Η τελευταία προγραμματισμένη για φέτος ταινία, είναι μια αποκαλυπτική σάτιρα και κοινωνική κριτική, για το πώς κατασκευάζονται ειδήσεις και πώς διάφορα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να επιτύχουν κέρδη. Το « Ο λαός προστάζει» αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για τη σύγχρονη μιντιακή πραγματικότητα, λειτουργώντας σχεδόν προφητικά για τα δεδομένα που επικρατούν στη χώρα μας. Ο λαμπερός Γκάρι Κούπερ, η γοητευτική Μπάρμπαρα Στάνγουικ, ο σκηνοθέτης – μεγαθήριο Φρανκ Κάπρα και ο ευφυής σεναριογράφος Ρόμπερτ Ρίσκιν, συνθέτουν μια έξοχη απόδραση από το σήμερα, βουτώντας στο παρελθόν, αναλογιζόμενοι το παρόν.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Η εφημερίδα «Μπούλετιν» αλλάζει διεύθυνση και στέλνει 40 εργαζόμενους στην ανεργία. Μια απ’ τις απολυμένες, η δημοσιογράφος Αν Μίτσελ (Μπάρμπαρα Στάνγουικ), στην τελευταία της στήλη δημοσιεύει ένα επινοημένο γράμμα με αποστολέα έναν ανύπαρκτο άνεργο που τον ονομάζει «Τζον Ντο» (είναι το όνομα με το οποίο χαρακτηρίζονται στην Αμερική οι αγνώστου ταυτότητος άνθρωποι, συνήθως νεκροί). Ο επινοημένος «Τζον Ντο», λοιπόν, σύμφωνα με το σενάριο της Μίτσελ, έχει φτάσει σε σημείο απόλυτης απελπισίας και απειλεί ν’ αυτοκτονήσει την παραμονή των Χριστουγέννων, διαμαρτυρόμενος για τα κοινωνικά προβλήματα που τον έχουν ωθήσει στην ανεργία. Η διεύθυνση της εφημερίδας «τσιμπάει» με το «πιασάρικο» αυτό θέμα και επαναπροσλαμβάνει την Αν. Οπότε, η τελευταία βρίσκεται πλέον σε δύσκολη θέση: πρέπει να δημιουργήσει τον ανύπαρκτο υποψήφιο αυτόχειρα. Ο κατάλληλος άνθρωπος εντέλει θα βρεθεί στο πρόσωπο του πρώην παίκτη του ράγκμπι και νυν άστεγου Λονγκ Τζον Γουίλαμπι (Γκάρι Κούπερ). Πλέον, τόσο η ίδια η δημοσιογράφος όσο και η εφημερίδα της θα «ξεζουμίσουν» την ιστορία και θα πληρώσουν τον Γουίλουμπι για να παραστάνει τον Τζων Ντο. Ωστόσο, ο διευθυντής της εφημερίδας (Έντουαρντ Άρνολντ) θα θελήσει να χρησιμοποιήσει το τεράστιο κίνημα κοινωνικής μεταρρύθμισης που δημιουργήθηκε γύρω από τις “ιδέες” του Τζων Ντο για τους επικίνδυνους πολιτικούς του σκοπούς…
ΚΡΙΤΙΚΗ
Εξαιρετικά επίκαιρη, η ταινία του Κάπρα μελετά την εξέλιξη μιας κατασκευασμένης δημοσιογραφικής ιστορίας η οποία γίνεται αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης από τους φορείς της εξουσίας, σε μία χώρα που βιώνει μία κρίση όχι οικονομική αλλά πάνω απ’ όλα, αξιών…
Ο σκηνοθέτης σχολιάζει με καυστικότητα και σαρκαστική διάθεση τη δύναμη του Τύπου και την επιρροή σε βαθμό πλύσης εγκεφάλου συχνά πυκνά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που διαμορφώνουν στάσεις ζωής και απόψεις του κοινωνικού συνόλου, τη λεγόμενη και ως πολυσυζητημένη «κοινή γνώμη».
