"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

16.6 C
Trikala

“Να γίνει η ΕΛΜΕΤ όργανο συσπείρωσης, πάλης και αγώνα”

lafarm

Σχετικά άρθρα

Οι εκλογές της ΕΛΜΕ Τρικάλων ανέδειξαν κάποιες πλευρές του εκπαιδευτικού κινήματος αυτήν την περίοδο, ειδικά στον νομό μας.
Πρώτο σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι η μικρή προσέλευση των συναδέλφων για να ψηφίσουν στις εκλογές του σωματείου μας, περίπου το 1/3 της δύναμης των εκπαιδευτικών του νομού μας.
Δεν θα πρέπει να αναζητήσουμε τον λόγο στο ταπεινό 10εύρο, ούτε στο ότι δεν δόθηκε άδεια. Οι αιτίες είναι πολιτικές και αυτές θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε παρακάτω.
Δεύτερο σημείο είναι η καταδίκη της ΠΕΚ, η οποία ουσιαστικά ήταν εξαφανισμένη όλο αυτό το διάστημα, αλλά και η αύξηση των ψήφων της ΔΑΚΕ, παρά τις τεράστιες ευθύνες της για την κατάσταση στον κλάδο μας.
Τρίτο σημείο, η άνοδος ή διατήρηση των δυνάμεων των αριστερών παρατάξεων, σε όλες τους τις εκδοχές, κάτι το οποίο εκφράζεται και στις έδρες του ΔΣ.
Μετά από τις εκλογές του σωματείου λοιπόν, και εν μέσω μιας δύσκολης χρονιάς, αλλά και προεκλογικής περιόδου, καλείται το νέο ΔΣ της ΕΛΜΕ να εκφράσει τις αγωνίες, τις ελπίδες των συναδέλφων, αλλά και να υπερασπιστεί πραγματικά τα δικαιώματά τους, τα οποία πλήττονται σε όλες τις πτυχές.
Σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα η εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί;
Όπως είχαμε γράψει και το φθινόπωρο, η συνολική επίθεση στα δικαιώματά μας, το αποκρουστικό πρόσωπο του συστήματος, το οποίο όλο και πιο ξεκάθαρα βρίσκεται απέναντί μας, όπως άλλωστε και σε όλον τον λαό, δεν πρόκειται εύκολα να υποχωρήσει, ούτε με τις εκλογές! Έχουν βάλει στο στόχαστρο το σύνολο των δικαιωμάτων μας στους μισθούς, στη σύνταξη, στην ασφάλιση, στην υγεία, στο φάρμακο σε κάθε κοινωνική δομή.
Αλλά και ως εκπαιδευτικοί, αυτό που μας περιμένει είναι ίσως η τύχη των συναδέλφων μας σε διαθεσιμότητα ή στην καλύτερη περίπτωση των παρατηρητών όσων μαθητών πεινάνε ή εγκαταλείπουν το σχολείο εξ αιτίας των όλο και πιο έντονων ταξικών φραγμών που ορθώνονται. Και αυτό ΑΝ κριθούμε άξιοι, ΑΝ αντέξουμε τις γραφειοκρατικές και άλλες εργασίες που έχουμε φορτωθεί, τις αναπληρώσεις και άλλα που βιώνουμε συνεχώς.
Είναι φανερό ότι χρειάζονται πολλές σελίδες για να περιγραφούν όλες οι δυσκολίες στην εκπαίδευση, τα κενά, οι συγχωνεύσεις τμημάτων, το κλείσιμο σχολείων και άλλα. Το ζήτημα όμως είναι άλλο: Πως θα σταθεί απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση το νέο ΔΣ της ΕΛΜΕ Τρικάλων;
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να καταδικαστούν στην πράξη οι πρακτικές μιας σειράς παρελθόντων ετών, οι οποίες είναι και η πραγματική αιτία της αποξένωσης του κλάδου από το σωματείο μας. Σχεδόν κανένας στόχος πάλης που πραγματικά να παλεύτηκε, να συζητήθηκε με τους συναδέλφους, γραφειοκρατικού τρόπου μεταφορά των αποφάσεων της ΟΛΜΕ στους συναδέλφους, τις περισσότερες φορές με ένα e-mail ή με μια απλή ανακοίνωση στον Τύπο, σχεδόν καμιά εκδήλωση για θέματα συνδικαλιστικά, πολιτιστικά ή επιστημονικά, αδράνεια και απογοήτευση που σπέρνεται στους συναδέλφους.
