Μείωση, απομείωση, διαχείριση, διαπραγμάτευση περί του ελληνικού χρέους. Ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας, επενδύσεις. Συζητήσεις, προτάσεις, non papers, δηλώσεις εντός και δηλώσεις εκτός.
Όλα χωρίς κανένα περιεχόμενο και καμία ουσία για τη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία που συσσωρεύει καθημερινά χρέη αιτία της μείωσης όλων των εισοδημάτων, της ανεργίας και της απίστευτης φορολογικής καταλήστευσης.
Οι Συριζαίοι ξέρουν καλά πως όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να τα διαχειριστούν, ούτε έχουν καμία δυνατότητα να σχεδιάσουν άλλη οικονομική πολιτική απο αυτή που τους επιβάλλεται.
Δέσμιοι των ευρωπαϊκών διευθυντηρίων που μάχονται σήμερα με τους υπερατλαντικούς συμμάχους τους επιδιώκοντας να εξασφαλίσουν βραχυπρόθεσμες ισορροπίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ζήτημα του ελληνικού χρέους δεν βρίσκεται στην ατζέντα των συμμάχων και δανειστών και δεν πρόκειται να συζητηθεί νωρίτερα από το 2018 με ορίζοντα το 2019 και βάλε.
Αγωνιούν όμως ξέροντας από όλα τα στοιχεία ότι το μοντέλο του ελληνικού καπιταλισμού δεν αντέχει μέχρι τότε. Και εκλιπαρούν. Εκλιπαρούν μια υπόσχεση, μια διαβεβαίωση, ένα non paper τέλος πάντων από την Σόιμπλε μεριά που θα τους εξασφαλίζει τη δυνατότητα να παραμένουν στην εξουσία μοιράζοντας φρούδες ελπίδες και αδιαφορώντας για την κοινωνία που βυθίζεται καθημερινά στα τάρταρα της απόγνωσης.
Τι θα γίνει μετά το έτος ορόσημο του 2018; Μπροστά στο γκρεμό μιας επαπειλούμενης νέας και βαρύτερης «απειλής χρεοκοπίας» μπορεί να εξασφαλιστεί μια μείωση/απομείωση του χρέους συνοδευόμενη από νέα επαχθέστερα μνημόνια που θα ισοπεδώσει εντελώς τη κοινωνία οδηγώντας την στα όρια της απόλυτης κινεζοποίησης.
Στην κυριολεξία, με μισθούς των 300€ και αντίστοιχες συντάξεις. Με περισσότερους από 2 εκ. άνεργους και όλους τους Έλληνες χρεωμένους για περισσότερα από 100 χρόνια.
Τελικά οι «κομμουνιστές» θα μας πάρουν και τα σπίτια. Οι «σύντροφοι» του κ. Καμμένου πράγματι γεμίζουν «Γοργοπόταμους» την Ελλάδα τινάζοντας στον αέρα κάθε λαϊκή προσδοκία.
Τέλος κακό όλα κακά; Ευτυχώς φαίνεται ότι υπάρχουν και «καλά νέα». Μαύρο στα κανάλια δεν φαίνεται στον ορίζοντα τουλάχιστον μέχρι οι πετρελαιάδες κι οι «εθνικοί εργολάβοι» -καναλάρχες να τα βρουν μεταξύ τους και να μοιράσουν την πίτα. Για το πόπολο δεν απομένει κάτι εκτός και εάν το τελευταίο αποφασίσει να το διεκδικήσει χωρίς όρους και όρια στους δρόμους.
Κομμουνιστές του γλυκού νερού είναι οι κυβερνωντες!
Με δεξιες τσεπες και αδεξιες πολιτικές!
Κάποιοι από δαύτους εγκατέλειψαν τις κομμουνιστικές αξίες εδώ και δεκαετίες… δεν ξέρουμε κι αν τις πίστεψαν και ποτέ… κάποιοι άλλοι ούτε καν τις πλησίασαν… και αρκετοί θαμπώνονταν από τον πράσινο ήλιο.. μέχρι τη δύση του…
Τώρα, όλοι μαζί δυσφημούν το κομμουνιστικό κίνημα και κάθε τίμιο αγωνιστή, μιλώντας εξ ονόματος της “αριστεράς”… θέλανε και στεφάνια, πύρινους λόγους κι άλλα τέτοια στης “Καισαριανής τον τοίχο” τρομάρα τους..θα τρίζουν τα κόκαλα των ηρωικώς πεσόντων…