Βαρύ πένθος έπεσε σ’ όλη την χώρα μας από την Βιβλική καταστροφή στο Μάτι της Αττικής. Δεν υπάρχει Έλληνας, που να μην στενοχωρήθηκε, που να μην έκλαψε, για τον απρόσμενο και τραγικό τρόπο, με τον οποίον έφυγαν, από την πρόσκαιρη ζωή, τα θύματα της πύρινης λαίλαπας. Η φωτιά έστειλε στον Άδη εκατοντάδες φίλους, συγγενείς, γνωστούς και προπαντός Έλληνες.
Ανάμεσά τους και το ζευγάρι Χρήστος Κούκλας και Μαίρη Πολυχρονίδου και οι δύο Οδοντίατροι, από τα Παπέϊκα της Φήκης Τρικάλων και από την Αθήνα. Με τον Τάκη, πέραν της συγγένειάς μας, είχαμε και την τύχη, τα πέτρινα χρόνια της φοιτητικής μας ζωής, να συγκατοικήσουμε στην Αθήνα και να μείνουμε μια ζωή δεμένοι με αγάπη και εκτίμηση.
Ο Χρήστος Κούκλας, παιδί του Γιάννη και της Βασιλκής Κούκλα, είχε δύο αδερφές την Ελένη και την Μαργαρίτα.. Τελείωσε το ιδιωτικό Γυμνάσιο του Γεωργούλα, μετέπειτα Τσιλιμίγκα – Βουδίστα. Πέρασε στην Οδοντιατρική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών, όπου γνώρισε και την μετέπειτα σύζυγό Μαίρη Πολυχρονίδου. Είχαν και οι δύο τα ιατρεία τους στον ίδιο χώρο, πίσω από το ξενοδοχείο Hilton. Μαζί έφευγαν το πρωί από το σπίτι και μαζί γύριζαν από την δουλειά. Τα Τρίκαλα τα επισκεπτότανε πολύ συχνά και τα αγάπησαν και οι δύο. Απέκτησαν μια κόρη την Βασιλική – Σοφία (Βανέσα) Κούκλα και δύο εγγόνια τον Χρήστο και τον Θωμά. Τους ένωσε στην ζωή ένας μεγάλος έρωτας και τους χώρισε ένας τραγικός θάνατος.
Ήταν καταξιωμένοι επιστήμονες, πολύ εργατικοί και πολύ στοργικοί γονείς. Ανέβηκαν πολύ ψηλά επαγγελματικά. Πίστευαν στην αξία την Ιδεών της Πατρίδας της Θρησκείας και της Οικογένειας. Ο Χρήστος ασχολήθηκε έντονα με τον Συνδικαλισμό και διετέλεσε βοηθός στην Οδοντιατρική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών. Επίσης ήταν μεγαλοστέλεχος της Ν.Δ. και υποψήφιος Βουλής στην Αθήνα.
Διέμεναν στην Αθήνα και είχαν ένα εξοχικό στο Μάτι Αττικής, όπου παραθέριζαν κάθε χρόνο με την κόρη τους, τον γαμπρό τους και τα εγγόνια τους. Τα τελευταία χρόνια ο Χρήστος υπέφερε από προβλήματα κινητικότητας αλλά η λατρευτή του σύζυγος Μαίρη, δεν τον άφησε ούτε στιγμή. Όταν ήρθε η «Κόλαση του Δάντη» στο Μάτι της Αττικής, την Δευτέρα 23 Ιουλίου, ο Χρήστος και η Μαίρη ήταν στο άτυχο αυτό μέρος.
Οι σαρωτικές πύρηνες γλώσσες «κατάπιναν», στο πέρασμά τους, τα πάντα. Ανθρώπους, ζώα, σπίτια, περιουσίες. Όσο περνούσε η ώρα, η φωτιά πλησίαζε και την θερινή κατοικία της οικογένειας Χρήστου και Μαίρης Κούκλα. Τότε πήραν την απόφαση, να φύγουν από το σπίτι η οικιακή βοηθός και τα δύο εγγόνια τους.
Τους ξεπροβόδησε η Μαίρη για τελευταία φορά. Τους έβγαλε στο δρόμο τους είπε από πού θα πάνε για να σωθούν. Όταν διαπίστωσε, πως τα εγγόνια πήραν τον δρόμο της Σωτηρίας, μπήκε στο σπίτι, αν και γνώριζε πως θα ήταν θαύμα αν μείνει ζωντανή. Έμεινε δίπλα στον Χρήστο και τους βρήκαν αγκαλισμένους.
Μαζί στην ζωή, μαζί και στον θάνατο. Τραγικό. Ο κύκλος της ζωής, ξεκίνησε από την Φήκη Τρικάλων και έκλεισε στην Αθήνα, στο Μάτι της Αττικής. Μπήκαν στον χωρο της Αιωνιότητος. «Ενθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός».
Οι ευχές μας και οι προσευχές μας ας ακουσθούν από τον Πανάγαθο Θεό και ας γίνουν βάλσαμο παρηγοριάς στην κόρη τους, στον γαμπρό τους, στα εγγόνια τους και στους συγγενείς.
«Ου γαρ έχομεν ωδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» όπως είπε ο Άγιος Λουκάς. Αιωνία η μνήμη και αυτών και όλων των θυμάτων στο Μάτι της Αττικής.
Δρ. Κώστας Πατέρας
- D. Ed., M.Ed., Ph.D.
Πολιτευτής Τρικάλων
