"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

23.3 C
Trikala

Κουκλοθέατρο για ενήλικες, με σκέψη και αμφισβήτηση

lafarm

Σχετικά άρθρα

Όταν ένα πορτρέτο είναι θυμωμένο, τότε ίσως οδηγεί στην καταστροφή. Ή μήπως στην αναγέννηση; Και τι γίνεται, όταν το κουκλοθέατρο περνά δύσκολες στιγμές, αναγκαζόμενο να ξεπληρώσει τα δανεικά που πήρε για να πληρώσει άλλα δανεικά; Ποιος θα απολυθεί; Ποιος θα παίξει ποιον ρόλο; Και, κυρίως, πού βαδίζει και τι κάνει η κοινωνία μας;
Ερωτήματα και απαντήσεις…. Καίρια και επίκαιρα, διαχρονικά ταυτοχρόνως και σημαντικά, τέθηκαν και απαντήθηκαν από τους Γιαννιώτες συντελεστές της παράστασης «Κουκλοθέατρο για Ενήλικες» που λίγοι αλλά συνειδητοποιημένοι τρικαλινοί απόλαυσαν το βράδυ της Τετάρτης 110 Φεβρουαρίου στον «Μανδραγόρα».
Εκεί, οι τρεις από τους τέσσερις συντελεστές παρουσίασαν μια παράσταση για όποιον θέλει να νιώσει ότι η τέχνη της κούκλας δεν είναι μόνο για παράσταση σε μικρά παιδιά. Αλλά και ότι, αντιστρόφως, το μεγάλο νόημα κρύβεται σε παράσταση μιας κούκλας, που ίσως ενεργοποιεί και προβάλλει όλα, όσα θα θέλαμε να λέμε εμείς οι ίδιοι. Η παράσταση περιέχει μπόλικη πολιτική σάτιρα, αστεία από την καθημερινή μας ζωής, χιούμορ και δύο βασικά στοιχεία:

  1. Έχει ιστορία μέσα στην ιστορία. Αφού οι πρωταγωνιστές αναγκάζονται να επιλέξουν, αν θα απολύσουν κάποιο για να σωθεί το κουκλοθέατρο, και επικαλούνται τη βοήθεια του κοινού μέσω ψηφοφορίας, φεύγουν στην Αργεντινή. Εκεί ξετυλίγεται μια δεύτερη ιστορία, συμπληρωματική, και ως επέκταση της πρώτης. Οι ιστορίες μέσα στην ιστορία δείχνουν μια σαφή λαμπρή σκέψη.
  2. Εχει συμβολισμό. Όλα όσα αφορούν στο κουκλοθέατρο είναι ουσιαστικά η ιστορία της χώρας τα τελευταία 16 – 17 χρόνια. Οπότε, άνετα σκέπτεται κανείς τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν – και από ποιους – σε διάφορους τομείς, όπως στις αιτίες της κρίσης.

Δεν θα πούμε περισσότερα. Εχασαν όσοι δεν είδαν μια εντελώς διαφορετική παράσταση – ειδικά όσοι θεωρούν εαυτούς προοδευτικούς, σκεπτόμενους και αμφισβητίες μαχητές.
Διότι στα λόγια, καλοί είμαστε. Δράση δεν βλέπουμε…
* Και μια μικρή επισήμανση: Χρειάζεται ένα φρεσκάρισμα και μια ανανέωση σε ορισμένα σημεία της ιστορίας, καθώς σημεία της έχουν ήδη ξεπεραστεί.
Α, και μην το ξεχάσω: δεν υπήρχε εισιτήριο, παρά μόνο περιφορά καπέλου, όπως τον παλιό καιρό. Και, φυσικά, είχε διαδραστικότητα: όταν οι θεατές πετούσαν «γιαούρτια» στον «Νταλάρα». Περισσότερα δεν γίνεται να πούμε. Την επόμενη φορά οι εκπλήξεις.
Θανάσης Μιχαλάκης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης