Τα στοιχήματα είναι τεράστια και οι πολιτικοί που θα τα διαχειριστούν πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστούν πρώτα τουλάχιστον το θυμικό τους.
Το δίλημμα έχει να κάνει με την επιλογή ανάμεσα στη σοβαρότητα και την αμετροέπεια, στην αξιοκρατία και την “εξυπηρέτηση”, στη δημοκρατία και την προσωπική φιλοδοξία, στη συνεργασία και τη διαίρεση, στην ευγένεια και την αγαρμποσύνη, στην πρόοδο και τη “συντήρηση” (όχι μόνο με την πολιτική έννοια αλλά και με την έννοια της αργομισθίας), στην αξιοπρέπεια και την υπερβολή.
Έχουμε ανάγκη από πολιτικούς σοβαρούς, ευυπόληπτους, τίμιους, με όραμα.
Έχουμε ανάγκη από πολιτικούς που έχουν όλα τα εχέγγυα να πετύχουν γιατί είναι ήδη πετυχημένοι.
Έχουμε ανάγκη από πολιτικούς που δεν έχουν ανάγκη να είναι πολιτικοί για να διευθετήσουν προσωπικές τους εκκρεμότητες.
Έχουμε ανάγκη από πολιτικούς που να χαίρουν της αναγνώρισης της τοπικής κοινωνίας.
Κώστας Κωστούλας
