Σε μέγιστη κατάθλιψη περιέπεσα εσχάτως,μετά την επίσκεψη του αρχηγού των κατσαπλιάδων του ΣΥΡΙΖΑ και ενωρίτερα του εκπροσώπου της ημετέρας αστικής τάξης κ.Μητσοτάκη junior.
Οι συγκρίσεις μου προκάλεσαν βαθύτατη θλίψη,αγωνία και προβληματισμό.Η βεβαιότητα μου ότι η “ανακατάληψη των ανακτόρων” είναι κοντά εκλονίσθει.
Μα πού ήτο όλοι αυτοί που διορίζαμε επί σαράντα συναπτά έτη αναλογίσθειν μεγαλοφώνος ;
Που ήτο όλοι αυτοί οι“επιχειρηματίες“που φτιάξαμε με τα χρήματα των κρατικών ταμείων;
Εξαφανισμένοι αναρωτιόμουν όλοι εμπρός στον αγώνα.Την ώρα της Μητέρας όλων των Μαχών,εκείνοι απολαμβάνουν την επί 40 έτη λεία τους.Θυμήθηκα επίσης την επιστημονική άποψη,του νυν νεοφιλελεύθερου και πρώην κομμουνιστή κ.Θεοδωρικάκου πριν τις εκλογές το 2009,που έλεγε ότι το κόμμα που έχει δυναμική νίκης,δεν το συμφέρει να οξύνει το προεκλογικό κλίμα και δεν εκφράζει φόβους για νοθεία.
Το σύνδρομο και ο εφιάλτης του 2000 επανήλθε.
Ας βάλει ο Θεός το χέρι του και οι πρώην Πασόκοι,νυν fun του Κούλη(ήμαρτον Κύριε)…
Tρικαλινός Λόρδος
