Γράφει η Ματίνα Κούκια πρόεδρος εργαζομένων νοσοκομείου Τρικάλων
ΑΞΙΟΤΙΜΕ κε ΔΙΟΙΚΗΤΑ
Μη ξεχνάτε ότι εμείς δε θέσαμε σε αναστολή καθηκόντων εσάς και τα εξαίρετα στελέχη σας,Όταν μας ρίξατε στη φωτιά χωρίς μέτρα προστασίας.
Όταν το λιγοστό υλικό δεν έφτανε ούτε για τις απαιτήσεις μιας ημέρας.
Όταν μας λέγατε “με φειδώ” και κάθε μέρα μας στέλνατε στο πόλεμο απροστάτευτους.Όταν οι ατέλειωτες οδηγίες του ΕΟΔΥ και των Υπουργείων δε μπορούσαν να εφαρμοστούν στη κτιριακή υποδομή και κάθε τρεις και λίγο, το ήδη επιφορτισμένο προσωπικό έκανε και το χαμάλη για τις μετακομίσεις και μεταφορές ολόκληρων τμημάτων.
Όταν για τις οδηγίες της πανδημίας, ο κάθε υπεύθυνος έδινε και διαφορετική εξήγησηκαι καταφέρατε να διαμελίσετε τον εγκέφαλό μας.
Όταν οι οδηγίες ήταν για ισχυρό ανοσοποιητικό και εμείς εξαντλούμασταν στο καθημερινό αγώνα με εξαντλητικά ωράρια, χωρίς άδειες και πολλές φορές χωρίς ρεπό.
Όταν πάνω από 150 άτομα προσωπικού απομακρύνθηκαν με άδειες ειδικού σκοπού και η κάλυψη των κενών έγινε με πρόσληψη ατόμων με προβλήματα υγείας ως επί το πλείστον, με αποτέλεσμα να τεθούν από τη πρώτη μέρα πρόσληψης σε άδεια ειδικού σκοπού και η υποστελέχωση να επιβαρύνει πάλι τους πρόθυμους και φιλότιμους εργαζόμενους.
Όταν αποκλειστήκαμε από συγγενείς και φίλους σαν λεπροί και μείναμε παρά τις αντίξοες συνθήκες πιστοί στο καθήκον μας προς το συνάνθρωπο.
Όταν η υπέρβαση των αντοχών μας, οδήγησε πάνω από 70 εργαζόμενους να νοσήσουν, να νοσηλευτούν και κάποιοι να διασωληνωθούν.
Όταν εκλιπαρούσαμε σε συνεχείς συναντήσεις μας για ενίσχυση του νοσηλευτικού προσωπικού και βελτίωση των συνθηκών εργασίας με μοναδικό αποτέλεσμα να χαρακτηριστούμε μαύρα πρόβατα.
Αυτά και άλλα πολλά, κ Διοικητά, θα θυμάστε, φυσικά.
Κάτι λίγα, για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας… Ποιοι είναι αυτοί όλοι, που έτσι, “ελαφρά τη καρδία”, θα υπογράψετε τη τιμωρία τους, επειδή στήριξαν με αυτοθυσία τη κοινωνική συνοχή και τη βοήθεια στο συνάνθρωπο;;;
κ Διοικητά, επειδή γνωρίζω ότι πρώτα είστε άνθρωπος, ΄και επειδή η νομοθετική ρύθμιση επαφίεται στη διακριτική σας ευχέρεια,κάνω έκκληση να το ξανασκεφτούμε πριν να φτάσουμε σε λύσεις βαρβαρότητας.
[απο το διαδίκτυο]
