"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

19.8 C
Trikala

Λίγο πριν πεθάνεις…

lafarm

Σχετικά άρθρα

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω».

Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το ‘λεγε. Γνήσια, όχι μ’ αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου. Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρονών. Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά.

Χώρισε γιατί δεν ήθελε να πηγαίνει εκδρομές σε μοναστήρια μαζί της. Σιχαινόταν επίσης τις φίλες της, που αφού γλεντοκόπησαν με συζύγους και εραστές στις Μυκόνους και τα Καζίνα της Ευρώπης, αποφάσισαν να κάνουν πλέον Πάσχα στον πανάγιο τάφο μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκαν ότι έχουν πάρει την άγουσα για τον δικό τους τον τάφο.

«Αυτές παιδί μου είναι συνηθισμένες να τα ρυθμίζουν όλα ζητώντας ρουσφέτια από τους βουλευτάδες τους», μου είπε τότε. «Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και το θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο. Καλύτερα μόνος μου.»

Και πράγματι. Έζησε άλλα 20 χρόνια καλύτερα μόνος του. Ο θεός του έδωσε υγεία – ίσως επειδή δεν το ζήτησε φιλώντας στα ξεκούδουνα την κάρα του Αγίου Μηνά. Επισκεύασε και αποσύρθηκε στο σπίτι της μάνας του σ’ ένα χωριό με δέκα σπίτια κάπου στη νότια Πίνδο.

Το πρωί έκανε μια μεγάλη βόλτα στο βουνό και μετά διάβαζε, έφτιαχνε το φαγάκι του και έπαιρνε ένα υπνάκι. Το απόγευμα πήγαινε στο καφενείο-μπακάλικο-ταβέρνα-πρόχειρο ιατρείο και συναντούσε τους άλλους 16 κατοίκους του χωριού. Έπιναν το κρασάκι που έφερνε αυτός (είχε τρελές προμήθειες σαββατιανού που ήταν η αδυναμία του), έτρωγαν ομελέτα με αυγά απ’ το κοτέτσι της κυρά Μάγδας και μανιτάρια που μαζεύει ο ανιψιός του Θωμά. Μετά το τρίτο ποτηράκι παίζανε μπιρίμπα ή τάβλι.

Όταν ο παππούς ήταν στα μεγάλα κέφια του τους εξηγούσε τους νόμους που διέπουν τον κόσμο μετά παραδειγμάτων. Η αντοχή των υλικών λ.χ. εξηγήθηκε με το διαζύγιό του. «Μαλώνεις, μαλώνεις για χρόνια και νομίζεις ότι δεν πειράζει.

Τα βρίσκεις και συνεχίζεις. Όμως η σχέση έχει κουραστεί. Και όταν μια μέρα ξαφνικά χωρίζεις, απορείς αφού δεν έγινε τίποτα σπουδαίο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει ένα σπουδαίο. Η καταπόνηση για χρόνια κάποια στιγμή θα φέρει το σπάσιμο. Έτσι και το πανί που το βλέπει ο ήλιος καθημερινά κάποια στιγμή ξαφνικά θα διαλυθεί». Μετά γυρνούσε σπίτι του, διάβαζε λίγο ακόμα και πήγαινε για ύπνο. Ήταν ήρεμος κι ευτυχισμένος. Η μόνη με την οποία μιλούσε στην οικογένεια ήμουν εγώ.

Χτες με ειδοποίησε η κυρά Μάγδα ότι δεν είναι καλά. Πέταξα κι έφτασα δίπλα του σε μισή μέρα. Όταν μπήκα σπίτι του τον βρήκα στο κρεβάτι χάλια αλλά με καθαρές ριγέ μπυτζάμες, τριζάτα σεντόνια, μια κούπα χαμομήλι και ένα βιβλίο στο χέρι. Χαμογέλασε με όλο του το μούτρο όταν με είδε. Και μετά με μάλωσε που άφησα τις δουλειές μου και ήρθα.

-Τι κάνεις παππού; τον ρώτησα προσπαθώντας να κρύψω άτσαλα την αγωνία μου.