Παράλληλα με την κριτική που ασκεί στον Τύπο ο Κάπρα, δε διστάζει να δείξει μία άλλη Αμερική. Με διαρκείς αναφορές στη φτώχεια, στους άστεγους και τους άνεργους, αλλά και στη διαφθορά των αδίστακτων πολιτικών, ενώ παράλληλα εξυμνείται (σε σημείο σχεδόν «αγιοποίησης» στο τέλος) ο απλός άνθρωπος που καλείται να βιώσει στην καθημερινότητά του την εκμετάλλευση της τέταρτης εξουσίας…
Αν υπάρχει κάτι πραγματικά σπουδαίο στο σενάριο του μόνιμου συνεργάτη του Κάπρα, Ρόμπερτ Ρίσκιν (βασισμένο σε μια ιστορία των υποψήφιων για Οσκαρ εκείνη τη χρονιά Ρίτσαρντ Κόνελ και Ρόμπερτ Πρέσνελ) είναι το γεγονός πως ο ασήμαντος «John Doe» που θα επιλέξει η δαιμόνια δημοσιογράφος για να εκδικηθεί την απόλυσή της από την εφημερίδα στην οποία εργαζόταν είναι στην πραγματικότητα ένας ασήμαντος «John Doe», ένας συνηθισμένος Αμερικάνος σαν τόσους άλλους που θα βρεθεί στο επίκεντρο ένος παραλογισμού, αφού καθώς δέχεται να υποδυθεί το ρόλο του καθημερινού ήρωα μιας ολόκληρης χώρας, γίνεται τελικά αυτός ο ήρωας.
Το «Meet John Doe» ανήκει περισσότερο και από τον Κάπρα, τον Ρίσκιν ή την Στάνγουικ, ολοκληρωτικά στον Γκάρι Κούπερ. Στον όμορφο Γκάρι Κούπερ. Στον αθώο Γκάρι Κούπερ. Στον γενναιόδωρο Γκάρι Κούπερ. Στον ηθοποιό Γκάρι Κούπερ που, ο ίδιος, ο σημαντικότερος κρίκος της αλυσίδας που εναλλάσσει συνεχώς το ρεαλισμό με το παράλογο, δεν υποδύεται τον Τζον Ντο αλλά είναι ο Τζον Ντο. Ενας άνθρωπος που μπαίνει στο παιχνίδι που του έχουν στήσει για να απολαύσει επιτέλους τη μεγάλη ζωή, αλλά που σύντομα ανακαλύπτει πως αυτός που βλέπει στον καθρέφτη είναι ο ήρωας που και ο ίδιος θα ήθελε να πιστέψει πως υπάρχει.
Info
Σκηνοθεσία: Φρανκ Κάπρα
Σενάριο: Ρίτσαρντ Κόνελ, Ρόμπερτ Πρέσνελ, Μάιλς Κόνολι, Ρόμπερτ Ρίσκιν
Πρωταγωνιστούν: Γκάρι Κούπερ, Μπάρμπαρα Στάνγουικ, Eντουαρντ Aρνολντ, Γουόλτερ Μπρέναν, Σπρινγκ Μπάινγκτον, Τζέιμς Γκλίσον, Τζιν Λόχαρτ
Διάρκεια: 122 λεπτά
Χώρα: ΗΠΑ
Γλώσσα: Αγγλικά
Ετος: 1941
Είδος: Κωμωδία – σάτιρα – πολιτικό
Εικόνα: Ασπρόμαυρη
Τοποθεσίες γυρισμάτων: Λος Άντζελες
Πηγή myfilm.gr, flix.gr, tvxs.gr
Tips
– Υποψηφιότητα Πρωτότυπου Σεναρίου – Ρόμπερτ Ρίσκιν
– Το Ινστιτούτο Αμερικανικού Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία στην 49η θέση στη λίστα με τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών.
ΠΟΥ, ΠΟΤΕ, ΠΟΣΟ
Δευτέρα 27 Απριλίου 2015, στον δημοτικό κινηματογράφο, μύλος Ματσόπουλου.
Ωρα έναρξης 21.45
Εισιτήρια: Κάρτα μέλους 20 ευρώ (10 ευρώ για άνεργους/φοιτητές) συν 2 ευρώ ανά ταινία. Μη μέλη 5 ευρώ.
Μπορείτε να δείτε το τρέιλερ της ταινίας στη διεύθυνση:
https://www.youtube.com/watch?v=u_JmoIQhqoM
