"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

14.1 C
Trikala

Άλλη μια ιστορική πρό(ς)κληση διά την ημετέραν σωτηρίαν

lafarm

Σχετικά άρθρα

 

Γιώργος Παπανδρέου, πρώην πρωθυπουργός: «Ο δρόμος των αξιών μάς καλεί και πάλι.Το έργο και οι πολιτικές μας δικαιώνονται μέρα με τη μέρα, ας τις υπερασπιστούμε, έχουμε στελεχιακό δυναμικό, ας ξαναβρεθούμε».

Από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

 

Ανάμεσα στις αρετές που συγκροτούν και κοσμούν το προφίλ ενός σύγχρονου (αλλά και του μέλλοντος θα λέγαμε) πολιτικού ηγέτη πρέπει να διακρίνουμε και την ικανότητά του να διαισθάνεται και να αφουγκράζεται το πότε τον καλεί η ιστορία, το χρέος, η ευθύνη, ο δρόμος των αξιών…, ή όπως αλλιώς θα μπορούσε κανείς να ονομάσει τον λόγο της πρόσκλησης, να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Ιδίως σε μια στιγμή που (ο ηγέτης αυτός) διαπιστώνει επικίνδυνες παρεκκλίσεις από τον ορθό δρόμο ή αδικαιολόγητες καθυστερήσεις. Οπότε, σαν έτοιμος από καιρό, θα σπεύσει –δεν έχει κι άλλη επιλογή εδώ που τα λέμε, αν δεν θέλει να γίνει επίορκος και ρίψασπις-, πάραυτα να ανταποκριθεί για να προσφέρει στην πατρίδα και το έθνος τις πολύτιμες υπηρεσίες του.

Τέτοιες ευκαιρίες δεν είναι συχνές, αλλά και δεν μπορούν να παρουσιαστούν στον καθένα. Ο αποδέκτης αυτής της ιδιαίτερα τιμητικής πρόσκλησης πρέπει να πληροί ορισμένες βασικές και αυστηρά προσδιορισμένες προϋποθέσεις. Εκτός από την καταγωγή του, η οποία από μόνη της, εννοείται, δεν σημαίνει και πολλά πράγματα, χρειάζεται, επιπλέον, να διαθέτει εγνωσμένα και δοκιμασμένα στο καμίνι της πολιτικής και κοινωνικής ζωής ηγετικά προσόντα. Και φυσικά σπουδαίο έργο, το οποίο η αδέκαστη ιστορία, όταν θα έρθει εκείνη η ώρα, θα αξιολογήσει και θα κατατάξει δεόντως.

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου προέρχεται από επιφανή πολιτική οικογένεια. Γιός και εγγονός πρωθυπουργού. Συμβαίνει δε να φέρει το όνομα του παππού του, Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος, ως γνωστόν, συνέδεσε την πολύκροτη πολιτική του διαδρομή με δύο κρίσιμες συγκυρίες που σημάδεψαν τη νεώτερη ιστορία μας. Τον Δεκέμβρη του 1944 καθώς και την, μετά την επιτυχή έκβαση Ανένδοτο, δειλή και ατελή δημοκρατική παρένθεση 1964-1965, για να ακολουθήσουν στη χώρα δραματικές εξελίξεις (Αποστασία – Δικτατορία). Πέραν αυτού όμως, διαθέτει και ένα πλέγμα προσόντων και δυνατοτήτων, πράγμα που είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε και, κυρίως, να βιώσουμε στο πετσί μας.

Μετά το αλήστου μνήμης εκσυγχρονιστικό έπος του κ. Κώστα Σημίτη, η σκυτάλη (ή το δαχτυλίδι της διαδοχής) παραχωρήθηκε στον εκλεκτό της δημοκρατικής –σοσιαλιστικής παράταξης (σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα ήταν το δίλημμα – σλόγκαν) κ. Γιώργο Παπανδρέου. Για να τα αλλάξει όλα, όπως ζητούσαν τα αλαλάζοντα πλήθη, καθώς και να μετατρέψει τη χώρα σε «Ελλάδα του Νότου», όπως υποσχόταν και εγγυόταν προσωπικά.

Με κύριο προεκλογικό του σύνθημά το περιώνυμο «λεφτά υπάρχουν», αξιώθηκε να ενδυθεί την πρωθυπουργική τήβεννο, αλλά πριν προλάβει να σηκώσει τα μανίκια για δουλειά, ήρθαν τα δύσκολα. Μαζί και οι τροϊκανοί μάγοι με τα πανάκριβα δώρα. Σ’ αυτόν έλαχε ο κλήρος να τους προσκαλέσει, όπως θα θυμάστε, από το ακριτικό Καστελόριζο, και να τους υποδεχθεί μετά βαϊων και κλάδων. Για να μας σώσουν. Να θυμηθούμε ότι άλλος τότε από τους συνεργάτες του έλεγε ότι η χώρα βρίσκεται στην εντατική, άλλος ότι πλησιάζει τα βράχια κ.ο.κ. Μπήκαν, λοιπόν, οι λύκοι να φυλάξουν τα πρόβατα. Το τι επακολούθησε από εκεί και ύστερα για να φτάσουμε στα σημερινά αδιέξοδα, είναι περιττή κάθε αναφορά.

Έχει ιδιαίτερη σημασία να υπενθυμίσουμε ότι, αφότου ο κ. Γιώργος Παπανδρέου εγκατέλειψε τον πρωθυπουργικό θώκο, δεν έμεινε στην απραξία και την αδράνεια για να ζει με τις αναμνήσεις. Έδωσε σειρά διαλέξεων σε διαπρεπή πανεπιστήμια του εξωτερικού. Όχι βέβαια για οικονομικούς λόγους, όπως κακόβουλα του απέδιδαν κάποιοι, αλλά επειδή είναι εξ ιδιοσυγκρασίας εργασιομανής και φυσικά για να μεταλαμπαδεύσει στη νέα γενεά της αλλοδαπής όλη αυτή τη γνώση και την πείρα που απέκτησε τόσα χρόνια ασχολούμενος με την πολιτική και τα δικά μας πάθη.

Ποτέ, πάντως, σε όλο αυτό το διάστημα, δεν έδωσε την εντύπωση ότι πέρασε οριστικά στην –τιμητική έστω- πολιτική αποστρατεία. Απόδειξη το ότι συχνά πυκνά παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα και μάλιστα φροντίζοντας να διαφοροποιείται συστηματικά έναντι του διαδόχου του στην ηγεσία του (εναπομείναντος) ΠΑΣΟΚ και άσπονδου φίλου του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος, σημειωτέον, σε αγαστή συνεργασία με τον κ. Αντώνη Σαμαρά, εγγυάται την πολιτική σταθερότητα και την ελπίδα…

Όλα τα στοιχεία, λοιπόν, συγκλίνουν στο ότι η παρένθεση της -τυπικής- αποχής από το πολιτικό γίγνεσθαι για τον κ. Παπανδρέου έφτασε η ώρα να κλείσει και να επανακάμψει δριμύτερος. Τον καλεί, για άλλη μια φορά, όπως είπε, ο δρόμος των αξιών (της σοσιαλιστικής παράταξης). Για να αποτελειώσει αυτό που άφησε ημιτελές: την ημετέραν σωτηρίαν.

ΝΙΚΟΣ ΕΠ. ΦΑΛΑΓΚΑΡΑΣ (nicfalag@yahoo.gr)

29/10/2014

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης