Για ένα ρουσφετάκι προς την πληροφορική διασπούν την ομάδα θετικών σπουδών (Πολυτεχνείο Φυσικομαθηματική κλπ) σε δύο υποομάδες. Η πρώτη που θα οδηγεί σε 100 περίπου τμήματα, θα έχει σαν τέταρτο εξεταζόμενο μάθημα την Χημεία. Η δεύτερη που θα οδηγεί σε 40 περίπου τμήματα θα έχει σαν τέταρτο εξεταζόμενο μάθημα την πληροφορική. Τι πετυχαίνει το σύστημα αυτό; Να πάρει και ο κλάδος των καθηγητών πληροφορικής ένα μερίδιο από το χρηματικό ποσό που πληρώνει η ελληνική οικογένεια για το 4ο μάθημα προκειμένου να μπει το παιδί της στο πανεπιστήμιο. Μόνο αυτό. Και τα παίρνει βέβαια από τους καθηγητές Χημείας οι οποίοι κρίθηκε πως ήταν λίγοι για να εισπράττουν μόνοι τους ολόκληρο αυτό το ποσό. Αντίθετα τα ποσά που θα εισπράττουν οι καθηγητές της Φυσικής παραμένουν ανέπαφα. Αυτοί είναι αρκετά ισχυροί για να τους κουνήσουν. Ας έρθουμε τώρα στην είσπραξη της γνώσης από τους μαθητές στο σχολείο. Εδώ χαμένοι είναι όλοι. Όσοι κατευθύνονται προς τα 40 “πληροφορικά” τμήματα δεν θα διδάσκονται καθόλου Χημεία στην Γ’ Λυκείου, ενώ όσοι κατευθύνονται προς τα ‘χημικά’ τμήματα δεν θα διδάσκονται καθόλου πληροφορική. Αν η πληροφορική έμπαινε ως πέμπτο εξεταζόμενο μάθημα γενικής παιδείας , υποχρεωτικό στις πανελλήνιες για όσους κατευθύνονται στα 40 τμήματα, και προαιρετικό για όλους τους άλλους όπως ήταν ως τώρα το ΑΟΘ, ασφαλώς και θα αποφεύγονταν η διάσπαση της ομάδας θετικών σπουδών, ενώ δεν θα άλλαζε τίποτα κατά τη γνώμη μου όσον αφορά και το ωράριο των εκπαιδευτικών στο σχολείο και τον τζίρο των φροντιστηρίων πληροφορικής, που είναι και η βασική αιτία όλης αυτής της αναστάτωσης.
Γιώργος Κρανιάς
