα μείνουμε οι «μοιραίοι» του Βάρναλη;
Τα πράγματα είναι απλά: Να συνειδητοποιήσουμε ότι φταίει το σύνολο της πολιτικής που βάζει πάνω από τον άνθρωπο τα κέρδη, που μπάζωσε ρέματα και ποτάμια, έχτισε αυθαίρετα μέσα στα δάση, δημιούργησε τσιμεντένιες τερατουπόλεις, θεωρεί εμπόδιο τα δάση όταν πρόκειται για το κέρδος, μειώνει συνεχώς τα ποσά για πυρασφάλεια και άλλα μέσα προστασίας από φυσικά φαινόμενα, στο όνομα της «ανάπτυξης» και των μνημονίων.
Μιας πολιτικής που παίζει τον λαό της στα χρηματιστήρια των μνημονίων, της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης και στα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Σχέδια γεμάτα πολέμους και αίμα.
Αυτήν την πολιτική ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις, χωρίς καμία εξαίρεση. Κι αν θέλουμε πραγματικά να αντιστρέψουμε τις καταστάσεις που βιώνουμε, αυτήν την πολιτική πρέπει να αντιπαλέψουμε. Αλλιώς θα συνεχίσουν να χορεύουν πάνω σε τάφους.
Τους δικούς μας.
Κώστας Μιχαλάκης
Φιλόλογος-Ιστορικός
