Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς, που δείξατε ενδιαφέρον και βοηθήσατε με κάθε τρόπο για την επιστροφή μου στο σπίτι μου και τους δικούς μου ανθρώπους.
Πέρασα δύσκολα αυτό το διάστημα. Ακόμα δεν έχω καταλάβει, τι έχει συμβεί.
Σε μία συνηθισμένη βόλτα μου, χωρίς να ενοχλήσω κανέναν, κάποιοι άνθρωποι,”φιλόζωοι” λέγονται, με μετέφεραν σε ένα άγνωστο μέρος με άλλους σκύλους.
Εκεί κατάλαβα ότι έχασα τα πάντα…
αγάπη των δικών μου, το καλό φαγητό (όχι κροκέτες),τη παρέα των φίλων μου,στη δίπλα αυλή, τα χάδια των γειτόνων,τη ζεστασιά μου, τη καλοπέρασή μου αλλά και την ελευθερία μου, χωρίς αλυσίδες και λουριά.
Και σκέπτομαι… τι τάχα να έκανα;; Γιατί με τιμώρησαν;; Γιατί με έδεσαν;; Γιατί με κόλλησαν μία γάζα στα γεννητικά μου όργανα;; Δεν καταλαβαίνω όλα τα γιατί, αλλά τώρα καταλαβαίνω γιατί τόσα χρόνια συμμετείχα σε τόσες πορείες και διαδηλώσεις ανθρώπων… μάλλον και εκείνοι για τους ίδιους λόγους θα διαμαρτύρονταν.
Ας τα αφήσουμε όμως αυτά, και αφού ξεκουραστώ από την όλη περιπέτειά μου και ηρεμήσω, θα γίνω πάλι η παρέα σας, να σας προσέχω και να με φροντίζετε όπως τόσα χρόνια συνηθίσαμε.
Θα τα λέμε, λοιπόν, ξανά στο δρόμο, όχι γιατί είμαι αδέσποτο, αλλά γιατί αγαπώ τους ανθρώπους και θέλω να είμαι μαζί τους!!
Σας ευχαριστώ για όλα!!