-Προσπαθώ να καταλάβω ποιες από τις 8 άγνωστες διαστάσεις του σύμπαντος είναι η πιο ωραία για να μετεγκατασταθώ, μου είπε και ανέμισε το βιβλίο. Το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ένα βιβλίο που ανέλυε τη θεωρία των υπερχορδών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της οποίας υπάρχουν, όπως μου εξήγησε, παράλληλα σύμπαντα αόρατα για μας που ζούμε στις τρεις διαστάσεις.

-Σοβαρά τώρα παππού, λες να αληθεύει αυτό; Λες να είμαστε κλεισμένοι σε μια γυάλα σαν ψάρια και να νομίζουμε ότι αυτό είναι όλο, ενώ έξω είναι το σπίτι, η πόλη, ο κόσμος, ο γαλαξίας; Λες να είμαστε κοντόφθαλμοι σαν χρυσόψαρα;

-Θα σου πω σε λίγο μετά λόγου γνώσεως, μου είπε και γέλασε περιπαικτικά. Με ξέρεις εμένα τι ψαχτήρι είμαι. Θα βρω τρόπο, θα βρω ταχυδρόμο με άδεια κυκλοφορίας μεταξύ συμπάντων και θα σε ειδοποιήσω. Υπόσχεση!

Σκάσαμε στα γέλια και αγκαλιαστήκαμε. Το βράδυ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του. Και ξαφνικά κατάλαβα τι θα πει ακριβώς «θανάτω θάνατον πατήσας» και τον ζήλεψα.

