Ο κόσμος της Αριστεράς, που έχει μάθει να μάχεται και όχι να περιμένει να τον σώσει κάποιος στη βουλή, πρέπει να βροντοφωνάξει ένα τεράστιο «Δεν σας φοβόμαστε – θα μας βρείτε μπροστά σας» και να οργανώσει τον κόσμο κινηματικά και πολιτικά για να δώσει μάχη. Έτσι αντιμετωπίζονται οι Μητσοτάκηδες και οι όμοιοι τους.
Όσο για αυτούς/ες που «ψάχνουν αεροπλάνα» για να φύγουν από τη χώρα, μια ερώτηση: Που θα πάτε ρε παιδιά στην Ιταλία της Μελόνι ή στη Γαλλία του Μακρόν;
Συμπαθάτε μας, αλλά η συγκεκριμένη στάση σε τελική ανάλυση αποτελεί προσβολή και ύβρη για τους χιλιάδες ανθρώπους που τα έβαλαν με τη χούντα. Γιατί η Αριστερά, στην οποία χρωστάνε πολλοί και πολλές από μας την ύπαρξη μας, δεν φτιάχτηκε στα Παρίσια και τα Λονδίνα αλλά στην Πατησίων, τη Σόλωνος και την Ελευσίνα. Στη κατειλημμένη Νομική και το Πολυτεχνείο, στις εργατικές απεργίες και τις λαϊκές μάχες. Αυτά έχουν ξεχάσει πολλοί και πολλές και γι αυτό έχουμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.
Εν ολίγοις, λιγότερη «κλάψα», περισσότερες ανταρσίες…