ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
Η δολοφονία των 3 αγωνιστριών αδελφών Μιραμπάλ, από το δικτατορικό καθεστώς Τροχίγιο της Δομινικανής Δημοκρατίας, στις 25 Νοέμβρη 1960, αποτέλεσε ορόσημο για την πάλη των γυναικών και καθιέρωσε την 25η Νοεμβρίου ως μέρα ενάντια στην έμφυλη βία και καταπίεση.
61 χρόνια αργότερα, η πάλη των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ ενάντια στην έμφυλη βία, τις γυναικοκτονίες και τις δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε όποιον άνθρωπο δεν συμμορφώνεται με τα κυρίαρχα πρότυπα παραμένει επίκαιρη. Διογκώνεται και παροξύνεται στα πλαίσια της γενικότερης βαρβαρότητας που επιφυλάσσει ο σύγχρονος καπιταλισμός και στο πεδίο των ανθρώπινων σχέσεων.
Μόνο μέσα στο 2021 στην Ελλάδα, σημειώθηκαν 13 γυναικοκτονίες, ενώ η σωματική και ψυχολογική βία στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο είναι καθημερινότητα για ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών και ΛΟΑΤΚΙΑ ατόμων. Όλες αυτές οι μορφές βίας και η έμφυλη καταπίεση που υφίστανται οι γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ βρίσκονται στον πυρήνα του συστήματος εκμετάλλευσης στο οποίο ζούμε, δένουν αρμονικά με τις κυρίαρχες επιδιώξεις του σύγχρονου καπιταλισμού και εμπεδώνονται από την πατριαρχία.
Τη χρονιά που μας πέρασε, είδαμε μέσα από το ελληνικό #metoo να βγαίνουν στη δημοσιότητα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης, εργασιακού εκφοβισμού και έμφυλης βίας κυρίως στο χώρο του θεάματος και του αθλητισμού, γεγονός που έδωσε θάρρος σε πολλές γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ άτομα να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στους κακοποιητές τους. Με αφορμή την έκρηξη στην ενδοοικογενειακή βία και στα εγκλήματα κατά γυναικών, θηλυκοτήτων και παιδιών, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου εξέδωσε εγκύκλιο στην οποία καλεί τους εισαγγελείς να κινούνται άμεσα προκειμένου οι δράστες να οδηγούνται στο αυτόφωρο και να παρέχεται η απαραίτητη νομική βοήθεια στις επιζώσες και επιζώντα. Η εγκύκλιος αναγνωρίζει και τον όρο «γυναικτονία» ως ξεχωριστό και διαφορετικό από την ανθρωποκτονία έγκλημα.
Όμως, δεν αρκεί η νομική διαχείριση των γυναικοκτονιών για να μπορούμε όλες και όλα να κυκλοφορούμε, να εκφραζόμαστε και να ζούμε ελεύθερα. Δεν ξεχνάμε ότι η έμφυλη βία βρίσκεται εν δυνάμει παντού, σε όλους τους χώρους όπου υπάρχουμε, σε όλες τις σχέσεις που κάνουμε. Δεν ξεχνάμε ότι χρειάζεται μέτρα πρόληψης της βίας αλλά και πραγματική στήριξη στις επιζώσες γυναίκες, θηλυκότητες και παιδιά σε επίπεδο ψυχολογικό και υλικό.
Την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, κινητοποιούμαστε ενάντια στην έμφυλη βία και διεκδικούμε μέτρα πραγματικής υποστήριξης στις επιζώσες και στα επιζώντα ανεξάρτητα από εθνικότητα, υπηκοότητα, σεξουαλικό προσανατολισμό και θρήσκευμα. Παλεύουμε για ασφαλείς ξενώνες στέγασης και οικονομική, νομική και ψυχολογική υποστήριξη για επιζώσες και επιζώντα.
Παλεύουμε για:
· Ασφαλείς ξενώνες στέγασης για επιζώσες & επιζώντα
· Προγράμματα ένταξης για αποκλεισμένες και μετανάστριες
· Οικονομική, νομική και ψυχολογική υποστήριξη για όλ@
· Ανατροπή του νόμου Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια
· Ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη για τα εργασιακά που καταργεί το 8ωρο και ανοίγει το δρόμο για απολύσεις όσων καταγγέλουν περιστατικά έμφυλης βίας στους χώρους εργασίας
· Να ανοίξουν ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό
· Να αναγνωριστεί νομικά ο όρος γυναικοκτονία
ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