Καλό ταξίδι παππού. Θα χω το νου μου για τον ταχυδρόμο σου…

 το κορίτσι του διπλανού portalprotagon.gr

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Πωπω κάτι μαλακίες που διαβάζω καμιά φορά ρε παιδιά (σε άλλα site, blogs και press). Τόσο ψέμα, τέτοια γελιότητα. Σαν να προσπαθεί κάποιος να το παίξει συγγραφέας μπας και μαζέψει κανέναν να διαβάσει το press του/της? Βλέπω ότι κάποιος μπλέκει με φτηνό, ψεύτικο και ουσιαστικά γνήσια ελληνικό τρόπο ότι παπαριά νομίζει ότι κάνει αίσθηση στα πρόβατα τους αναγνώστες του/της. Στο απίστευτο, πανέμορφο και εκπληκτικά αληθινό άρθρο σας, ο παππούς ήταν 96 όπως ο Μητσοτάκης… νομίζω και άλλοι γνωστοί είναι 96 αλλά αυτό ακούγεται πιο έξυπνο… το να πει κάποιος τη λέξη Μητσοτάκης (αν και εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου εξυπνάδα). Ο παππούς έλεγε χαμογελώντας πως θα πεθάνει? Και τι δηλαδή αυτό σημαίνει ότι ήταν ανώτερος των υπολοίπων που το έλεγαν με τρόμο? Ή πως είναι το πρότυπο και έτσι πρέπει να κάνουμε οι υπόλοιποι? Όχι ρε εμείς θα το λέμε με τρόμο και άμα γουστάρετε. Χώρισε και τη γιαγιά στα 75… σπάνιο… και ο λόγος χωρισμού? Ουσιαστικά λόγος για εγκλεισμό σε ίδρυμα… Να υποθέσω ότι θα ήταν παντρεμένος με τη γιαγιά από τα 25 ? Καμιά 50ρια χρόνια και δεν κατάλαβε τον χαρακτήρα της γιαγιάς? Ατυχία… και το κατάλαβε στα 75 του? Μαλακία… Ας μην σχολιάσω για τις φίλες της που είχαν εραστές και γύρισαν όλα τα καζίνα της ευρώπης και έκαναν άλματα εις μήκος και βάθος στις Μυκόνους… Σχεδόν πάτο πιάνει η φτωχή η φαντασία. Οι εξηγήσεις που έδινε πχ για την αντοχή των υλικών δια μέσω διαζυγίου δείχνουν ότι κάποιος εδώ γύρω πιστεύει ότι περιτριγυρίζεται από ηλίθιους… Είτε ο παππούς για τους αυλικούς του είτε κάποιος ψευτοσυγγραφέας για τους αναγνώστες κάποιου άρθρου για τον κατά τα άλλα αληθινό παππού. Λάτρεψα την εικόνα όταν η υγεία του κλονίστηκε. Ήταν χάλια αλλά με καθαρές πιτζάμες και κράταγε στο ένα χέρι χαμομήλι και στο άλλο ένα βιβλίο. Και μάλιστα το ανέμισε… γερή μέση έχει ο παππούς σαν τον Μητσοτάκη! Και φυσικά λίγο πριν πεθάνει δεν είχατε να συζητήσετε τίποτα άλλο παρά μόνο για βράνες, υπερχώρους Calabi-Yau και για τους δυϊσμούς τωον διαφόρων θεωριών περί των superstring. Και για να σας απαντήσω μιας που ο παππούς δεν ζει δυστυχώς δεν ξέρουμε ακόμα αν ζούμε σε μια γυάλα και είμαστε κοντόφθαλμοι σαν τα χρυσόψαρα. Σίγουρα πανηλίθιοι ως άνθρωποι είμαστε. Και αμόρφωτοι επίσης. Μιας που ο παπούς ψάχνει για ταχυδρόμο με διαγαλαξιακή άδεια ας το πω εγώ: Τα χρυσόψαρα έχουν πολύ καλή όραση που μπορεί να ξεχωρίζει πολλά χρώματα, σχήματα ακόμα και τις διαφορετικές φιγούρες των ανθρώπων. Μπορούν να ξεχωρίζουν τον ιδιοτήτη τους, αυτόν/αυτήν που τα ταΐζει (εκτός του ιδιοκτήτη) αλλά και τους ξένους επισκέπτες του σπιτιού. Επίσης η μνήμη τους δεν διαρκεί 3 δευτερόλεπτα όπως ακούγεται από κάποιους ηλίθιους προς τους υπόλοιπους ηλίθιους… Η μνήμη του διαρκεί μήνες και μάλιστα διαθέτει μία από τις καλύτερες μνήμες σε ψάρι… Το κακόμοιρο που να ήξερε ότι οι άνθρωποι είναι τόσο ηλίθιοι που πιστεύουν ότι ακούσουν και τόσο τεμπέληδες που δεν μπαίνουν στη διαδικασία να το ψάξουν… Ως συνέχεια του ατυχούς παραδείγματος που ειπώθηκε στον χάλια αλλά με καθαρές πιτζάμες (ριγέ) παππούθα πρέπει να σας πω ότι ουδείς άνθρωπος με μία σχετική και ελάχιστη μόρφωση δεν θεωρεί πως στο σύμπαν ζούμε μόνοι μας. Κανένας δεν νομίζει πως εμείς είμαστε το όλο. Αυτό το νομίζουν μονάχα κάποιοι ας μην τους χαρακτηρίσω… Λέτε “ενώ έξω είναι το σπίτι, η πόλη, ο κόσμος, ο γαλαξίας”… έξω δεν είναι το σπίτι…. εκτός αν είστε μέσα στους τοίζους αλλά και πάλι…. μετά το σπίτι είναι η πόλη… ο κόσμος… ο γαλαξίας…. Παραλείψατε τις γειτόνισσες που πηγαίνουν στας Μυκόνους, την χώρα, την Ήπειρο, τον πλανήτη, το ηλιακό σύστημα… και ξεχάσατε τους δις γαλαξίες που υπάρχουν μετά τον δικό μας… μέχρι τα ορατά όρια του σύμπαντος… επαναλαμβάνω τα ορατά όρια…. Εγώ πάντως ΔΕΝ ζήλεψα τον παππού που πέθανε. Ζηλεύω ή μάλλον διδάσκομαι από αυτούς που ξέρουν να εκτιμούν την ΖΩΗ και μοιράζουν γύρω τους το καλό. Τώρα κάποιο κατα φαντασίαν συγγραφείς με τέτοιες φτωχές επιλογές θεματολογίας, παραδειγμάτων και λέξεων δημιουργούν στο μυαλό μου ειόνα αντίστοιχη με ελληνική γλοιώδη μάζα πωλητή που προασπαθεί να πουλήσει ασφάλειες ζωής.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης