Και λίγη περισσότερη προσοχή στην καραμέλα περί ”άφθαρτων” στην πολιτική. Γιατί από τον ”άφθαρτο” μέχρι τον ”άχρηστο” μπορεί και να χαθούμε στη διαδρομή. Το νου μας στις αναγκαίες, αλλά όχι και ικανές συνθήκες….
Μπορεί και να ξυπνήσουμε κάποια στιγμή, όσο ζούμε ελπίζουμε, όσο ελπίζουμε ζούμε. Προσωπικά είμαι τέρας ψυχραιμίας, αλλά η έλλειψη σεβασμού, η χαζομαγκιά, ο στείρος φανατισμός, η ασχετοσύνη και η καφρίλα στην πολιτική και στη ζωή με κάνουν σκέτο τέρας.
Αυτά, για να μη ρωτάτε πώς και γιατί έγινε χθες βράδυ ” η σφαγή των Μηλίων” από διαγραφές εδώ μέσα…
Εξυπνολογίες, λαϊκισμοί και προσπάθεια πολιτικού προσηλυτισμού δεν πετυχαίνουν σε μένα, ούτε και πρόκειται να χαλάσω την ισορροπία και την ψυχική μου αρμονία. Δεν πρόκειται για ευαισθησία και για τον δικό μου καλομαθημένο ψυχισμό, αλλά επειδή πιστεύω ότι η χώρα αυτή αξίζει τους καλύτερους και θα τους βρει, μακριά από όλα τα επικίνδυνα ανθρώπινα υλικά. Θεωρώ πως στο τέλος μόνο η τοξικότητα και η μιζέρια μένει και η μόνη μας περιουσία είναι να έχουμε ο ένας τον άλλον σε έναν κόσμο χωρίς φόβο και με το μόνο βάσανο τη δίψα για αγάπη, αλληλεγγύη και την αγωνία για το καλό όλων μας.
Σας προσπερνάμε, δε θέλουμε να λερώσουμε το μυαλό και τη συμπεριφορά μας, δε σας παίζουμε. Παίξτε μόνοι σας, αλλά τώρα πια χωρίς κοινό, αφού επιλέξατε την κακοήθεια, που έγινε στην ψυχή σας μπετόν αρμέ!
Καλή τύχη.
