Κάποιοι την ονομάζουν Μύκονο της Πίνδου, άλλοι τη θεωρούν ως το ψηλότερο κεφαλοχώρι των Βαλκανίων. Οι περισσότεροι όμως λένε: Σαν τη Σαμαρίνα πουθενά».
Κι έτσι είναι αφού είναι το μεγαλύτερο βλαχοχώρι της Βόρειας Πίνδου έχοντας όλο τον χρόνο ζωντανή παρουσία με καταστήματα και ξενοδοχεία στην πλατεία και περιμετρικά του οικισμού που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από εκείνα των πλέον δημοφιλέστερων προορισμών της χώρας, χειμώνα – καλοκαίρι.
Τι είναι όμως εκείνο που ξεχωρίζει τη Σαμαρίνα από τα άλλα βλαχοχώρια; Η φιλοξενία; Όχι, αυτή υπάρχει παντού. Είναι το γεγονός ότι αν και είναι το πλέον απομακρυσμένο χωριό του νομού Γρεβενών, κάτω από τον Σμόλικα, το δεύτερο σε υψόμετρο βουνό της Ελλάδας με 2.637 μέτρα (ο Όλυμπος 2.917 μέτρα), οι Σαμαριναίοι δεκαετίες τώρα δούλεψαν και κράτησαν το κεφαλοχώρι αυτό ζωντανό όλες τις εποχές του χρόνου, ακόμα και τότε που δεν υπήρχε καν σωστός και ασφαλής δρόμος.
Και ύστερα ήρθε η οικονομική κρίση. Η Σαμαρίνα άντεξε, προσαρμόστηκε και παραμένει ένας οικονομικός προορισμός με σεβασμό στον επισκέπτη. Διαθέτει 1.300 κατοικίες, σύμφωνα με τα ρολόγια της ύδρευσης και της ΔΕΗ. Μεγάλη κτηνοτροφία σε αιγοπρόβατα και βοοειδή που βόσκουν στα καταπράσινα λιβάδια γύρω από τον Σμόλικα.
Ένας από εκείνους τους ανθρώπους ο οποίος συνέχισε την παράδοση των προγόνων του και αφιέρωσε τη ζωή του, κυριολεκτικά, στους συντοπίτες του και τους χιλιάδες επισκέπτες είναι ο κ. Ζήσης Παρλίτσης, ιδιοκτήτης με τον αδελφό του Γιώργο ταβέρνας και ξενοδοχειακών συγκροτημάτων στην πλατεία του κεφαλοχωρίου και ευρύτερα.
Πρόκειται για επαγγελματία τρίτης γενιάς από το 1961 ο Ιωάννης Παρλίτσης και ο παππούς Ζήσης. Ήταν εκείνα τα χρόνια που στα άλλα χωριά δεν υπήρχε καν φούρνος η Σαμαρίνα είχε το πρώτο μπαράκι «Παρλίτσης».
Ο κ. Ζήσης Παρλίτσης πρώτα μιλά για τους συναδέλφους του με τους οποίους έχει αγαστή φιλία και συνεργασία σημειώνοντας ότι αν δεν υπήρχε ομόνοια και συναδελφοσύνη η Σαμαρίνα δεν θα είχε την αίγλη που έχει δεκαετίες τώρα. Σημειώνει με σιγουριά: «Δεν με πειράζει αν κάποιοι επισκέπτες πάνε στα απέναντι ή τα διπλανά μαγαζιά. Το θετικό είναι να έρχονται επισκέπτες. Και μέσα στην οικονομική κρίση ενωμένοι όλοι οι επαγγελματίες κρατάμε τη Σαμαρίνα ψηλά».
Η ΔΙΑΜΟΝΗ
Σύμφωνα με τον κ. Παρλίτση η Σαμαρίνα διαθέτει πάνω από 110 κλίνες σε ξενοδοχεία, ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια, όλο τον χρόνο προσφέροντας υψηλές υπηρεσίες σε προσιτές τιμές. Με τους σύγχρονους και ασφαλείς δρόμους με επίκεντρο το κεφαλοχώρι υπάρχει άνετη πρόσβαση των Γρεβενών, των Ιωαννίνων και της Καστοριάς. Ειδικά δε σε 15 λεπτά της ώρας σε απόσταση 12 χιλιομέτρων ο επισκέπτης φτάνει με σύγχρονο ασφαλτοστρωμένο δρόμο στο χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας.
Το μόνο «αγκάθι» στην κουβέντα με τον κ. Ζήση Παρλίτση δεν είναι αν έχει εκείνος ή συνάδελφοί του τα καλύτερα ψητά, αλλά όταν του λένε ότι τελικά το ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων δεν είναι η Σαμαρίνα με βάση μέτρησης πάντα τις πλατείες, αλλά η Αετομηλίτσα Ιωαννίνων στο Γράμμο, για κάποια λίγα μέτρα. Για να κλείσει την κουβέντα χαριτολογώντας λέει ότι η Σαμαρίνα είναι ψηλότερη, αλλά «χαμηλώνει» γιατί κάθε χρόνο «βουλιάζει» από κόσμο.
Πηγή Ελευθερία Λ
