Λαός θολωμένος από φόβο και οργή.
Που είναι η αλήθεια και που το ψέμα
Που σταματά η πραγματικότητα και που ξεκινά η υπερβολή?
Και τελικά έχουμε προσδιορίσει ποιον εχθρό πολεμάμε με τόση οργή?
Σε κάθε πόλεμο πρέπει να γνωρίζεις εξ αρχής ποιον εχθρό πολεμάς.
Γιατί η κατάσταση στην χώρα μας είναι εμπόλεμη αλλά πολύ φοβάμαι ότι η οργή μας είναι σαν την φωτιά.
Απ’ την στιγμή που δεν κατασβέστηκε όταν ήταν ήδη μικρή και σε συγκεκριμένο μέτωπο, θα τα κάψει όλα στο πέρασμα της.
Μπορεί και αυτό να είναι μια υπερβολή,θα σκεφτεί κάποιος, ακόμη και εγώ αν το διάβαζα, αλλά πιστεύω ότι όταν παίρνει φωτιά το σπίτι του γείτονα τότε σίγουρα θα πάρει και το δικό σου και το δικό μου και όλων μας.
Η αλήθεια ειναι ότι σε κανένα από τα παραπάνω ερωτήματα που έθεσα εξ αρχής δεν είμαστε σε θέση ν’απαντήσουμε την δεδομένη στιγμή, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει καθαρή κρίση.
Έχουμε κατακλυστεί από βίντεο, φωτογραφίες, ντοκουμέντα, ομολογίες-σοκ, δηλώσεις επί δηλώσεων, αναλύσεις επί αναλύσεων, μια ομάδα που σπεύδει να μας ενημερώνει διαρκώς για fake news μήπως δεν φτάσει μια αμφιλεγόμενη αλήθεια που δημιουργεί μεγαλύτερη σύγχυση και διχασμό.
Δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα.
Μιλώ και προσωπικά.
Ακόμη και αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας και ακούμε με τ’αυτιά μας το θέτουμε εμείς οι ίδιοι υπό αμφισβήτηση ή επιτρέπουμε εμείς ν’αμφισβητηθεί.
Και ο κύριος λόγος είναι γιατί έχει χαθεί η αξιοπιστία όλων όσων μας δίνουν την οποιαδήποτε πληροφορία ή γιατί η πληροφορία που φτάνει σε μας, φτάνει μισή και παρασκηνιακά κάτι που θα οδηγήσει,με μαθηματική ακρίβεια,μια μεγάλη μερίδα του κόσμου να περνά σε πιο ακραίες καταστάσεις φτιάχνοντας έναν δικό του κόσμο και ζώντας μέσα σ’ αυτόν αρνούμενος την οποιαδήποτε διαφορετική εκδοχή και αντιδρώντας βίαια σε κάθε τι το αντίθετο όπως ακριβώς συμβαίνει μ’εναν εκτός τόπου και χρόνου πολιτικό άρχοντα ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως συνείδηση της οποιαδήποτε κατάστασης αποδεικνύοντας καθημερινά μια άνευ προηγούμενου αλαζονική και εμμονική στάση είτε δια της σιωπής του είτε δια των διαγγελμάτων και συνεντεύξεων τύπου που ακολουθούν την κάθε παράλειψή του ή σκανδαλολογία που διαχέεται είτε διατηρώντας στην ίδια θέση υπευθύνους για την οιανδήποτε καταστροφή.
Το τελευταίο από μόνο του όχι μόνο δεν θα εκτονώσει την οργή αλλά θα την εντείνει ακόμη περισσότερο.
Όπως το ίδιο επικίνδυνο είναι ένας “ηγέτης” να μην αφουγκράζεται τον λαό του.Να μην ακούει τι θέλει και να τον έχει υποχρέωση να ζει μέσα σ’ ένα κράτος που δεν απονέμει “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.”
Και θα ρωτούσε κάποιος τι πρέπει να κάνουμε ή ποιος είναι ικανότερος για να διαχειριστεί την πολιτική κατάσταση στην χώρα μας?
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ ν’απάντησω γιατί απάντηση πολύ απλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει αν σκεφτείς ότι οι αντιπολιτευτικοί μηχανισμοί είναι πολιτικά αδρανείς ή νεκροί.
Ή κάποιοι ακόμη και εσωκομματικοί περιμένουν πότε θα “καεί” και το τελευταίο χαρτί του υπάρχοντος πολιτικού ηγέτη για να βγουν μπροστά.
Δεν βρίσκω το νόημα βέβαια τότε.
Σε κάτι όμως που πιστεύω είναι ότι οι αλλαγές δεν έρχονται εύκολα και απεύχομαι να έρθουν στο τέλος με βίαιο τρόπο,όπως επίσης δεν μπορώ να πιστέψω ότι μπορεί κάποιος να κυβερνήσει έναν λαό που δεν σέβεται και δεν εμπιστεύεται τον ηγέτη του.
Η αλήθεια είναι ότι σε όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις υπάρχει και ένα σκάνδαλο εξ αιτίας του οποίου ή επ’αφορμή αυτού επέρχεται και η πτώση της ή έστω κάποια εσωκομματική αλλαγή.
Μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση όμως το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση ενώ έχει μια σωρεία σκανδάλων, που τ’ακολουθεί είτε μια ένοχη σιωπή είτε κάποια συνέντευξη που υπολείπεται σοβαρότητας εκ μέρους του ομιλούντος παρ’ολα αυτά εμμένει στα ίδια πρόσωπα που επιλέγουν τις ίδιες τακτικές.
