Η εκδήλωση του ΚΚΕ στα Τρίκαλα για τον Άρη Βελουχιώτη, την περασμένη Παρασκευή, είχε αρκετές στιγμές συγκίνησης. . Μια από πιο έντονα συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές ήταν όταν διαβάστηκε ,πάνω από την εξέδρα της εκδήλωσης ,η μαρτυρία του Βαγγέλη Καλαμπάκα, γεννημένου το έτος 1922 (93 χρόνων) ,συντρόφου του Άρη Βελουχιώτη . Ήταν από αυτούς που συνόδεψαν τον Άρη στην τελευταία πορεία που ξεκίνησε απ’ το «Καλογερομάντρι» πάνω στον Κόζιακα, μετά στην Τύρνα, το Πετούλι, Βετρνίκι, για να καταλήξει στη Μεσούντα . Ήταν μαζί μέχρις τις τελευταίες ώρες του Καπετάνιου του ΕΛΑΣ
Ο Βαγγέλης Καλαμπάκας, είναι μέλος του ΚΚΕ ως σήμερα. Η μαρτυρία για την πορεία του με τον Άρη Βελουχιώτη δόθηκε στο σπίτι του στο Γοργογύρι Τρικάλων το Σάββατο 12 Ιούνη. Η προχωρημένη του ηλικία και τα επακόλουθα που αυτή φέρνει δεν του επέτρεψαν να παρευρίσκεται στην εκδήλωση στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.
Μας μαρτυρά λοιπόν ο Βαγγέλης Καλαμπάκας:
« Είχαν φέρει τότε στο σπίτι μου μια ποσότητα καφέ και την κρύψαμε. Φοβόμουν όμως μήπως έρθουν οι ΜΑΥδες και βρουν τον καφέ και με πιάσουν ή θα με παίρναν και το κεφάλι, έτσι σκέφτηκα, ίσως στραβά. Ο Άρης μετά την επιστροφή του από Γιουγκοσλαβία και Αλβανία ήρθε εδώ στην περιοχή. Έμενε τότε εδώ ένας τσαγκάρης που είχε και παντοπωλείο, ο Βήχας. Αυτός είχε ένα ζευγάρι μπότες. Καθώς οι μπότες του Τζαβέλα είχαν χαλάσει ήρθε μαζί με τον Ηλία τον «Κάβουρα» από το Δραμίζι (Κοτρώνι), να φτιάξει τις μπότες και τότε τον συνάντησα.
Τους είπα πως θα πάω μαζί τους αλλά ο Τζαβέλας μου είπε: «Πού θα πας παιδί μου εσύ; Θα σε σκοτώσουν». Εγώ επέμενα και πήγα μαζί τους. Πήγαμε επάνω στην Κόρη, στο Σταυρό, στα Λιβάδια τα Περτουλιώτικα κι επάνω στο Καλογερομάνδρι ήταν ο Άρης μαζί το επιτελείο που είχε 12 άνδρες. Με κοίταξε τότε ο Άρης και μου είπε: «Τι χαλεύ’ς εσύ εδώ βρε;».
Ήταν 1945 και εγώ έχω γεννηθεί το 1922 ( 23 χρόνων). Του λέω πως ήθελα να πάω για να φυλάγομαι από τους συμμορίτες και το στρατό που με κυνηγούν.
-Γιατί σε κυνηγούν; με ρωτά ο Άρης.
– Επειδή πιστεύω κι εγώ στο Κόμμα.
Γι’ αυτό ήμουν εκεί.
– Ξέρεις εδώ έχουμε και κινδύνους, μου λέει ο Άρης. Μπορεί να μας κυνηγήσουν ακόμα και να σε σκοτώσουν.
Εγώ δεν υπολόγιζα τίποτα. «Καλά ότι θέλουν ας μας κάνουν είπα». Ζήτησα και μου έδωσαν ένα όπλο.
Έφυγε η ομάδα μετά και πήγε στο Γοργογύρι, εμένα δεν με πήραν μαζί τους με άφησαν απάνω στο Σταυρό μαζί με μια κοπέλα που ήταν μαζί με τον Άρη. Είχε και έναν αντάρτη σαν υπασπιστή του, τον Λέων από τη Λαμία.
