Τα Εθνικά θέματα ανέκαθεν αποτελούσαν σημείο τριβής και αιτία διχασμού μεταξύ των Ελλήνων.
Είναι χαρακτηριστικό και συνάμα ιστορικά παράδοξο, ότι ακόμη και τον Ηγέτη που δημιούργησε την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, οι υπήκοοι τούτου του τόπου, τον αποκαλούσαν προδότη και εθνικό μειοδότη.
Πρόσφατα δε (το καλοκαίρι του 2018), τα πολιτικά πάθη οξύνθηκαν για άλλη μια φορά, ελέω υπογραφής της περιβόητης Συμφωνίας των Πρεσπών, με τους οπαδούς συγκεκριμένης παράταξης, να εξαπολύουν μύδρους και το ανάθεμα στη τότε κυβέρνηση.
Όλα αυτά βέβαια έως ότου γυρίσει ο τροχός και στην εξουσία έρθει η πρώην αντιπολίτευση.
Τα Εθνικά δίκαια και οι πατριωτικές κορώνες, έδωσαν τη θέση τους στη νομή του κράτους και την άλωση των δημοσίων ταμείων.
Πιστοποιώντας έτσι σε μια ακόμη ιστορική συγκυρία, ότι η πολιτική διαμάχη σε κορυφαία ζητήματα εξωτερικής πολιτικής σε τούτο το τόπο, είναι σχεδόν πάντα προσχηματική και στη πραγματικότητα υποκρύπτονται μικροκομματικές σκοπιμότητες ή ιδιοτελή πολιτικά συμφέροντα, λαού και πολιτικών.
Κωνσταντίνος Κουτσονάσιος
Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Νέοι “παίχτες” ανέρχονται στην πολιτική σκηνή και άλλοι “κάνουν πίσω” .Δυστυχώς η χώρα μας με δημόσιο χρέος πάνω από το 200% του ΑΕΠ προσπαθεί να βρεί “αφήγημα με άσπρο άλογο”. Θέλουμε η “βαριά βιομηχανία” μας να πρωταγωνιστεί Τουρισμός, Υπηρεσίες αλλά και δουλείες και ανταγωνιστικά προϊόντα. Θα σταματήσει η μετανάστευση ; Θα σταματήσει το brain drain; Οι πολιτικές αποφάσεις δεν είναι ξεκομμένες από το αποτύπωμα της χώρας. Τα αποτελέσματά τους επηρεάζουν την κοινωνία. Αν ο πατριωτισμός είναι επικίνδυνος δεν πρέπει να ξέρουμε ποιος φοβάται και ποιος το λέει;