Τη χθεσινή ορκωμοσία του Δημοτικού Συμβουλίου Τρικκαίων σχολίασε σήμερα στη Λέσχη 97,6 ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Γιώργος Καΐκης:
« Η πλειοψηφία της δικής μας παράταξης έδωσε πολιτικό όρκο, όμως με όλο το σεβασμό θα ήθελα να πω ότι χθες νόμιζα ότι ήμουν στην Τεχεράνη. Πρέπει πολλοί να καταλάβουν και ποια είναι τα όρια τους και ποιοι είναι οι ρόλοι τους, που πρέπει να γίνουν διακριτοί και εντελώς διαχωρισμένοι. Αισθάνθηκα ότι έκανα ένα μεγάλο ταξίδι από το Ιράν στα Τρίκαλα. Αν σε παρασύρει η λογική της ατραξιόν και της φιέστας, τότε ναι πολλά πράγματα μπερδεύονται. Έχουμε ξαναζήσει ορκωμοσίες, αλλά χθες το βγάλανε τα μάτια, δεν ήταν η ορκωμοσία μόνο του Δήμαρχου αλλά και ολόκληρου του δημοτικού συμβουλίου.»
Νυχι+Κρεας εκκλησια και Αστικο Κρατος! Οσο για τη χθεσινη φιεστα……. ισα που γλυτωσαμε και τη λιτανεια!!!!!!!!!!!
Πράγματι η εικόνα φαντάζει Τεχεράνη και χειρότερα.
Αλλά το πράγμα δεν είναι τόσο απλό. Ας το δούμε λίγο αναλυτικότερα, καθότι παρόμοιο ήταν και το θέαμα στη Βουλή.
Καλούνται να κάνουν τις ορκωμοσίες οι κληρικοί, ως οι επί γης εκπρόσωποι του θεού. Αυτό είναι η μία εκδοχή.
Δηλαδή οι πολιτικοί που τάσσονται με αυτή την άποψη, πιστεύουν ότι θα κυβερνήσουν με τη βοήθεια του θεού, μόνο δια της μεσολάβησης των ιερωμένων που τους θεωρούν εκπροσώπους του. Ορκίζονται βέβαια ενώπιον τους και άρα ενώπιον του θεού.
Η άλλη εκδοχή είναι ότι αυτό είναι μια συνηθισμένη πρακτική και κανείς δεν τα πιστεύει αυτά, απλά πηγαίνουν στην τελετή, αλλά και γενικότερα συμμετέχουν σε εκκλησιασμούς, προς άγραν ψήφων.
Και οι δύο εκδοχές δείχνουν επικινδυνότητα η μεν πρώτη αφελή, η δε δεύτερη συνοδευόμενη με φαρισαϊσμό και υποκρισία.
Υπάρχουν όμως ορισμένοι, δυστυχώς ελάχιστοι, οι οποίοι διατηρούν την εντιμότητα τους και δίνουν πολιτικό όρκο και είναι οι μόνοι που σέβονται το Λαό.
Δικαιόπολης
To δημοκρατικό ιδεώδες συνοψίζεται στο σύνθημα του Μάη του ’68: ni Dieu, ni maitre. Oύτε Θεός, ούτε αφεντικό. Το πρώτο το έχει επιτύχει ήδη η κοιτίδα του κοινοβουλευτικού αστισμού, η Γαλλία. Εδώ μέχρι και η “ριζοσπαστική αριστερά” έκανε τα θελήματα του ιερατείου. Καιρός να περάσουμε στη νεωτερική εποχή και να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει Θεός που να επεμβαίνει στην Ιστορία. Αυτή είναι το αποτέλεσμα του αποκλειστικό ύ υπεύθυνου για τη δημιουργία της, του ανθρώπου.
Αγαπητέ Θερσίτη
Το κείμενο σου μου έδωσε το έναυσμα να σημειώσω τους παρακάτω προβληματισμούς.
Πράγματι είναι αναγκαίος ένας νεωτερισμός και μια απαγκίστρωση της κοινωνάς από το μεσαιωνικό σκοταδισμό του ιερατείου, ο οποίος είναι διάχυτος παντού και στις γιορτές και στις σχόλες κατά τον ποιητή. Πως πρέπει να γίνει αυτό.
Πρώτα τίθεται το ερώτημα αν υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος που να τα πιστεύει τα του ιερατείου. Και εννοώ θαυματουργές εικόνες, παντόφλες (εμβάδια) αγίων, λείψανα, κομποσκοίνια λιτανείες με εικόνες ανά χείρας και άλλα περίεργα, που θυμίζουν έναν ιδιόρρυθμο σύγχρονο παγανισμό ο οποίος είναι χειρότερος από τον αρχέγονο. Άρα Βήμα πρώτο απαγκίστρωση.
Δεύτερον κατά πόσο αυτά συμφωνούν με το λόγο του θεού την Αγία Γραφή, η οποία τα απαγορεύει με αυστηρότητα και εν ολίγοις, δέχεται το θεό ως το δημιουργό και λειτουργό του σύμπαντος, το πνεύμα του οποίου υπάρχει διάχυτο στο σύμπαν και είναι φανερό και εμπεριέχετε σε όλα τα δημιουργήματα του, με τη φράση τα πάντα εν σοφία εποίησε. Βήμα δεύτερο μελέτη Αγίας Γραφής και προσέγγιση του αληθινού θεού.
( Η απαγόρευση στη 2η εντολή “Ου ποιήσεις είδωλο ουδέ παντός ομοίωμα” και συνεχίζει “ δεν θα τα προσκυνάς ούτε θα τα λατρέψεις” Έξοδος (20/4-5) Μετάφραση τεσσάρων καθηγητών.
Εν ολίγοις η Αγία Γραφή εισάγει ένα θεό που είναι η υπέρτατη δύναμη της δημιουργίας των πάντων.
Σε ότι αφορά για την επέμβαση του. Στη αποκάλυψη κεφ 11/18 αναφέρει ότι θα καταστρέψει αυτούς που καταστρέφουν τη γη, μήπως αυτό είναι αναγκαίο για τη σωτηρία του κλίματος;
Το εγγύς μέλλον θα δείξει.
Δικαιόπολης