Όταν επέστρεψαν με ρωτά ξανά ο Άρης: -«Πού θα πας τώρα;¨» -«Που να πάω λέω. Θα έρθω μαζί σας».
Έτσι φύγαμε από κει και ακολουθήσαμε τη διαδρομή Τύρνα, Περτούλι, Βετερνίκι (Νεραϊδοχώρι). Κάπου εκεί σταματήσαμε για να τινάξουμε τα ρούχα που είχαν γεμίσει ψείρες. Μετά συνεχίσαμε και περάσαμε προς το Μυρόφυλλο. Εκεί ήρθε και μια επιτροπή του κόμματος από τα Γιάννινα και συναντήθηκε με τον Άρη. Δύο μέρες μίλαγαν. Τώρα τι είπαν δεν ξέρω.
Όταν τέλειωσαν μας λέει ο Άρης: «Κοιτάξτε να δείτε τι θα κάνουμε. Θα φύγουμε από εδώ και θα πάμε στη Λαμία, θα σας αφήσω σε ένα καλό μέρος και εγώ θα κατέβω στην Αθήνα να πάω στα γραφεία του κόμματος να κουβεντιάσω.
Κατόπιν καθώς συνεχίζαμε για να περάσουμε προς την Άρτα, κοντά στο Πολυνέρι μας περικύκλωσαν τα αποσπάσματα και μας διέλυσαν.»
-Εσύ μέχρι που πήγες με τον Άρη;
-Μέχρι εκεί που μας χτύπησαν. Στο Πολυνέρι.
Σε αυτή τη διαδρομή που κάνατε από το Γοργογύρι μέχρι το Μυρόφυλλο ήταν άλλος Τρικαλινός μαζί με τον Άρη;
Και βέβαια ήταν από το χωριό μας, το Γοργογύρι. Ο Κώστας Τσιούνης, ο Κώστας Λάμπρου, ο Μιχάλης Ντακούλας, ο Χρήστος Κάντζιος. Ήταν από το Βαλτινό ο Αλκιβιάδης Ζαμπακάς, ο Γιώργος Σταυρέκας, ο Τρύφων Κουφοχρήστος, ο Βαγγέλης Κόρακας και Χαράλαμπος Μαγγάτος. Επίσης ήταν από το Κοτρώνι ο Ηλίας Θεοδώρου ή «Κάβουρας» και ο Νέστορας Βόκας από τις Σπαθάδες (είχε διαδραματίσει ρόλο και στη μάχη της Μερίτσας). Οι περισσότεροι ήταν καταδιωκόμενοι. Αν θυμηθώ και κάποια άλλη περίπτωση να σας απαντήσω.
-Πώς τον είδες τον Άρη εκείνες τις μέρες;
Αγέρωχος. Δεν έκανε πίσω με τίποτα. Μας είπε: «Παιδιά , θα πάμε από εδώ στη Λαμία, θα σας αφήσω εκεί σε σίγουρο μέρος, εγώ θα πάω στην Αθήνα στα γραφεία του κόμματος και μετά θα δούμε τι θα κάνουμε.»
-Εσύ τι πορεία ακολούθησες αφού σας περικύκλωσαν;
Πέρασε η εμπροσθοφυλακή 4-5 άτομα το ποτάμι με τον Άρη και εκεί γινόταν μάχη. Αποκοπήκαμε και φύγαμε από εκεί.
-Εσύ πότε έμαθες για το θάνατο του Άρη;
– Το έμαθα δύο μέρες αργότερα όταν με έπιασαν εδώ στο χωριό μου.
– Φυλακή που σε είχαν; Στα Τρίκαλα;
-Στην αρχή στα Τρίκαλα. Μετά με πήγαν στο Βόλο, από εκεί στον Πειραιά, στην Κρήτη στο Ιντζεδίν και μετά στην Κέρκυρα. Έμεινα στις φυλακές εννιά χρόνια μέχρι την αποφυλάκισή μου το 1954.»
ΤΡΙΚΑΛΑ 22/6/2015 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ
