Μετρήθηκε για το μπόι του. Συγκρίθηκε για την ομορφιά του, ένωσε δύο τόπους δύσκολους και βγήκε πρώτο στη Θεσσαλία. Είναι το μεγαλύτερο και το αρχαιότερο μονότοξο γεφύρι. Το άνοιγμα του τόξου είναι 30 μέτρα και το ύψος του ξεπερνά τα 15,5 μέτρα.
Μιλάμε για το πέτρινο στολίδι που χτίστηκε με τόλμη και αποφασιστικότητα για να ενώσει τον κόσμο της περιοχής και να ξεφύγει πέρα από αυτόν. Αυτό είναι το γεφύρι του Τριζώλου. Γεφυρώνει τον Κνησιβίτη, τον παραπόταμο του Αχελώου. Βρίσκεται κάτω από το χωριό της Αργιθέας, την Καρυά.
Σε αυτή την ημερήσια δραστηριότητα του συλλόγου μας ήταν να προσεγγίσουμε τον παλιό καλό καιρό, το μοναδικό στολίδι που στέκει εκεί κάτω στην μεγάλη ρεματιά, κάτω από τον μικρό οικισμό Αγορασιά.
Αφήσαμε τα αυτοκίνητά μας στον παχύ ίσκιο των πλατάνων και κατηφορίσαμε προς τον Γιαλό, που ενώνονται τα νερά από τα δύο μεγάλα ρέματα, το ένα από το Ανθηρό και το άλλο από την μακρύτερη διαδρομή της Αργιθέας, για να σχηματιστεί σε μια σημαντική ενίσχυση του Αχελώου.
Η πορεία μας θα είναι πάνω από μιάμιση ώρα μέσα στην κοπή του ποταμού και απ’ ότι φαινόταν, τα πολλά νερά έκαναν την πορεία του ποταμού σε κάθε στροφή να σχηματίζεται μεγάλο βάθος και στη συνέχεια να κατευθύνονται στην απέναντι κάθετη πλευρά. Λίγο πιο κάτω διασχίζουμε μια μεγάλη λάκκα, που πριν από πολλές δεκαετίες χρησιμοποιούνταν σαν ένα από τα καλύτερα κτήματα. Τώρα καλύπτεται από λεπτή γκρίζα άμμο και στην άκρη της πληθώρα από πέτρες πεσμένες από τις απότομες πλαγιές.
Το πρώτο πέρασμα μέσα από τα πλούσια νερά τους και το πιο καθοριστικό να το περάσουμε βγάζοντας ή όχι, τα ορειβατικά μας παπούτσια. Έτσι και ο καθένας μας κάνει ότι του αρέσει.
Το μικρό μονοπάτι ξεχωρίζει και ανηφορίζει λίγο και απ’ ότι φαίνεται είναι μόνο για τα ζώα του δάσους. Αγριογούρουνα, ζαρκάδια, ασβοί, αλεπούδες και κάποιες φορές και αρκούδες.
Αυτό συνεχίζουμε να το ακολουθούμε και να έχουμε τώρα το ποτάμι πιο χαμηλά. Η απότομη στροφή των νερών στην απέναντι πλευρά μας κάνει να κατέβουμε και πάλι στον γιαλό. Η λευκή καυτερή κροκκάλα μας δίνει μια αίσθηση για μπάνιο. Αλλά το ξαφνικό θέαμα της φημισμένης καμάρας μας αφήνει άφωνους. Στεκόμαστε με δέος για αρκετή ώρα μπροστά σε αυτό το κομψοτέχνημα. Οι φωτογραφικές μηχανές, ασταμάτητα, παίρνουν μοναδικά πλάνα. Τώρα η συνέχεια είναι να περπατήσουμε εκεί στη ράχη του όπως παλιά. Ένα μικρό σκαλισμένο πέρασμα βρίσκεται πάνω στην κάθετη πλακαριά της πλαγιάς.
Με μεγάλη προσοχή περνάμε στο δεξί του κατάστρωμα, όπου η απότομη καμπύλη του τόξου, το μεγάλο ύψος και το στενό κατάστρωμά του δίχως προστατευτικά μας συγκλονίζει. Το περνάμε με προσοχή και στεκόμαστε στην απέναντι πλευρά του, θαυμάζοντας αυτή την μοναδική κατασκευή, λες και βγήκε από παραμύθι.
Σιγά σιγά και σιωπηλά εγκαταλείπουμε και ανηφορίζουμε στο στενό εγκαταλειμμένο μονοπάτι προς το Τριζώλου. Μετά από λίγες δεκάδες μέτρα έρχονται τα δύσκολα. Η πυκνή βλάστηση και η εγκατάλειψη του τόπου κάνουν το τοπίο άγριο και αφιλόξενο. Οι προσπάθειές μας να μπορέσουμε να συνεχίσουμε είναι αδύνατες. Αναγκαζόμαστε να διατηρήσουμε το ύψος και περνάμε από το πρώτο ερειπωμένο πέτρινο σπίτι και πιο πέρα λίγες δεκάδες μέτρα, ένα δεύτερο και τρίτο ερειπωμένο πέτρινο σπίτι. Τη συνέχεια της πορείας μας, την κόβει μια κάθετη ρεματιά και μας αναγκάζει να κατεβούμε στο ποτάμι.
Εκεί στο παχύ ίσκιο των πλατάνων, κάποιες περίεργες ερειπωμένες κατασκευές είναι η μία κοντά στην άλλη. Είναι μια ιστορία αιώνων, που χάνεται και σβήνει σιγά σιγά. Αφήνοντας να αντέξει για λίγο ακόμα, όσο αντέξουν τα σπασμένα σιδερένια στεφάνια από τις μυλόπετρες και τις ξύλινες δούγιες της δρυστέλλας και του συφωνιού. Λίγο πιο πέρα, οι μεγάλοι ξύλινοι όγκοι ίσα ίσα που θυμίζουν Μαντάνι. Εδώ θα σταθούμε για αρκετή ώρα περιεργάζοντας όλο το σύνολο αυτής της αλλοτινής επιχείρησης, που βρισκόταν σε κάθε χωριό. Η συνέχεια της επιστροφής μας γίνεται τυχαία πάνω από το πέτρινο αυλάκι που κάποτε ο μυλωνάς το πρόσεχε και το συντηρούσε.
Εμείς θα συνεχίσουμε τώρα περνώντας για μια ακόμα φορά μέσα από τα νερά του ποταμού και με μια καλή βουτιά θα έλθουμε και πάλι στην καθημερινότητα επιστρέφοντας στην πόλη μας.
Τα νέα του Συλλόγου
Το Σαββατοκύριακο 11-12/06 θα βρεθούμε στο Χαλίκι, όπου θα κάνουμε διάσχιση από τον αυχένα Μπάρου έως το Χαλίκι. Είναι μια δύσκολη διαδρομή διάρκειας περίπου 10 ωρών.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες μας μπορείτε να πάρετε κάθε Παρασκευή στα γραφεία του Συλλόγου – Ομήρου 5 (κάτω από το ΚΑΠΗ) ή στο τηλέφωνο 24310 72077.
Πληροφορίες και υλικό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας www.trikalasport.gr και στο facebook .
