Καθένας από τους 149 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί, «πολιτικά και ηθικά» ότι συμμορφώνεται με μια σειρά θεμελιωδών απαιτήσεων που προβάλλει το κόμμα – Ολοι οι βουλευτές που εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους ίδιους
Ενα ιδιότυπο, παράτυπο ως προς τη συνταγματική του νομιμότητα, «συμβόλαιο» άνευ όρων υπακοής έχει φροντίσει να συνάψει με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ η ηγεσία του κόμματος και εν τέλει ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας. Κάθε μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, καθένας από τους 149 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί, «πολιτικά και ηθικά» κατά την ακριβή διατύπωση του σχετικού εγγράφου, ότι συμμορφώνεται με μια σειρά θεμελιωδών απαιτήσεων που προβάλλει το κόμμα, κατά βάσιν όμως με μία, η οποία, κατά πάσα πιθανότητα, θα αποδειχθεί κρίσιμη -και μάλλον όχι σε κάποιο απόμακρο μέλλον:
«Ολοι/ες οι βουλευτές που εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους/στις ίδιους/ες». Η συμφωνία αυτή επί της ουσίας ορίζει ότι τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν, είτε να συμμορφώνονται με την κυρίαρχη γραμμή που δίνεται άνωθεν, είτε να παραιτούνται αυτομάτως από την βουλευτική τους ιδιότητα, προφανώς σε περίπτωση σοβαρής διαφωνίας, ρήξης κ.ο.κ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το ενδεχόμενο της ανεξαρτητοποίησης ή της προσχώρησης σε άλλο κομματικό σχηματισμό, απλώς αποκλείεται εκ προοιμίου -ή τουλάχιστον αυτό φαίνεται να έχει συνομολογηθεί στην κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος.
Το συγκεκριμένο «συμβόλαιο» (όχι με το λαό όπως εκείνα που τακτικά υπέγραφε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά με κάποιους από τους εκλεκτούς εκπροσώπους του) ήδη από την περίοδο των τριών περίπου εβδομάδων που προηγήθηκαν των τελευταίων εκλογών, φέρει τις υπογραφές όλων των ενδιαφερομένων, υποψηφίων και νυν βουλευτών, καθώς και τον τίτλο «Κώδικας Δεοντολογίας». Η θέσπισή του, δε, κυρώνεται από σχετικό άρθρο στο Καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα την παράγραφο III των Μεταβατικών Διατάξεων.
Στην περίπτωση που υπάρξουν βουλευτές που δεν είναι πρόθυμοι να υπερψηφίσουν πχ κάποιο οικονομικής φύσης νομοσχέδιο, θεωρώντας ότι οι όροι μιας νέας συμφωνίας με τους δανειστές της Ελλάδας παραβιάζουν κατάφωρα τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, συμπλέουν με μια «μνημονιακή» λογική, αντιβαίνουν στις προεκλογικές εξαγγελίες και δεσμεύσεις κ.λπ, ο πρόεδρος του κόμματος θα τους ανακαλέσει στην πολιτική και ηθική τάξη, όπως αυτή εννοείται από τον «Κώδικα Δεοντολογίας», υπενθυμίζοντάς τους τι ακριβώς έχουν υπογράψει τον προηγούμενο Ιανουάριο. Εύλογα από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας θα τονίσει τους πιο σημαντικούς από τους όρους του «συμβολαίου», το οποίο απερίφραστα ορίζει ότι: «Η παραίτηση όλων των βουλευτών είναι στη διάθεση του κόμματος. Το κόμμα μπορεί να ζητήσει την παραίτηση βουλευτή, με απόφαση των κεντρικών καθοδηγητικών του οργάνων (Κεντρική Επιτροπή, Διαρκές/Εκτακτο/Τακτικό Συνέδριο), στις εξής περιπτώσεις: i) Οταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος. ii) Οταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπως περιγράφονται στο άρθρο 3, παρ. 3 του Κανονισμού της Κ.Ο».
Η ορολογία περί κώδικα δεοντολογίας δεν είναι τυχαία και εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικότερης προσπάθειας συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ και αποτροπής διαρροών από την πλειοψηφική του δύναμη στο κοινοβούλιο, επιζήμιων εσωτερικών συγκρούσεων, διαφοροποιήσεων κ.λπ. Από τον περασμένο Αύγουστο, με την εισήγηση ενός αυστηρού «Κανονισμού Λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας», η ηγεσία του κόμματος έδειξε ότι είναι διατεθειμένη να θωρακιστεί απέναντι στους κινδύνους που υπονόμευσαν κατά το παρελθόν την ισχύ πολιτικά κυρίαρχων παρατάξεων, ακριβώς τη στιγμή κατά την οποίαν έπρεπε να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις. Το πιο πρόσφατο και διδακτικό -προς αποφυγήν σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ- παράδειγμα αυτού του είδους, είναι το ΠΑΣΟΚ επί Γιώργου Παπανδρέου.
Ο ΓΑΠ είχε αρνηθεί -και μάλιστα επανειλημμένα σύμφωνα με ορισμένες εκ των έσω μαρτυρίες- να δεσμεύσει τους βουλευτές του με κάποιου είδους σύμφωνο, επικαλούμενος ότι κάτι τέτοιο αντίκειται στο Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αντιθέτως, ο Αλέξης Τσίπρας δεν δίστασε να κινηθεί στο όριο του πνεύματος του Συντάγματος ή και πέρα από αυτό, αποπειρώμενος να «δέσει» στο κατάρτι του κυβερνητικού σκάφους τα μέλη της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ προκαταβολικά και εν όψει των μεγάλων διλημμάτων που, νομοτελειακά, πρόκειται να αντιμετωπίσουν. Και μάλιστα, ήταν ακριβώς κάποια στελέχη που αποσκίρτησαν από το ΠΑΣΟΚ και εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία εισηγήθηκαν στον κ. Τσίπρα να προχωρήσει στην προεκλογική δέσμευση των μελλόντων βουλευτών του.
protothema.gr
