Μετά τις πολλαπλές εξαγγελίες Φάμελλου περί περιβαλλοντικής αδειοδότησης του υδροηλεκτρικού έργου στη Μεσοχώρα Τρικάλων το δίκτυο Μεσοχώρα – Αχελώος SOS καλεί σε εγρήγορση συλλογικότητες και πολίτες της Αττικής και διοργανώνει απόψε στις εφτά το απόγευμα συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Περιβάλλοντος (Μεσογείων 119).
Για το δίκτυο αυτή η εξέλιξη αναζωπυρώνει το θέμα της εκτροπής του Αχελώου, πράγμα που σημαίνει:
α) Τα έργα στον άνω ρου του Αχελώου ξεκινούν πάλι
β) Η Μεσοχώρα κινδυνεύει με αφανισμό, αφού μεγάλο της τμήμα κατακλύζεται
γ) Η λειτουργία του Αχελώου ως ποταμού μπαίνει σε κίνδυνο
δ) Ο εφιάλτης της εκτροπής «ξαναζωντανεύει».
Για το δίκτυο η τακτική της κυβέρνησης είναι παραπλανητική, αφού το υδροηλεκτρικό έργο στη Μεσοχώρα εμφανίζεται σαν αυτόνομο έργο παραγωγής «πράσινης» ενέργειας, άσχετο τάχα με την εκτροπή.
«Κακά τα ψέματα: Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι δεμένο με ισχυρό “γάμο” με την εκτροπή του Αχελώου και καμιά επικοινωνιακή τακτική δεν μπορεί να μας πείσει ότι έχουν πάρει “διαζύγιο”».
Ιδού και οι ισχυρισμοί που προβάλλει η νυν κυβέρνηση για να στηρίξει τη νέα της αντίληψη για το δημόσιο συμφέρον («Αφού το φράγμα υπάρχει, το λειτουργούμε»): Εχουν δαπανηθεί ώς τώρα μεγάλα ποσά· θα υπάρξει ενεργειακό όφελος, αλλά και περιβαλλοντικό από την παραγωγή «πράσινης» ενέργειας -και τα διαφυγόντα κέρδη της ΔΕΗ. Ετσι ισχυρίζονται οι «ρεαλιστές» αλλά τα επιχειρήματά τους φαίνονται σαθρά· ούτε ενεργειακό όφελος θα υπάρξει ούτε περιβαλλοντικό και η ΔΕΗ συνεχώς συρρικνώνεται, δεν είναι το μεγαθήριο που ήταν κάποτε.
Θυμάμαι φίλους από τον ΣΥΡΙΖΑ με τι πάθος τάσσονταν κατά των έργων πριν από λίγο καιρό. Τώρα, δώθε πάνε οι άλλοι -ποιούνται την νήσσαν και λοιπά.
Στηρίζουν ένα οικονομικό μοντέλο που κάποτε απεχθάνονταν και τώρα υπηρετούν τα τερτίπια του φιλελευθερισμού χωρίς να βαρυγκομούν, δίχως (;) τύψεις.
Αυτή είναι η τεράστια δύναμη του καπιταλισμού: να στηρίζεται σε κυβερνήσεις με λαϊκό έρεισμα ώστε να περνάνε τα δύσκολα μέτρα χωρίς να ανοίγει ρουθούνι – ο ΣΥΡΙΖΑ το απέκτησε το λαϊκό έρεισμα αλλά το πέταξε πολύ γρήγορα προκειμένου να «σώσει» τη χώρα με πολιτική την οποία υποτίθεται κατήγγελλε χρόνια τώρα, που δεν είχε σχέση με την ιδεολογία του και το ήθος του. Πάνε όλα αυτά, τώρα βρέχει θλίψη στις γειτονιές της χώρας.
Η περίπτωση του Αχελώου δεν είναι μια παρένθεση, σύμφωνα με το δίκτυο (και συμφωνώ).
«Αντίθετα είναι ένα μικρό μέρος ενός παζλ όπου το νεοφιλελεύθερο μοντέλο έχει επιλέξει να χρησιμοποιήσει το περιβάλλον και τα “κοινά” αγαθά σαν εργαλείο πλουτισμού για τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, για το κεφάλαιο. Για τα συμφέροντα αυτά οι κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις θεωρούνται αμελητέα ποσότητα».
Εδώ που τα λέμε πάντα οι «προοδευτικές» κυβερνήσεις ψήφιζαν τα πιο αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα ώστε να μη ξεσηκώνεται ο λαός, ο πάντα προδομένος, ποτέ νικημένος και τα συναφή συνθηματολογικά φληναφήματα, που όμως διατηρούνται ακόμη στην «επαναστατική» μνήμη.