Πιστεύουμε ότι την κύρια ευθύνη την φέρει για την κατάσταση αυτή η ΔΑΚΕ, η οποία κατέχει εδώ και χρόνια την θέση του Προέδρου, ενώ για την τελευταία χρονιά, το ΠΑΜΕ (Αγωνιστική Συσπείρωση) φέρει μεγάλη ευθύνη, καθώς στήριξε την ΔΑΚΕ, καταλαμβάνοντας την θέση του Γραμματέα.. Με τον τρόπο αυτό συνέβαλε στην διατήρηση αυτής της άσχημης κατάστασης στο σωματείο μας. Θεωρούμε ότι η λογική που κυριάρχησε, αυτή του «αντιπροσωπευτικού προεδρείου», είναι μια λανθασμένη και απολίτικη λογική: Εξισώνει ποσοτικά εκλογικά μεγέθη με πολιτικές αρχές, παραγκωνίζοντας την ουσία της πάλης και των αγώνων. Συγκαλύπτει αντί να αναδεικνύει ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι εχθροί των εκπαιδευτικών.
Βέβαια, από την άλλη, δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για «αριστερό προεδρείο» και άλλους τέτοιους μικρομεγαλισμούς. Θέλουμε όμως ένα ΔΣ που να λειτουργεί, να θέτει συνδικαλιστικούς στόχους, να οργανώνει εκδηλώσεις και συζητήσεις, να βρίσκεται σε επαφή με τους συναδέλφους, θα συντονίζεται με άλλους κλάδους και σωματεία για κοινά αιτήματα, θα παλεύει μαζί με τους μαθητές και τους γονείς για δημόσια-δωρεάν εκπαίδευση.
Θεωρούμε επίσης ότι θα πρέπει από την αρχή να υπάρχει πολιτική συμφωνία, όσον αφορά τους συνδικαλιστικούς στόχους που πρέπει να τίθενται και να παλεύονται. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικούς:
• Να γυρίσουν όλοι οι συνάδελφοι που είναι σε διαθεσιμότητα στις δουλειές τους.
• Να αποτραπούν οι απολύσεις, η κινητικότητα και η διαθεσιμότητα-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
• Ανατροπή του θεσμικού πλαισίου αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης.
• Όχι στην πειθάρχηση των εκπαιδευτικών και στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών.
• Αυξήσεις σε μισθούς συντάξεις-Πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
• Όχι στο «Νέο» Λύκειο και την τράπεζα θεμάτων. Πάλη ενάντια στους ταξικούς φραγμούς.
• Συνδικαλιστικές ελευθερίες-πάλη ενάντια στην φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής.

Έχουμε την άποψη ότι αυτοί οι πολιτικοί αυτοί στόχοι είναι ένα μίνιμουμ συμφωνίας, προκειμένου να συγκροτηθεί σε σώμα το νέο ΔΣ της ΕΛΜΕ μας.
Είναι επίσης ξεκάθαρο για εμάς ότι σε μια τέτοια συμφωνία δεν χωρά η παράταξη της ΔΑΚΕ, η οποία έχει αποδείξει με τα έργα της, και μερικές φορές και με τα λόγια της ότι βρίσκεται απέναντι από τους στόχους αυτούς.
Για τον λόγο αυτό καλούμε τις παρατάξεις της Πρωτοβουλίας και της Αγωνιστικής Συσπείρωσης να συζητήσουμε από κοινού τις δυνατότητες συγκρότησης προεδρείου για τη νέα ΕΛΜΕ, ένα προεδρείο που θα εκφράζει τις ανάγκες των συναδέλφων και θα έχει συμφωνηθεί πάνω σε συγκεκριμένες βάσεις.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης