Βρισκόμαστε στο έτος 1968 , ενα χρόνο μετά την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών και η χώρα ζούσε το δικό της πνευματικό μεσαίωνα . Στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Τρικάλων, Πρόεδρος είναι ο μετέπειτα δήμαρχος Τρικκαίων Κώστας Παπαστεργίου.
Ήδη “έφτασαν στα αυτιά” … της διοίκησης ότι η χούντα ήθελε να πάρει τα βιβλία από την πλούσια βιβλιοθήκη της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και να τα κάψει αφού βιβλία και συγγραφείς είχαν μπει στη μαύρη λίστα. . Ο Κώστας Παπαστεργίου δεν ολιγώρησε , ούτε φοβήθηκε , νύχτα έβαλε τα βιβλία σε σακούλες και πήγε και τα παράχωσε λίγο πιο εδώ από τον Καραβόπορο. Μετά από μερικούς μήνες έβαλε τέλος στην «βιβλιοταφική» πρακτική , τα πήρε και τα έκρυψε σε σπίτι στην Πύλη. Μια άγνωστη συναρπαστική ιστορία , έτσι σώθηκαν τα βιβλία από τη χούντα που ήθελε να «καθαρίσει» την πνευματική ζωή του τόπου.
Μακάρι να του μοιάσει κι ο γιος του ο Δημητράκης αλλά χλωμό το βλέπω. Έχει εγκλωβιστεί στον πορφυρό μανδύα και ονειροβατεί μεταξύ των χειροκροτητών του.
Ο αντιστασιακός της σακκουλας.
Άλλοι σαπιζαν στα ξερονησια και στα κρατητηρια της ΕΑΤ- ΕΣΑ κι άλλοι πετροβολουσαν την Χούντα με …χαρτοπολεμο!