Κάποτε βουλευτής της επαρχίας και πολιτικός γόνος της περιοχής,δέχτηκε στο γραφείο του ψηφοφόρο, που τον είχε διορίσει σε κάποια ΔΕΚΟ ο πατέρας του και τον γιο του που ο ίδιος είχε μεριμνήσει,να υπηρετήσει το στρατιωτικό του δίπλα στο σπίτι του.
Αφού τους καλωσόρισε με μια εγκάρδια χειραψία ως είθισται,ευχόμενος στο νεαρό το καθιερωμένο,καλός πολίτης,ο φιλοξενούμενος του αντί να τον ευχαριστήσει για τις ενέργειες του,του ζήτησε επιτακτικά να βολέψει κάπου άμεσα το παιδί.
Ο πολιτικός ευθύς του απάντησε,ότι πολύ ευχαρίστως να πάρει τηλέφωνο ένα γνωστό του επιχειρηματία,που τον είχε εξυπηρετήσει με δάνεια και επιχορηγήσεις,να προσλάβει άμεσα το νέο.
Τότε ο πατέρας πετάχτηκε έξαλλος όρθιος και φωνάζοντας είπε στον έκπληκτο εκπρόσωπο του έθνους,ότι αν ήθελε να δουλέψει ο γιος του δεν θα ερχόταν σ`αυτόν.
Απείλησε δε,ότι αν δεν βολέψει το γιο του γρήγορα,θα πάει σε άλλον τοπικό βουλευτή,μαζί με τους ψήφους που διαφεντεύει.
Ο αστικός πολιτικός μύθος λέγει,ότι ο σπουδαγμένος στην Εσπερία πραγματικά άξιος και ικανός πολιτικός,επικοινώνησε με τον γραμματέα του κόμματος του και αηδιασμένος του ανακοίνωσε,ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Την παραπάνω ιστορία,την αναφέρουν οι πνευματικοί ταγοί της χώρας,όταν θέλουν να αναδείξουν τις ευθύνες των πολιτών για την κατάντια του τόπου.
Την καλύτερη όμως περιγραφή,για την αισχρή περίοδο της μεταπολίτευσης που μας οδήγησε στη καταστροφή,την κάνει ο ίδιος ο θυμόσοφος λαός :
Οι νοικοκυραίοι έγιναν γύφτοι και οι γύφτοι νοικοκυραίοι…
Δεξιός ψάλτης
