Ένα -ένα τα “κάστρα” της κρατικής παρέμβασης στη Θεσσαλία, αρχίζουν να παραχωρούνται σε ιδιώτες ή κλείνουν κάτω από την πίεση συμφωνιών που υπογράφουν τα τελευταία χρόνια οι Ελληνικές κυβερνήσεις για να ξεχρεώσουν.. Η αρχή έγινε το 2007 με το κλείσιμο του εργοστασίου ζάχαρης στη Λάρισα. Το τίμημα ευτελές για τα δεδομένα της παρέμβασης που αυτό ασκούσε, μόλις 120 εκατομμύρια ευρώ (για αυτό και της Ξάνθης και για την παράδοση της ποσόστωσης ζάχαρης)..
Είχε εκσυγχρονιστεί με κρατικές δαπάνες και αποτελούσε ότι πιο σύγχρονο στον κλάδο του, λίγο πριν μετατραπεί σε παλιοσίδερα και πάει για σκραπ, ενώ το παραμύθι για μετατροπή του σε εργοστάσιο βιοαιθανόλης προκειμένου να καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας και των αγροτών, δεν άντεξε παρά μόλις δύο χρόνια.
Χθες την ίδια ώρα που ανακοινώνονταν η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης στην Γερμανική εταιρεία fraport, των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, μεταξύ αυτών και της Σκιάθου, μαθαίναμε ότι πωλείται η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης σε Βραζιλιάνικη εταιρεία, η οποία μέσω του εργοστασίου στην Ορεστιάδα και του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης θα τροφοδοτεί τη Ρωσική αγορά με βραζιλιάνικη κρυσταλλική λευκή ζάχαρη. Η οποία θα μετατρέπεται στη μορφή αυτή από βραζιλιάνικα ζαχαροκάλαμα που θα ξεφορτώνει η εταιρεία στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης κα θα προωθεί στην Ορεστιάδα για την περεταίρω επεξεργασία… Από εκεί πάλι με πλοία θα μεταφέρεται μέσω του Βοσπόρου και της Μαύρης θάλασσας στο λιμάνι της Οδησσού, για να προωθηθεί στη Ρώσικη αγορά των 170 εκατομμυρίων κατοίκων.
Όλη την υπεραξία λοιπόν θα την εισπράττουν οι Βραζιλιάνοι.
Κι ερχόμαστε στο αεροδρόμιο της Σκιάθου, για το οποίο μόλις το Μάρτιο η περιφέρεια ενέταξε στο ΕΣΠΑ έργα αναβάθμισης και επέκτασής του, ώστε να υποδέχεται και μεγάλα αεροσκάφη, ύψους 17 εκατομμυρίων ευρώ. Την υπεραξία αυτών των έργων και των δημόσιων και κοινοτικών δαπανών, θα καρπωθεί η Γερμανική εταιρεία, σε μία περίοδο μάλιστα που είχαμε αύξηση στις αφίξεις στον αερολιμένα της Σκιάθου κατά 65% φέτος σε σχέση με πέρυσι. Δικαιολογημένη λοιπόν χθες η αντίδραση του περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού, ο οποίος μόνον ως κρατικιστής δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Σειρά μάλλον θα πάρει το λιμάνι του Βόλου, για το οποίο επίσης έχουμε ένταξη έργων μέσω ΕΣΠΑ για την αναβάθμισή του. Μετά λογικά θα ακολουθήσουν, οι λιγνίτες της Ελασσόνας και η Λίμνη Πλαστήρα, στο πλαίσιο της δημιουργίας της μικρής ΔΕΗ, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον αγροτικό τομέα και το κόστος άρδευσης…
Δεν είμαστε αντίθετοι δογματικά στην παραχώρηση δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες, ιδιαίτερα στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία για τη χώρα. Στόχος όμως θα πρέπει να είναι η προσέλκυση επενδύσεων, έτσι ώστε να αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες και όχι η εκποίηση “μπιρ – παρά”-για να ξεχρεώσουμε υποτίθεται- νευραλγικών τομέων της οικονομίας, που αποδίδουν δημόσια έσοδα πολύτιμα κάθε χρόνο.
Αν για παράδειγμα το λιμάνι του Βόλου , αναβαθμιστεί περεταίρω με ιδιωτικές επενδύσεις, αυτό θα είναι προς όφελος όλης της τοπικής οικονομίας της Θεσσαλίας, αφού θα διευκολύνονται οι εξαγωγές (π.χ. σιτηρών και βαμβακιού, που εδώ και δεκαετίες γίνονταν από το συγκεκριμένο λιμάνι, ή άλλων προϊόντων από τα επεξεργασμένα βιομηχανικά τρόφιμα , όπως ελιές. λάδι, φέτα κλπ). Το γεγονός ότι το λιμάνι του Βόλου τα τελευταία χρόνια λόγω του ακριβού κοστολογίου του έχασε πελάτες Θεσσαλούς εμπόρους και βιομηχάνους που εξυπηρετούνται πλέον από το Αχλάδι στη Φθιώτιδα ή τη Θεσσαλονίκη, πρέπει να προβληματίσει τους εμπλεκόμενους.
Όμως στην περίπτωση του αεροδρομίου της Σκιάθου, πρόκειται για την εκχώρηση ενός “φιλέτο”. Αντίθετα θα ήταν ευχής έργο να αναλάβει ιδιώτης την αξιοποίηση και επέκταση του αεροδρομίου της Νέας Αγχιάλου, που σημειώνει κάθε χρόνο πτώση στις αφίξεις του. Αλλά ο ιδιώτης ενδιαφέρεται πάντα για τη χρυσοτόκο όρνιθα και το εύκολο κέρδος και πολυτέλεια χρόνου, για να αναζητηθεί αυτός που θα παρουσιάσει αξιόπιστο επενδυτικό πλάνο, δεν υπάρχει… Οι δεσμεύσεις και οι ρήτρες των δανειστών είναι συγκεκριμένες. Εν πολλοίς αν είναι να πουλήσεις για 500 εκατομμύρια ευρώ υποδομές που κάθε χρόνο σου αποδίδουν έσοδα 300, τότε πρόκειται για λεόντεια σύμβαση υπέρ των ιδιωτών, αφού σε 1,5 χρόνο έχουν αποσβέσει την επένδυση και κατόπιν βγάζουν άκοπα υπερκέρδη..
Αυτός είναι θα μου πείτε ο καπιταλισμός, αυτή είναι η Ευρώπη και ας προσέχαμε να μη βρεθούμε σε αυτή τη θέση. Και στο κάτω – κάτω που ξέρεις, μπορεί οι Γερμανοί να αυξήσουν τις αφίξεις από τα τουριστικά πρακτορεία της κεντρικής Ευρώπης και το όφελος να είναι πολλαπλό για τον τουρισμό στις Σποράδες. Και όταν θα έχουν αγοράσει και τα ξενοδοχεία που είναι υπερχρεωμένα στις τράπεζες, τότε η χώρα θα είναι σε τροχιά ανάπτυξης και θα πέσει και ο ΦΠΑ από το 23% , στο 6-7%, όσο είναι δηλαδή σε Δαλματικές και Τουρκικές ακτές, όπου επίσης έχουν αγοράσει τα ξενοδοχεία…
Εκείνο που ενοχλεί επίσης είναι η αδιαφάνεια που περικλείει αυτές τις συμφωνίες, η αδιαφορία για τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, η άγνοια για το επενδυτικό πλάνο των επενδυτών, η απουσία δεσμεύσεων, από πλευράς τους για την ανάπτυξη αυτών των υποδομών.
Αντί οι κυβερνήσεις να ασχοληθούν με το δύσκολο έργο λοιπόν πως θα εκσυγχρονίσουν τις δημόσιες υποδομές και θα τις κάνουν πιο παραγωγικές, όπως συμβαίνει τούτη την περίοδο στην υπόλοιπη Ευρώπη, τώρα απλά βγάζουν στο σφυρί τα ασημικά..
Μακάρι αυτού του είδους οι επενδύσεις να σηματοδοτήσουν ανάπτυξη και αύξηση απασχόλησης, αφού η χώρα δεν έχει πλέον τους πόρους για να το πράξει και χρειάζεται το Γερμανό της. Τους πόρους βέβαια αυτούς τους είχε νωρίτερα κατασπαταλήσει σε Γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν, Γερμανικά άρματα μάχης χωρίς πυρομαχικά και υποδομές της SIEMENS πέρα από τα όρια του ανταγωνισμού…
Και φυσικά δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι μαζί με τις υποδομές, η χώρα εκχωρεί πλέον και στους εισαγωγείς νευραλγικούς τομείς της αγροτικής οικονομίας, όπως το γάλα, το χοιρινό κρέας κ.α.
Του Γιάννη Κολλάτου
www.thessaliatv.gr
