"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

21.4 C
Trikala

Αφιέρωμα στον ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑΡΑ και τα άλλα παιδιά ΑΡΗ ΜΑΡΤΑΚΗ & ΓΙΩΡΓΟ ΧΟΥΣΕΛΑ

lafarm

Σχετικά άρθρα

koyventaras

Mίμης Οικονόμου :
Πέρασαν 21 χρόνια από το τότε που πέταξαν
για την γειτονιά των Αγγέλων,
ο Περικλής Κουβεντάρας το δικό μας παιδί και οι συνάδελφοί του.
Δεν ήταν μήνας που ήταν για την πρωτοχρονιά εδώ στην Πόλη μας.
Επειδή μου είχε αδυναμία και μιλούσαμε, θυμάμαι που μου είπε,
κύριε Μίμη όταν γίνεται κάτι εμείς δεν προφταίνουμε να σκεφτούμε.
Πονάνε αυτοί που μας αγαπάνε και μένουνε πίσω.


Μετά από χρόνια πήγαμε οι συνταξιούχοι του ΟΑΕΕ ΤΡΙΚΑΛΩΝ και προσκυνήσαμε στον τόπο που άφησαν την τελευταία πνοή τους,
αν πρόφτασαν,

 


Παρακάτω δημοσιεύω απόσπασμα
από την ομιλία που έκανε ο συνάδελφός του.
Ο Υποπτέραρχος Ιπτάμενος, ε.α., Νίκο Παπαδημητρίου
σε μία από τις εκδηλώσεις για τους
* Αρης Μαρτάκης, Περικλής Κουβεντάρας, Γιώργος Χουσελάς
Τρία παλικάρια, δεν είναι από τη Χαλκιδική. Τους φιλοξενεί όμως η Χαλκιδική!
1-2-1995. με δύο αεροσκάφη F-5. Αποστολή: εχθρική απεικόνιση, με σκοπό να προσβάλουν τον εχθρικό στόχο (ραντάρ Χορτιάτη).
Πέταξαν πολύ χαμηλά, “ξυρίζοντας” τα κύματα, κάτω από χαμηλή νέφωση. Χάθηκαν από τα ραντάρ, όπως ήθελαν εκείνοι! Όμως, η μοιραία στιγμή είχε επέλθει! Προσέκρουσαν στη βόρεια πλευρά του Ίταμου.
Ήταν πολύ εύκολο, με μία κίνηση, να είχαν αποφύγει το βουνό και να είχαν διασωθεί. Όμως, προτίμησαν το θάνατο, αντί να αποκαλυφθούν από τα ελληνικά ραντάρ.
Οι αεροπόροι αυτοί ξεκίνησαν από τα χωριά τους, όπως οι περισσότεροι από εμάς. Από φτωχές οικογένειες. Οι γονείς τους, τους ανέθρεψαν με ηθικές αξίες και με μεγάλα ιδανικά. Διάλεξαν και αποφάσισαν να γίνουν αεροπόροι και στόχευσαν εκεί όπου δεν τολμούν πολλοί, με ρίσκο της ζωής τους καθημερινά. Με αφοσίωση, με πειθαρχία, με πολύ κουράγιο και αυταπάρνηση, ξεπερνώντας πολλές φορές τις ανθρώπινες δυνατότητες.
Σήμερα ήλθαμε εδώ, με σεβασμό και χρέος, για να εξάρουμε τη μεγάλη προσφορά τους στο μεγαλείο της πατρίδας και της Πολεμικής μας Αεροπορίας. Ο ηρωισμός, η αυτοθυσία και η πίστη στο καθήκον τους ας αποτελέσει φωτεινό φάρο για τις επόμενες γενιές. Νιώθοντας χρέος απέναντί τους, γονατίζουμε νοερά, την ώρα τούτη την ιερή, και προσφέρουμε το σεβασμό και την αιώνια ευγνωμοσύνη.
Κυρίες και κύριοι
Πέρασαν πολλά χρόνια από το χαμό των αεροπόρων που τιμούμε σήμερα. Το “χορτάρι” της λησμονιάς άρχισε να φυτρώνει! Για το λόγο αυτόν υπάρχει σήμερα και παρουσία των μικρών παιδιών. Μας υπόσχονται να μην επιτρέψουν τη λησμονιά να γίνει μεγαλύτερη! Ας είναι αιωνία η μνήμη σας, τιμημένοι ήρωες αεροπόροι!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης