Προσωπικός φίλος του αείμνηστου Κων.Καραμανλή ο μεγάλος Κάρολος Κουν ,ο οποίος άφησε στο θέατρο εκτός από το έργο του και ταλαντούχους νέους ηθοποιούς ,ρώτησε κάποτε τον πρόεδρο παρόντος και του Ευαγγέλου Αβέρωφ, γιατί οι μεγάλοι πολιτικοί άνδρες δεν αφήνουν ποτέ διαδόχους .
Μα επειδή στο δημόσιο βίο ,τα τριαντάφυλλα σχεδόν πάντα βγάζουν γαϊδουράγκαθα , αποκρίθηκε ο ευπατρίδης εκ Μετσόβου Τρικαλινός πολιτικός ,με την ευθύτητα του λόγου που τον διέκρινε.
Άλλωστε είναι γεγονός ότι η πολιτική επιστήμη ,κοινωνίες που η ενασχόληση με τα κοινά αποτελεί κληρονομικό προνόμιο μιας συγκεκριμένης πολιτικής κάστας , τις περιγράφει ως Δημοκρατικά ανώριμες.
Από την άλλη πάλι, κανείς σε μια ευνομούμενη κοινωνία που σέβεται τους κανόνες της Δημοκρατίας, δεν έχει δικαίωμα έναν πολιτικό γόνο, να του απαγορεύσει να μετέχει στη πολιτική ζωή του τόπου.
Ή λαϊκή βούληση είναι αυτή που καθορίζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας ελεύθερης από δουλείες πολιτείας .
Αν το εκλογικό σώμα και συγκεκριμένα οι Τρικαλινοί ψηφοφόροι , κρίνουν ότι ο νεποτισμός και οι πελατειακές συναλλαγές με τα πολιτικά τζάκια ,τόσο στην αυτοδιοίκηση ,όσο και στη κεντρική πολιτική σκηνή,είναι προς το συμφέρον της Πολιτείας (βλέπε Πλάτων) ,οφείλουμε όλοι να υποταχθούμε .
Θα μείνει όμως διαχρονικά αναπάντητο το ερώτημα ,για μας τους λίγους αιρετικούς . Αφού η πλειοψηφία πιστεύει ότι η πολιτική τέχνη και ικανότητα κληρονομείτε ,τους κοτζαμπάσηδες και τους Βασιλείς γιατί τους έδιωξαν ;
