"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

16.6 C
Trikala

«Η λεπτή κόκκινη γραμμή»

lafarm

Σχετικά άρθρα

Του Θανάση Ευαγγελόπουλου : Γιατί δεν αντιδρούμε σ’ αυτά που βιώνουμε; Γιατί αυτή η παραίτηση ,ακόμα και η απάθεια; Στον αντίποδα, γιατί αυτή η επιθετικότητα προς τους ομοίους μας, ενώ αυτή η ενέργεια θα έπρεπε να διοχετεύεται σε μαχητική πολιτική στάση και αντίδραση κατά των λαθεμένων πολιτικών και των καθ’ομολογία  εφαρμοστών της; «Τελικά, μήπως μας ψεκάζουν;» Τι όμως πραγματικά συμβαίνει;

Αποτέλεσμα εικόνας για δογμα του σοκ

Το Δόγμα του ΣΟΚ.
Μόντρεαλ 1η Ιουνίου 1951
Σε κεντρικό ξενοδοχείο συναντώνται αντιπρόσωποι μυστικών υπηρεσιών χωρών  του κόσμου. Θέμα της συνάντησης είναι η αξιοποίηση των νέων απόψεων της επιστήμης περί: του φαινομένου της  «αισθητηριακής αποστέρησης» η οποία  επιτυγχάνεται με την πρόκληση ΣΟΚ. Είναι ένας τρόπος για να πετύχεις την μονοτονία η οποία προκαλεί απώλεια της κριτικής ικανότητας. Η σκέψη θολώνει και το υποκείμενο παραπονιέται ότι δεν μπορεί ούτε καν να ονειροπολήσει. Αυτό είναι πάρα πολύ σκληρό. Έτσι αδειάζει το μυαλό των ανθρώπων και ξανακτίζεται από την αρχή. Η θεωρία αυτή αξιοποιήθηκε (ψυχιατρικά) και  δεόντως (πολιτικά) με τραγικές συνέπειες και αποτελέσματα για τις κοινωνίες.

Ο Μίλτων Φρίντμαν καθηγητής οικονομικών στο Σικάγο (Σχολή του Σικάγου),πίστευε ότι η οικονομική θεραπεία του ΣΟΚ μπορούσε να οδηγήσει τις κοινωνίες να δεχθούν μια πιο καθαρή μορφή (νεοφιλελευθερισμός) του απορυθμισμένου από τις  Κεϋνσιανές πολιτικές του NEW DEΑL  καπιταλισμού. Η πρώτη εφαρμογή έγινε στην Χιλή του δικτάτορα Πινοσέτ και ακολούθησαν η Αργεντινή του δικτάτορα Βιντέλα, η Μεγάλη Βρετάνια της σιδηράς Θάτσερ, το ΙΡΑΚ με την επιχείρηση ΣΟΚ και ΔΕΟΣ …. και τελικά η Ελλάδα. Στην Ελλάδα, κάθε  τρεις μήνες, η τρόικα δήθεν ελέγχει την πορεία των δημοσιονομικών της χώρας. Στην πραγματικότητα εφαρμόζει το Δόγμα του ΣΟΚ. Με περικοπές μισθών, με λίστες θανάτου (απολύσεις),με απειλές ότι σε περίπτωση εκτροχιασμού έρχεται ένα ζοφερό αύριο που όμως δεν μας το περιγράφουν έτσι ώστε αυτό το αύριο να προκαλεί τρόμο.

Αποτέλεσμα εικόνας για κοινωνικοσ αυτοματισμοσ

Ο Κοινωνικός Αυτοματισμός.
Ο “κοινωνικός αυτοματισμός” είναι η μέθοδος που μετατοπίζει το ενδιαφέρον από την ρίζα του προβλήματος- ιδίως εκείνων με κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο -σε αποδιοπομπαίους τράγους και φανταστικούς εχθρούς. Η μέθοδος  σπέρνει έριδες, ενοχοποιεί κοινωνικές ομάδες και στρέφει την μια εργασιακή ομάδα εναντίον της άλλης. Η εύκολη στοχοποίηση οιουδήποτε αντιδρά, οποιουδήποτε αγωνίζεται για τα δικαιώματα του, οποιουδήποτε έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα δικά του, γίνεται ακόμη ευκολότερη σε μια κοινωνία σαν την ελληνική, που οι πολίτες της πολύ συχνά αντιμετωπίζουν τους συμπολίτες τους με διάχυτη καχυποψία, ακόμη και χαιρεκακία, το ταπεινότερο ίσως των ενστίκτων. Στην λογική του αυτοματισμού, στοχοποιούνται και μακαρίτες (Ανδρέας Παπανδρέου), προφανώς όχι  με στόχο τον ίδιο, αφού είναι μακαρίτης, αλλά κοινωνικές κατακτήσεις όπως το ΕΣΥ,η εργατική κατοικία, ο κοινωνικός τουρισμός, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί κ.λπ. ,ώστε να θωρηθούν αυτές υπεύθυνες για τα σημερινά δεινά, να απαξιωθούν και να καταργηθούν.
Θα περίμενε κανείς ότι μια τόσο οξεία και βαθιά οικονομική και κοινωνική κρίση θα έβγαζε τους πολίτες από το λήθαργο του εγωκεντρισμού και θα ενέπνεε μια νέα κοινωνική συνείδηση, ικανή να μετουσιωθεί και σε συλλογικότητα. Αντ’αυτού, στρέφονται όλοι εναντίον όλων, ακολουθώντας εν τέλει μια εθνική αυτοκαταστροφική σπείρα.. Κάπως έτσι και σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης και ύφεσης, δημιουργούνται προϋποθέσεις κοινωνικής αποσυσπείρωσης και αποσάθρωσης: ο κοινωνικός αυτοματισμός μετατρέπεται κυριολεκτικά σε κοινωνικό κανιβαλισμό.

