Ζούμε εδώ και καιρό ένα <πανικό φιλανθρωπικής βοήθειας> καθώς και ένα πλειστηριασμό επίδειξης κοινωνικής ευαισθησίας , καλοσύνης και ευχάριστων παρεμβάσεων σε κάθε πρόβλημα των προσφύγων και των μεταναστών, με αφορμή τον αναγκαστικό εγκλωβισμό χιλιάδων μεταναστών στην χώρα μας , στο δρόμο τους για τις βόρειες χώρες της ΕΕ .
Για ποιόν «ανθρωπισμό» μιλάμε; Των στρατοπέδων συγκέντρωσης προσφύγων ; Την σταδιακή επιβολή εντός της ελληνικής κοινωνίας, δια της δραστηριότητας όλων των διεθνών οργανισμών και ΜΚΟ ενός καθεστώτος απαρτχάιντ;
– Η Τουρκία , με μεθοδικότητα οδήγησε χιλιάδες μετανάστες στην Ελλάδα, με τη βοήθεια των δουλεμπορικών δικτύων, μεταβάλλοντας την σε αποθήκη ψυχών. Εκβιάζει έτσι με αντάλλαγμα την συγκυριαρχία στο Αιγαίο, ενώ προσβλέπει στην εγκατάσταση ελεγχόμενων από αυτήν μουσουλμανικών θυλάκων εντός της χώρας -μια πολιτική που έχει παράδοση αιώνων για τον τουρκικό επεκτατισμό.
– Η Ευρωπαϊκή Ένωση μεθόδευσε και κατάφερε την μεταβολή της χώρας μας σε έναν γιγάντιο HOT SPOT ή πιο σωστά την δημιουργία δεκάδων ανοιχτών στρατοπέδων μεταναστών , τα οποία θα διαχειρίζονται υπηρεσίες της Ε.Ε. , ΜΚΟ, και ο ΟΗΕ . Η ελληνική πολιτεία παρακάμπτεται αποφασιστικά και το ελληνικό κράτος έχει υποβιβαστεί στην κατώτατη βαθμίδα βοηθητικής υποστήριξης και διοίκησης.
– Στο πλαίσιο ενός καταστροφικού ψευτοπροοδευτισμού των «ανοιχτών συνόρων» αποδυναμώθηκε η φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων της χώρας δίνοντας έτσι το «πράσινο φως» στους δουλέμπορους να αλωνίζουν.
Με δεδομένη την χείριστη δημογραφική κατάσταση της χώρας, την υπογεννητικότητα , την φυγή των νέων , την ανεργία και την φτωχοποίηση , κινδυνεύουμε ,εάν συνεχιστούν οι ροές , να καταστούμε ένα είδος Λιβάνου των Βαλκανίων, όπου θα κυριαρχεί η εξαθλίωση και οι διαπολιτισμικές συγκρούσεις. Σε αυτήν την προοπτική, προφανώς, οποιαδήποτε δυνατότητα δημοκρατίας, κράτους δικαίου, συνοχής της κοινωνίας πλήττονται σημαντικά . Και βέβαια, είναι το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του ελληνικού λαού που απειλείται στην πιο θεμελιώδη του διάσταση –την διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας, και της πολιτιστικής ενότητας του ελληνικού χώρου.
Η ίδια η ΕΕ και κάθε κράτος ξεχωριστά προστατεύει τη κοινωνική και οικονομική συνοχή της . Παντού γύρω μας κυριαρχούν τα εθνικά συμφέροντα.
Όλοι ( ευρωπαϊκές , βαλκανικές χώρες και Τουρκία) έχουν μια εθνική πολιτική και την εφαρμόζουν . Στην Ελλάδα παρατηρούμε μια μείωση της διαπραγματευτική της πολιτικής και μια πλήρη αδυναμία να αποτρέψει τις δυσμενείς εξελίξεις εις βάρος της .Η αποδυνάμωση της χώρας πάει πακέτο με την πολύπλευρη κρίση που βιώνει η χώρα .
Η προσφυγική κρίση είναι ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, αποτελεσματικής αποτροπής των πολιτικών , που ασκούν η Τουρκία και οι Βορειο-Ευρωπαϊκές χώρες. Η ελληνική κυβέρνηση, θα πρέπει να παρέμβει προς αυτήν την κατεύθυνση, δημιουργώντας μια καθολική πολιτική συναίνεσης πάνω στο ζήτημα αυτό .
1 .Να λειτουργήσει με πρωταρχικό κριτήριο τα εθνικά συμφέροντα.
- Να ενισχύσει την εσωτερική συνοχή.
- Να ενισχύσει διαχειριστικά και οικονομικά τους εθνικούς κρατικούς και αυτοδιοικητικούς θεσμούς εις βάρος των ΜΚΟ
- Να καταγγείλει την Τουρκία ως υπαίτιο των πνιγμών στο Αιγαίο, και να αναλάβει δράσεις αποτροπής των δουλεμπορικών .
- Να μεθοδεύσει και να απαιτήσει την μεταφορά των μεταναστών/προσφύγων είτε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ,είτε στις χώρες καταγωγής των .
Και το βασικότερο να παραμείνουμε ένα εθνικό κράτος ,μια συγκροτημένη χώρα και όχι ένας «χώρος» που μπορεί να το διαχειρίζονται γείτονες και εταίροι .
