Το Σάββατο απόγευμα είχα την αγαθή τύχη να παραβρεθώ σε μια κοινή διαδήλωση που έγινε στο κέντρο της Αθήνας από Έλληνες δημοκράτες και αντιφασίστες ΜΑΖΙ με μετανάστες και πρόσφυγες. Ήταν μια διαδήλωση διαμαρτυρίας και καταδίκης του ρατσισμού και της φασιστικής βίας, που ένωνε ανθρώπους καλής θέλησης, ανεξάρτητα από την χώρα προέλευσης ή καταγωγής τους, δείχνοντας έμπρακτα πως ο αγώνας κατά του ρατσισμού, του φασισμού και του ναζισμού μπορεί να ΕΝΩΝΕΙ και να κινητοποιεί πολίτες και λαούς, πέρα από σύνορα και χρώματα.
Οργανώτρια της διαδήλωσης ήταν η, γνωστή για την μαχητική της δράση, Κίνηση Ενάντια στον Εθνικισμό και την Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ).
Την πολύχρωμη, ειρηνική και εντυπωσιακή αυτή συγκέντρωση πήγαν προς στιγμή να χαλάσουν, ρίχνοντας απρόκλητα δακρυγόνα στο πλήθος (όπου, σημειωτέων, υπήρχαν και οικογένειες με μικρά παιδιά, ακόμα και μωρά), τα ΜΑΤ του τέως «κομμουνιστή» Θεοδωρικάκου που θέλησαν να εφαρμόσουν τον νόμο του τέως «σοσιαλιστή» Χρυσοχοίδη, θέλοντας δήθεν να κρατήσουν ανοιχτή τη Σταδίου.
Ευτυχώς δεν τους έπαιρνε -πολιτικά και έτσι χωρίς λόγο – να διαλύσουν την αντιφασιστική συγκέντρωση. Προσωπικά τα δακρυγόνα που έπεσαν αδιακρίτως, μέχρι σε μωρά παιδιά!, μου θύμισαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου πριν από 48 χρόνια κατά της της χουντικής τυραννίας.
Ταυτόχρονα θυμήθηκα την προ ημερών άγρια επίθεση, για ασήμαντη αφορμή, ομάδας δέκα ατόμων σε βάρος ανηλίκου που έγινε σε κεντρικό σημείο της πόλης των Τρικάλων.
Χτυπώντας τον όλοι μαζί, τον τραυμάτισαν σε διάφορα μέρη του σώματος του και τον έστειλαν αιμόφυρτο στο Νοσοκομείο. Το περιστατικό δεν πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Κι ερευνάτε.
Ήταν όμως αναμφισβήτητα ένα ΚΡΟΥΣΜΑ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΒΙΑΣ, σε βάρος ανυπεράσπιστου ατόμου. Γι’ αυτό πρέπει όλους να μας ανησυχήσει και να μας προβληματίσει.
Ούτε τα Τρίκαλα, τόπος με πλούσιες δημοκρατικές και αγωνιστικές παραδόσεις, είναι απρόσβλητα στην εμφάνιση της βίας στους δρόμους. Άλλωστε, το Σύστημα στο οποίο ζούμε, έχει στα σπλάχνα του την βία και την παράγει καθημερινά σε διάφορους τομείς και με διάφορους τρόπους.
Η βία των εφηβικών ομάδων, όταν εμφανίζεται, είτε έχει εθνικιστικά ή ιδεολογικά χαρακτηριστικά είτε είναι απλώς τυφλή βία έχει γενεσιουργά κοινωνικά αίτια, τα οποία πρέπει να καταπολεμάμε ακατάπαυστα. Αλλιώς, ο «χρυσαυγιτισμός» μπορεί να βρει γόνιμο έδαφος, και εκεί που δεν το περιμένεις.
Χρήστος Σταμόπουλος
