Χτίζοντας το μύθο, με το υστέρημα των Τρικαλινών

Την εποχή που μεσουρανούσε στην οικονομική ζωή της χώρας ο Στρατής

Ανδρεάδης,προσπάθησε να πείσει τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή να

αγοράσουν μια εφημερίδα.

Εκείνος ως πολύπειρος και οξυδερκής πολιτικός αρνιόταν, γιατί πίστευε ότι με την

κίνηση αυτή θα έστρεφε τα υπόλοιπα έντυπα εναντίον του.

Έτσι, μέχρι το τέλος της πολιτικής του διαδρομής, διατήρησε επιτυχώς ίσες

αποστάσεις με όλα τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, κερδίζοντας το σεβασμό

και την εκτίμηση,φίλων και αντιπάλων.

Συνταγή απόλυτα επιτυχημένη και δικαιωμένη από τις εξελίξεις.

Το κανόνα αυτό  αργότερα, μέλος της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή ουδόλως

εφάρμοσε, μοιράζοντας τα μυστικά κονδύλια του κρίσιμου Υπουργείου που

προΐστατο, σε κολλητούς δημοσιογράφους και φίλα προσκείμενα μέσα.

Αποτέλεσμα ήταν να κερδίσει πρόσκαιρα την  εύνοια και  υποστήριξη της τότε

διαπλοκής,μακροπρόθεσμα όμως η συγκεκριμένη πρακτική, απέβη καταστροφική

για την πολιτική σταδιοδρομία του συγκεκριμένου στελέχους.

Τα παραπάνω τα αναφέρω, γιατί είναι πράγματι κρίμα στο δικό μας Τρικαλινό

πολιτικό μικρόκοσμο, να βλέπω νέους και ομολογουμένως άξιους πολιτικούς, να

τους απασχολεί μόνο η ακατάσχετη προβολή και η χειραγώγηση των τοπικών

ΜΜΕ.

Είναι γεγονός, ότι με λίγα χρήματα σήμερα,δεδομένης της κρίσης που διέρχονται

τα ΜΜΕ, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο,μπορεί οποιοσδήποτε να

διαμορφώσει, την εικονική πραγματικότητα  που επιθυμεί να πουλήσει στο κοινό.

Πρέπει όμως να είναι αυτός ο αυτοσκοπός για ένα πολιτικό ;

Το έργο και η προσφορά στο τόπο , είναι αυτά  που θα αφήσουν ανεξίτηλα το

πέρασμα και το αποτύπωμα στη κοινωνία.

Άλλωστε το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, λέει ο θυμόσοφος λαός.

Να είστε σίγουροι,ότι μέχρι τις εκλογές του Μαίου θα αποκαλυφθεί σ`όλο το εύρος

του, ο μηχανισμός προπαγάνδας και ο φορέας( ως άλλο ΚΕΕΛΠΝΟ), που μοιράζει

το υστέρημα του φορολογούμενου πολίτη στους μεγαλοδημοσιογράφους των

Αθηνών, για να χτίσουν κάποιοι το μύθο τους.

Φυσάει Ανάποδα.