Τραγικά είναι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που αφορούν το 2020, δηλαδή τη χρονιά που εκδηλώθηκε η πανδημία και όπως φαίνεται αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά στη χώρα.
Στο 28,9% ήταν το ποσοστό του πληθυσμού της χώρας (3.043.869 άτομα) που βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού πέρυσι (εισοδήματα 2019), παρουσιάζοντας σχετική μείωση σε σχέση με το 2019 κατά 1,1 ποσοστιαίες μονάδες (3.161.936 άτομα ή 30% του πληθυσμού).
Σημειώνεται ωστόσο ότι στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η σχετική φτώχεια ορίζεται ως το ποσοστό του πληθυσμού που ζει με εισόδημα μικρότερο του 60% του διάμεσου εισοδήματος της χώρας. Δηλαδή, όσο μειώνεται το εισόδημα της χώρας μειώνεται και το σχετικό «κατώφλι» σχετικής φτώχειας και το αντίστροφο.
Από τη σχετική έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, προκύπτουν, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 5.266 ευρώ ετησίως ανά μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 11.059 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών και ορίζεται στο 60% του διάμεσου συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, το οποίο εκτιμήθηκε σε 8.777 ευρώ, ενώ το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της χώρας εκτιμήθηκε σε 17.250 ευρώ.
Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικός αποκλεισμός είναι υψηλότερος στην περίπτωση των ατόμων ηλικίας 18- 64 ετών (31,9%). Από αυτόν τον πληθυσμό, εκτιμάται ότι το 30,2% είναι Έλληνες και το 54% είναι αλλοδαποί που διαμένουν στην Ελλάδα.
Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 697.590 σε σύνολο 4.115.678 νοικοκυριών και τα μέλη τους σε 1.861.963 στο σύνολο των 10.514.769 ατόμων του εκτιμώμενου πληθυσμού της χώρας. Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0- 17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 21,4%, σημειώνοντας αύξηση κατά 0,3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2019, ενώ για τις ομάδες ηλικιών 18- 64 ετών και 65 ετών και άνω ανέρχεται σε 18,5% και 13,2%, αντίστοιχα.
Σε πέντε περιφέρειες (Ιόνια Νησιά, Αττική, Κρήτη, Νότιο Αιγαίο και Ήπειρος) καταγράφονται ποσοστά κινδύνου φτώχειας χαμηλότερα από αυτό του συνόλου της χώρας, ενώ σε οκτώ (Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Βόρειο Αιγαίο, Κεντρική Μακεδονία, Δυτική
Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και Δυτική Ελλάδα) τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα.
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (δηλαδή μη συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών) ανέρχεται σε 49,6% ενώ, όταν περιλαμβάνονται μόνο οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόματα, μειώνεται στο 23,6%. Αναφορικά με τα κοινωνικά επιδόματα, επισημαίνεται ότι αυτά περιλαμβάνουν παροχές κοινωνικής βοήθειας (όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, το επίδομα στέγασης, το επίδομα θέρμανσης κ.λπ.), οικογενειακά επιδόματα (όπως επιδόματα τέκνων), καθώς και επιδόματα ή βοηθήματα ανεργίας, ασθένειας, αναπηρίας ή ανικανότητας, ή και εκπαιδευτικές παροχές.
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις ανέρχεται σε 17,7%, ως εκ τούτου διαπιστώνεται ότι τα κοινωνικά επιδόματα συμβάλλουν στη μείωση του ποσοστού του κινδύνου φτώχειας κατά 5,9 ποσοστιαίες μονάδες ενώ, εν συνεχεία, οι συντάξεις κατά 26 ποσοστιαίες μονάδες. Το σύνολο των κοινωνικών μεταβιβάσεων μειώνει το ποσοστό του κινδύνου φτώχειας κατά 31,9 ποσοστιαίες μονάδες. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις (συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων) αποτελούν το 34,9% του συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών της χώρας, εκ του οποίου οι συντάξεις αναλογούν στο 87,3%, ενώ τα κοινωνικά επιδόματα στο 12,7%.
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας το 2020 είναι ελαφρώς υψηλότερο για τις γυναίκες (17,9%) σε σχέση με τους άνδρες (17,5%). Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας για τους άνδρες σημείωσε μείωση κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες το 2020 σε σχέση με το 2019, ενώ το ποσοστό των γυναικών μειώθηκε κατά 0,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Το 5,6% των νοικοκυριών δήλωσε ότι το εισόδημα του αυξήθηκε κατά τους τελευταίους δώδεκα μήνες, ενώ το 21,9% των νοικοκυριών ότι μειώθηκε και το 72,5% των νοικοκυριών ότι παρέμεινε το ίδιο. Το 14,4% δήλωσε ότι ο κύριος λόγος αύξησης ή μείωσης του εισοδήματος ήταν η πανδημία, εκ των οποίων το 2,1% δήλωσε ότι αυξήθηκε το εισόδημα του και το 12,3% ότι μειώθηκε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φτωχαίνουμε αδέρφια…
Δυστυχώς δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα η πολυπόθητη ανάπτυξη και οι Έλληνες συνεχίζουν να φτωχαίνουν κι άλλο.
Το κράτος δε, αυτός ο μεγάλος ασθενής, αυτός ο «σκυλοπνίχτης» όπως τον κατάντησαν όσοι κατά καιρούς άρπαξαν το τιμόνι του, μοιάζει και με ετούτους να θαλασσοδέρνετε χωρίς πυξίδα.
Γιατί και ετούτοι οι κυβερνώντες, ετούτοι και αν μοιάζουν σαν άλλοι «μάγκες του γλυκού νερού» που τραγουδούσε και ο μεγάλος Βασίλης Τσιτσάνης.
Εδώ καράβια (μισθοί, συντάξεις, εισοδήματα) χάνονται, βαρκούλες (πρωθυπουργός, υπουργοί, κυβερνητικοί βουλευτές) αρμενίζουν.
Για παράδειγμα ας δούμε τι συμβαίνει με τις συντάξεις.
Οι συντάξεις με βάση τα στοιχεία της σχετικής έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ, συμβάλλουν στη μείωση του ποσοστού κινδύνου φτώχειας κατά 26 ποσοστιαίες μονάδες.
Και η κυβέρνηση τι κάνει;
Η κυβέρνηση συντηρεί το χάλι του ΕΦΚΑ χωρίς να παρεμβαίνει και αφήνει τον κόσμο να περιμένει 2 και παραπάνω χρόνια για να πάρει τις συντάξεις του.
Αν όμως είχαμε μία αληθινή «κυβέρνηση για τον λαό», δεν θα επέτρεπε να συνεχιστεί αυτή η εθνική ντροπή απέναντι στους απομάχους της ζωής, που πολλοί εξ αυτών την περιμένουν την σύνταξη κυριολεκτικά «με την ψυχή στο στόμα».
Αυτό θα έκανε μία αληθινή «κυβέρνηση για το λαό».
Ακούς Κυργιάκο;
Αν ακούς κάνε κάτι και σύντομα.
Σύντομα γιατί σε λίγο θα είναι πολύ αργά.
Και για εμάς και για εσένα.
Που βέβαια για σένα, ποσώς μας νοιάζει.
ΟΛΟΙ οι φορείς, ακόμη και ο Τσακαλώτος, προβλέπουν ΚΑΛΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ τα επόμενα χρόνια. Κάποιοι νοσταλγούν ακόμη τα λεφτόδεντρα που μας καταχρεώσαν μεταπολιτευτικά…