Η κατάσταση που βιώνουν οι οικογένειές μας, αλλά και ο καθένας και η καθεμιά μας, τα όσα τραγικά έχουμε υποστεί τα τελευταία χρόνια, μόνο οργή έχουν να μας γεμίσουν.
Οι κυβερνητικές πολιτικές στην πανδημία, η ακρίβεια που έχει γονατίσει τους γονείς μας και εμάς, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, η άγρια καταστολή οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας τολμήσει να αντιδράσει και οι παρακολουθήσεις οποιουδήποτε μιλάει Ελληνικά. Η Δημοκρατία, τα δικαιώματα για τα οποία αγωνίστηκαν οι γονείς μας είναι υπό αμφισβήτηση.
Αποκορύφωμα, φυσικά, η δολοφονία στα Τέμπη που έδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο το αποκρουστικό πρόσωπο αυτών που ευθύνονται. Όλα αυτά δεν μας αφήνουν κανένα περιθώριο να μείνουμε αμέτοχοι.
Η γενιά μας είναι η γενιά που μπήκε στο τρένο και δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό της. Είναι η γενιά που μπήκε μαζικά στο αεροπλάνο της μετανάστευσης, ακολουθώντας τον δρόμο των παππούδων και των πατεράδων μας, διότι η χώρα που τη γέννησε πλέον δεν τη χωρούσε.
Στις 21 Μαΐου έχουμε μια ιστορική ευκαιρία φέρνοντας τη νεολαία στο προσκήνιο. Διεκδικώντας ό,τι μας αξίζει, να συγκρουστούμε με τις πολιτικές που υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και με όσους τις εκφράζουν.
Επειδή οι μοναδικοί αγώνες που είναι χαμένοι είναι αυτοί που δεν δόθηκαν. Πρώτη φορά ρήξη. Πρώτη φορά ρήξη γιατί όλα μπορούν να είναι αλλιώς. Το μπορούμε και το δικαιούμαστε.
