Έχω βαρεθεί να βλέπω πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς και συλλόγους να επισκέπτονται τα σεισμόπληκτα χωριά του Δήμου Φαρκαδόνας μόνο και μόνο για τη φωτογραφία, να προσφέρουν δήθεν φιλανθρωπία, να δίνουν υποσχέσεις και μετά να φεύγουν.
Ειδικά την περίοδο του Πάσχα έχουν ενταθεί αυτές οι κινήσεις.
Θα έβγαζα το καπέλο αν μια φορά μάθαινα πως ένας πολιτικός ή ένας σύλλογος βρέθηκε απροειδοποίητα στις σεισμόπληκτες περιοχές, είδε πως ζούνε οι άνθρωποι σε ένα κοντέινερ και αντιλήφθηκε τι σημαίνει δύσκολη ζωή χωρίς να βγάλει φωτογραφίες.
Δεν είναι όλα δημόσιες σχέσεις.
Οικογένειες μένουν σε κοντέινερ κάτω από δύσκολες συνθήκες και έχουν να αντιμετωπίσουν τις βροχές και το κρύο.
Δυστυχώς το απρόβλεπτο είναι ισχυρότερο από τον έλεγχο.
Πρέπει να τρέξουμε για τους ανθρώπους αυτούς ώστε να αποκατασταθούν οι ζημιές γρήγορα και να μπουν ξανά στα σπίτια τους.