Και για να διευκρινίσω τα περί σοβαρότητας, θεωρώ ότι δεν εχει καμία σοβαρότητα ο λόγος ενός πολιτικού ηγέτη που δεν αντιλαμβάνεται το τι συμβαίνει γύρω του ή να το θέσω καλύτερα αντιλαμβάνεται απλά αδιαφορεί με απόλυτη πειθαρχία, που δεν απονέμει δικαιοσύνη,που ρίχνει ευθύνες στην κλιματική κρίση,στους λαθρομετανάστες εμπρηστές (αναφέρομαι σε αυτούς γιατί αρχίζω να πιστεύω ότι και αυτοί εργαλειοποιούνται πλέον), στους ψεκασμένους και συνωμοσιολόγους, στον ατομικά ανεύθυνο πολίτη, στην νεολαία,που ζητάει συγγνώμη γιατί κάποιοι του είπαν να την ζητήσει, που περιστοιχίζεται από αυλικούς με μηδενική πολιτική ευθυξία και εν τέλει ενός πολιτικού άρχοντα που η μισή Ελλάδα έχει εκμηδενίσει την πολιτική του αξιοπρέπεια.
Και επειδή ζούμε σε χαλεπούς καιρούς που το καθετί εύκολα χαρακτηρίζεται γραφικό, λαϊκίστικο, εθνικιστικό, συνομωσιολογικό ακόμη και αν εμπεριέχει δόση αλήθειας θεωρώ ότι πρέπει ν’αναλογιστούμε τι θέλουμε ν’αφήσουμε στα παιδιά μας και πως εμείς οι ίδιοι θέλουμε να ζήσουμε.
Και ας είναι αυτή η αρχή ώστε να παραμεριστεί η οποιαδήποτε ακρότητα και ας επικρατήσει η λογική γιατί πολύ φοβάμαι ότι θ’αφήσουμε στάχτες και θα ζούμε μέσα σε αυτές και μέσα σε μια ιστορία που θα γραφεί με τα πιο μελανά χρώματα.
Και εκεί όλη η ευθύνη θα είναι δική μας.
Η κυριαρχία της ιδιοτέλειας
Ναι όντως κα Γρατσάνη ποτέ κανένας Λαός δεν έκαμε πρόοδο, χωρίς να εντοπίσει ευκρινώς του τι θέλει και τι είναι αρεστό και δίκαιο και να παρέχει κοινωνικοοικονομική ευημερία σε όλους. Αν και οι παράγοντες, οι μεταβλητές και οι παράμετροι του ζητήματος είναι πολλοί και το υπόβαθρο των πολύπλοκο, συμπυκνώνονται σε έναν που λέγετε ιδιοτέλεια.
Όλοι τελικά κινούνται από το ίδιον όφελος, οι πολιτικοί στοχεύουν στην αύξηση των ψήφων , οι επιχειρηματίες στη αύξηση των κερδών, οι εργαζόμενοι στην αύξηση των πενιχρών τους αμοιβών , οι συνταξιούχοι των μειωμένων συντάξεων και πάει λέγοντας. Το πλαίσιο αυτό δημιουργεί ένα πλέγμα συμφερόντων που εμποδίζει την πορεία του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι προς την πρόοδο. Η κρατική παρέμβαση και το πολιτικό σύστημα δυστυχώς ανεπαρκέστατα, έτσι ισχύει ο νόμος μια ιδιότυπης ζούγκλας…το ψάρι όμως πάντα βρωμάει από το κεφάλι.
Οι πρόσφατες πυρκαγιές το έχουν αποδείξει. Με την αρχή ότι πολύ σπάνια να πάρει μια φωτιά από μόνη της, το μεγάλο πλήθος των πυρκαγιών έχει κάποιο ανθρώπινο χέρι που συνδέεται με το σύνδεσμο της ιδιοτέλειας και έχει συγκεκριμένα συμφέροντα. Η σεναριακή ανάλυση των οποίων από τους ειδικούς, αν υπάρχουν σε αυτή τη χώρα, μπορεί να βγάλει άκρη και να τα αποκαλύψει.
Αναμένω τα σχόλια σας.
Με εκτίμηση
Παναγιώτης Βλάχος
Οικονομολόγος -Περιβαλλοντολόγος
Κ.Βλαχο, συμφωνώ απόλυτα με όσα σχολιάζετε και να προσθέσω ότι “αρχή άνδρα δείκνυσι”.
Θεωρώ ότι εν προκειμένω ότι ήταν να δείξει το έδειξε και το απέδειξε.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο να δούμε ή καλύτερα δεν υπάρχει κάτι καλύτερο να δούμε ακριβώς γιατί η αρχή της ιδιοτέλειας είναι η βάση της διακυβέρνησης του και μάλιστα μιας ιδιοτέλειας που υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες που διανύουμε θα οδηγήσει σε μια μη αναστρέψιμη δύσκολη κατάσταση.
Με εκτίμηση.
ΝΑΤΑΣΣΑ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΣ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕΣΑ!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Ο ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΣ ΣΟΥ!
Ευχαριστώ πολύ συγχωριανέ!
Χρόνια πολλά με υγεία κυρίως.
Κάνουμε ότι μπορούμε ?!