Από την εποχή της θεσμοθέτησης του νόμου Πεπονή και του ΑΣΕΠ, το πολιτικό σύστημα αναζητούσε την εξυγίανση του, αφού έστω και αργά είχε αυτοδιαγνώσει ότι το ρουσφέτι και η πελατειακή συναλλαγή θα οδηγούσε το δημόσιο βίο στην απαξία και το τόπο στη καταστροφή.
Τα Τρίκαλα όπως δείχνουν οι στρατιές πελατών – ψηφοφόρων, πρωτοπόρησαν στο συγκεκριμένο άθλημα, δημιουργώντας τη παρούσα νοσηρή πολιτική πραγματικότητα .
Όλα αυτά βέβαια είναι γνωστά και δεν θα είχαν καμία αξία σήμερα, δέκα χρόνια μετά τη χρεωκοπία της χώρας και με τη στρόφιγγα των ρουσφετολογικών διορισμών να έχει μειωθεί δραστικά, αν η επιλογή του αυτοδιοικητικού- πολιτικού προσωπικού γινόταν με πολιτικούς όρους από τους ψηφοφόρους.
Εκ των πραγμάτων δυστυχώς αποδείχτηκε ότι οι ελπίδες ήταν φρούδες.
Η πολυπόθητη Δημοκρατική ωριμότητα του εκλογικού σώματος και η συνεπακόλουθη ποιοτική αναβάθμιση των εκπροσώπων του, δεν συντελέστηκε ποτέ.
Μάλιστα αν ευσταθούν οι φήμες που αναπαράγονται στη τοπική κοινωνία περί μαζικής εξαγοράς ψήφων στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, πρόκειται περί σοβαρής πολιτικής οπισθοδρόμησης και καλό θα ήταν να μην αναρρωτιούνται κάποιοι ακόμη γιατί τα παιδιά τους μεταναστεύουν η είναι άνεργα.
Κωνσταντίνος Κουτσονάσιος.