Αποτέλεσμα εικόνας για δογμα του σοκ

Η σύνθεση  και το αποτέλεσμα.
Η σύνθεση  του δόγματος του ΣΟΚ και του κοινωνικού αυτοματισμού και η εφαρμογή τους παράγει τραγικά αποτελέσματα.
Το Δόγμα του ΣΟΚ όπως προαναφέραμε καταργεί τα όνειρα, αδειάζει το μυαλό και τη ψυχή των ανθρώπων .Τα γεμίζει με «χρήσιμα για τους εφαρμοστές  ένστικτα»: φόβο, τρόμο, παραίτηση…..Ο κοινωνικός αυτοματισμός γεμίζει το μυαλό και την ψυχή με επιθετικότητα και εκδικητικότητα κατά των ομοίων μεν, άλλων δε.

Έτσι οδηγούμαστε σε έναν άνθρωπο κλώνο κολίγου, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς πολιτικά δικαιώματα, με μισθούς πείνας και με το φάσμα της ανεργίας να πλανάται καθημερινά, σε ένα άνθρωπο χωρίς κριτική ικανότητα, άνθρωπο του σήμερα, χωρίς όνειρα και συνεπώς χωρίς επιδιώξεις και αυτενέργεια. Δηλαδή ζόμπι. Αυτός ο πολίτης και αυτή η κοινωνία αδυνατούν να αντιδράσουν, δέχονται παθητικά ως μαζοχιστές και εκτρέφονται ως σαδιστές.

Αποτέλεσμα εικόνας για δογμα του σοκ

Τελικά μας «ψεκάζουν».
Αυτή η σύνθεση του ΣΟΚ με τον κοινωνικό αυτοματισμό είναι κατά την γνώμη μου το κύριο αίτιο και δίνει την απάντηση στο χάριν του λόγου  ερώτημα «μα μας ψεκάζουν;»
Δεν πρέπει όμως να ξεχνούν οι εφαρμοστές αυτών των πειραμάτων Φραγκεστάιν ότι  υπάρχει το λάθος και μια λεπτή κόκκινη γραμμή.
Η γραμμή είναι λεπτή .Δεν μπορεί να σε συγκρατήσει. Η γραμμή είναι κοκκινη. Είναι το χείλος της αβύσου. Όταν την ξεπεράσεις μπαίνεις στην άβυσο. Αυτό όμως δεν πρέπει κυρίως  να το ξεχνούν οι κοινωνίες, τα θύματα.

Η εφαρμογή.
Η εφαρμογή του ΣΟΚ στην Χιλή,στην Αργεντινή,στο ΙΡΑΚ συνοδεύτηκε με αίμα και αυτό είναι ήταν πρόβλημα για την σταθερότητα του συστήματος. Η εφαρμογή στον Ευρωπαϊκό Νότο του δόγματος έπρεπε να είναι αναίμακτη, χωρίς δικτατορίες και πολεμικές ενέργειες. Χρησιμοποιείται το πολιτικό σύστημα ώστε να επιτευχτεί  σταθερότητα και βιωσιμότητα του νέου συστήματος, με στόχο να  μεταφερθεί τελικά και στον Βορρά. Η εφαρμογή, λόγω της ιδιοσυγκρασίας ,της απειθαρχείας, των πολιτισμικών ριζών και της ιστορίας του Ελληνικού λαού, με προσαρμοσμένες μεθόδους (μαρτύριο της σταγόνας, εκβιαστικά διλλήματα κ.λπ.) έπρεπε  να είναι πολύ σκληρή και βίαιη ως ΣΟΚ και ΔΕΟΣ. Να όμως που δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα. Το λάθος έγινε και ομολογήθηκε από τους  εμπνευστές   και εφαρμοστές της. Ο κίνδυνος  να ξεπεραστεί η κόκκινη γραμμή είναι ορατός και με 30% στατιστική ανεργία,40% πραγματική και 65% στους νέους, με τους άνω των 45 ετών να μην έχουν καμία πιθανότητα να ξαναβρούν δουλειά, αυτό είναι θέμα χρόνου. Τότε όμως θα έχουμε την ουργουελική εξέγερση των ζόμπι που λόγω του κοινωνικού αυτοματισμού θα είναι εμφυλιακή και κατά πάντων, κατά το οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Ο πολιτισμός της Ευρώπης θα πληγεί βαθιά και αυτό θα οδηγήσει σε ρεύματα που θα την αποσταθεροποιήσουν οικονομικά και κοινωνικά, με κίνδυνο γενικευμένου πολέμου. Ας ευχηθούμε ότι θα επικρατήσει η σοφία και δεν θα επιβεβαιωθεί η ιστορία ,ότι τελικά οι κρίσεις ξεπερνιούνται με πόλεμο.

Αποτέλεσμα εικόνας για φοβος

Ο φόβος: ο μεγάλος εχθρός
Η ανάλυση του ζητήματος προσδιορίζει και την λύση του. Ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός και αυτόν πρέπει να νικήσουμε.
Ο Ρούσβελτ στον λόγο του για την αναγγελία του NEW DEAL στον Αμερικανικό λαό, που εφαρμόστηκε προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση του 1929, είπε:
«Ο πρωταρχικός μας στόχος είναι να βάλουμε τον κόσμο να δουλέψει. Αυτό δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να το χειριστούμε σοφά και θαρραλέα. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό που έχουμε να φοβηθούμε είναι τον ίδιο τον φόβο. Και επέτυχε. Η Αμερική με το new deal ξεπέρασε  σταδιακά την κρίση ,δεν προκάλεσε τον Β παγκόσμιο πόλεμο και όταν ενεπλάκη ως νικητής ήταν αρκούντως ισχυρή για να το πράξει.

Η λύση, πριν την ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ
  Εμείς έχουμε υπαρξιακή υποχρέωση να σταματήσουμε την επιχειρούμενη αποδόμηση της προσωπικότητας μας. Και αυτό θα γίνει αν νικήσουμε πρώτα απ’ όλα τον φόβο και ο καθένας από εμάς διατρανώσει αδιαπραγμάτευτα προς κάθε κατεύθυνση και με κάθε δημοκρατική πρακτική όχι μόνο το «ως εδώ» (γιατί αυτό βολεύει το σύστημα) αλλά και να απαιτήσει να επιστραφούν  ό,τι  μας πήραν αυτά τα χρόνια.
  Τα πολιτικά κόμματα, αυτά που έχουν την βούληση να σταματήσουν το σπιράλ του θανάτου, να ξεπεράσουν και τα ίδια τους φόβους τους και με προγράμματα αμέσου εφαρμογής ,θαρραλέα και ριζοσπαστικά, με ένα νέο NEW DEAL, να δώσουν έμπρακτα ελπίδα και να γεμίσουν με όνειρα τις άδειες και φοβισμένες ψυχές. Λύσεις υπάρχουν και η κοινωνία πρέπει να γίνει κοινωνός. Η πολιτική της αναμονής, του ώριμου φρούτου, υπο τον φόβο κάποιου λάθους ή κάποιας παρεξήγησης ή προπαγάνδας, είναι  τελικά σήμερα  πολυτέλεια. Παραφράζοντας την ρήση του Μπρεχτ, μπορούμε να πούμε, ότι αν τολμήσουμε (μπορεί και να) θα νικήσουμε, αλλιώς έχουμε ήδη χάσει και θα περιδινίζουμε, δυστυχώς όχι για πολύ ακόμη ,στην  λεπτή κόκκινη γραμμή.

Θανάσης Ευαγγελόπουλος

Πηγές;
Naomi Klein: Το δόγμα του Σοκ
Σταμάτης Κυρτζόπουλος: Ο κοινωνικός Αυτοματισμός
Την φράση λεπτή κόκκινη γραμμή δανείστηκα από τα αυτοτελή τηλεοπτικά επεισόδια του Πάνου Κοκκινόπουλου «ο κόκκινος κύκλος» , σήμερα 10η εντολή. Υποθέσεις βασισμένες σε πραγματικές ιστορίες σε μια απόπειρα προσέγγισης μιας άλλης αλήθειας, εκείνης της ανθρώπινης ψυχής, όταν ξεπερνιέται το όριο, η λεπτή κόκκινη γραμμή.

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης