” Κάθε καλοκαίρι με περίμεναν
να πάω στη Σύρο, να παίξω και να γλεντήσει ολο το νησί μαζί μου.
Όταν έπαιζα και τραγουδούσα κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα.
Κάποτε όμως, εκεί που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι
και βλέπω μια όμορφη κοπέλα.
Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι.
Όλο το βράδυ τη σκεφτόμουν,
τη σκεφτόμουν….
Πήρα λοιπόν το μολύβι
κι έγραψα πρόχειρα :
” Μιά φούντωση, μια φλόγα,
έχω μέσα στην καρδιά,
λες και μάγια μου χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά.
Θα ρθω να σε ανταμώσω
κάτω στην ακρογιαλιά
θα ‘θελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά”.
Όταν επέστρεψα στον Πειραιά, έγραψα τους υπόλοιπους στίχους και τη μουσική
της Φραγκοσυριανής.
Ούτε και ξέρω πως λένε την κοπέλα, ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι’ αυτήν, μιλάει το τραγούδι”
Μάρκος Βαμβακάρης
via Athens voice. gr
