Οι καλές τιμές παραγωγού κρατούν ζωντανή την ύπαιθρο, το τελευταίο δίμηνο με τα capital controls. Τα πρώτα καλά μηνύματα φάνηκαν με το σκληρό σιτάρι και συνεχίζονται με τη βιομηχανική τομάτα, το καλαμπόκι και τα επιτραπέζια ροδάκινα. Αντίθετα μειωμένες είνια οι τιμές στα αχλάδια λόγω υπερ-παραγωγής. Σε µια περίοδο οικονοµικής δυσπραγίας όπου όλα δείχνουν µαύρα, οι πληρωµές των ενισχύσεων καθυστερούν, τα προγράµµατα λιµνάζουν και η πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισµό έχει περιοριστεί δραµατικά, οι εξελίξεις στην αγορά συνιστούν τη µόνη διέξοδο για τους παραγωγούς, οι οποίοι, σηµειωτέον, τον τελευταίο καιρό επιδεικνύουν εξαιρετική προσαρµοστικότητα στα νέα δεδοµένα.
Η µέχρι στιγµής εξέλιξη των τιµών στο σκληρό σιτάρι αποτέλεσε την πρώτη επιβεβαίωση µιας καλής εικόνας που παρουσίαζε φέτος, από την αρχή, η εγχώρια αγορά αγροτικών προϊόντων. Παρά τις ανησυχίες που καταγράφονταν και τη συστηµατική προσπάθεια συντελεστών της αγοράς να ξαναφέρουν την τιµή εκκίνησης στα επίπεδα της περασµένης χρονιάς, δηλαδή στα 20-22 λεπτά, την κρίσιµη ώρα ο νόµος της αγοράς αποδείχτηκε πιο ανθεκτικός, µε αποτέλεσµα οι τιµή παραγωγού για το σκληρό νέας σοδειάς να ξεκινήσει από τα 25 λεπτά και να βρίσκεται σήµερα στα 30-31 λεπτά το κιλό. Εδώ, η εικόνα της διεθνούς αγοράς σε συνδυασµό µε τη στάση των εγχώριων διακινητών δείχνουν ότι το σκληρό δύσκολα θα µπορούσε να επαναλάβει τα επίπεδα ανόδου της περασµένης χρονιάς, όταν η τιµή -µετά τα Χριστούγεννα- πέρασε πάνω από τα 40 λεπτά. Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη για τις επιλογές είναι στους ίδιους τους παραγωγούς.
∆ιορθωτική πορεία σε σχέση µε τα περυσινά εξευτελιστικά επίπεδα, έδειξαν να ακολουθούν φέτος οι τιµές για τα επιτραπέζια ροδάκινα που παρά τον «σκόπελο» του εµπάργκο κρατήθηκαν σε ένα ασφαλές για τον παραγωγό επίπεδο µε ένα µέσο όρο κοντά στα 40 µε 45 λεπτά (ανάλογα ποικιλίας και µεγέθους). Πολύ καλύτερα δείχνει να κυλάει η χρονιά για τα βιοµηχανικά, παρότι τα 3 µε 4 λεπτά πάνω από τις περυσινές τιµές δεν ανταποκρίνονται επαρκώς για τον παραγωγό στις ευνοϊκές διεθνείς συνθήκες.
Τέλος, ηχηρή είναι φέτος η επιστροφή για το καλαµπόκι και τα περισσότερα κτηνοτροφικά φυτά, µε τις τιµές παραγωγού να επωφελούνται ακόµα και από τα Capital Controls που δυσκόλεψαν κατά κάποιο τρόπο τις εισαγωγές, τόσο στο καλαµπόκι και τις λοιπές πρώτες ύλες, όσο και στις επεξεργασµένες ζωοτροφές.
Τα πρώτα µηνύµατα από τον κάµπο της Βοιωτίας κάνουν λόγο για παγίωση των 22 λεπτών το κιλό ως τιµής παραγωγού, τόσο για τις τελευταίες αποθηκευµένες ποσότητες παλιάς σοδειάς, όσο και για τα φετινά πρώιµα καλαµπόκια (Άγκριστερ) που κόπηκαν και παραδόθηκαν πρόσφατα.
Αντίθετα τα μηνύματα δεν είνια καλά για το βαμβάκι, αφού από την ευφορία των 50 λεπτών συν το κιλό, της άνοιξης, λόγω της ανόδου του δολαρίου, πέφτουμε σε προβλέψεις, λόγω της χρηματιστηριακής εικόνας στα 40 λεπτά. Οι αιτίες πολλές, όπως το φρενάρισμα της βιομηχανικήςπαραγωγής στην Κίνα και ο πόλεμος Τουρκίας – Κούρδων.
