“Οι πρόσφυγες, εφ’ όσον είναι ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΙ στη χώρα μας, δηλαδή στο σπίτι ΜΑΣ, πρέπει να πειθαρχούν σε ό,τι τους λέμε, να τρώνε αυτά που τους δίνουμε, να κοιμούνται εκεί που τους βάζουμε και να μην διαμαρτύρονται”.

Πολύ σωστή και δόκιμη η παραπάνω πρόταση, υπό έναν και μόνο όρο:
Ότι τη λέξη ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΙ πρέπει να την αντικαταστήσουμε με τη λέξη ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ.

Γιατί ούτε μας ζήτησαν καμιά επί μακρόν φιλοξενία, ούτε και ήρθαν για να μείνουν εδώ με το έτσι θέλω.
Οι άνθρωποι αυτοί περνούσαν από τη χώρα μας στο δρόμο τους για την Ευρώπη και εμείς τους συλλάβαμε και δεν τους αφήνουμε να συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Και επίσης:
Φιλοξενία δεν είναι σου δίνω μουχλιασμένο φαγητό και σε βάζω να ζεις σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Φιλοξενία δεν είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Να μην μπορείς να κάνεις μπάνιο και να μοιράζεσαι μια τουαλέτα με άλλους χίλιους.
Να σε κλειδώνω μέσα και να μην σου επιτρέπω την μετακίνηση.
Να ζεις πίσω από συρματοπλέγματα φρουρούμενος από τα ΜΑΤ.

Αυτό, παιδιά, δεν είναι φιλοξενία.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ.
Και μάλιστα όχι φυλακή σύγχρονης χώρας, αλλά τριτοκοσμικής.

Και ξέρετε κάτι;
Είναι χίλια τα στραβά μας σ’ αυτή τη χώρα, αλλά τουλάχιστον ρε γαμώτο το τί σημαίνει ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ (=αγάπη στον ξένο), το ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά και από πολύ παλιά, για να μας κοροϊδεύετε τόσο χυδαία.

Και πώς θα ένιωθες εσύ αν σε είχαν να ζεις έτσι και σου έλεγαν κι από πάνω “μη μιλάς, είσαι φιλοξενούμενος”;
Δεν θα ένιωθες ότι ΣΕ ΧΛΕΥΑΖΟΥΝ;

Φτάνει πια, λοιπόν, μ’ αυτή την ΥΒΡΗ.
Μη λασπώνετε άλλο την ιερή έννοια της ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ.

Υ.Γ.: Η φωτό είναι από το γνωστό 5άστερο all-inclusive ξενοδοχείο “MORIA RESORT” της Μυτιλήνης. Άρχοντες τους έχουμε και όλο παραπονιούνται οι αχάριστοι.

Axιλλέας Πεκλάρης