Μία πανσπερμία αντιλήψεων επικρατεί και ο καθένας κρίνει ανάλογα με την οπτική του και την πολιτική του αντίληψη.
Άλλοι γιατί δεν θέλουν να χάσουν το λουφέ της εξουσίας.
Άλλοι γιατί βλέπουν κόλπα και μυστήρια στην πολιτική των συμμαχιών που μπορεί να μπερδέψουν την πολιτική τράπουλα.
Ανησυχούν.
Γιατί;
Γιατί δεν πρέπει -λέει- να ψηφίζουμε με απλή αναλογική .
Προφανώς, δεν ανησυχούσαν τόσα χρόνια για το χάλι , δεν τους έλουσε ποτέ κρύος ιδρώτας, όταν επί τόσα χρόνια, γίνεται χορός σκανδάλων και εκατομμυρίων.
Δεν τους ανησυχεί ο καθημερινός χορός αναθέσεων επί αναθέσεων.
Δεν τους ενόχλησαν ποτέ οι μονομερείς αποφάσεις της εκάστοτε πλειοψηφίας.
Έχουν σίγουρα κάποιους λόγους να φοβούνται.
Γνήσια τέκνα του πάλαι ποτέ δικομματισμού, με την απλή αναλογική βλέπουν με τρόμο να γκρεμίζονται τα “αλάθητα” , αφού θα είναι “υποχρεωμένοι” να αναζητούν συμμαχίες, συναίνεση, σύνθεση, και μεγάλες πλειοψηφίες για να περάσει το πρόγραμμα και η σκέψη τους.
Η Δημοκρατία βλέπετε, όχι μόνο τα ζητεί όλα αυτά, αλλά τα απαιτεί.
Η Δημοκρατία επίσης, μιλά για το ισότιμο της ψήφου.
Και μέχρι σήμερα, μόνο ισοτιμία δεν υπήρχε.
Η απλή αναλογική είναι το σύστημα κατά το οποίο κάθε κόμμα παίρνει σχεδόν ακριβώς όσες έδρες αναλογούν στο ποσοστό που πήρε στις εκλογές.
Δεν είναι δίκαιο αυτό ;
Δεν είναι δίκαιη η εφαρμογή της αρχής «ένας άνθρωπος, μία ψήφος» ;
Kαι βέβαια είναι δίκαιο γιατί οι ψήφοι των πολιτών εκπροσωπούνται με δίκαιο τρόπο.
Η συνεννόηση και η σύνθεση μπορεί να επιτευχθεί, και μπορούν να δώσουν το παράδειγμα στο σπαρασσόμενο σήμερα πολιτικό σύστημα.
Ας μην φοβούνται λοιπόν ούτε το πολίτευμα, ούτε τον λαό.
Τον εαυτό τους να φοβούνται….
“η απλή αναλογική σημαίνει ακυβερνησία”, ισχυρίζονται οι περισσότεροι. Η απλή αναλογική έχει ως αποτέλεσμα κυβερνήσεις κοινοβουλευτικής μειοψηφίας. Έτσι, η κάθε κυβέρνηση, για να περάσει οποιαδήποτε νομοθεσία, χρειάζεται να πείσει όχι μόνο τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, αλλά και κάποια κόμματα από την αντιπολίτευση.
Στην Ελλάδα όμως, περιμένουμε την επόμενη λαϊκίστικη αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ, του Σύριζα ή του ΠΑΣΟΚ να μας σώσει….ποιον και τι να φοβηθούμε? Ο Διαφωτισμός όχι μόνο δεν πέρασε απ’ την Ελλάδα…ούτε μυρωδιά.
”Να ξεπεραστεί το …εμπόδιο της απλής αναλογικής.”
Δεν γνωρίζω εάν στο Harvard διδάσκουν την απλή αναλογική. Ναι, είμαι σίγουρος όμως, ότι αυτό το εκλογικό σύστημα αποτελεί σκόπελο για την επίτευξη του στόχου σου, όταν πρέπει να ”βάλεις” και άλλον στο …κόλπο. Εδώ, μόνος σου βγαίνεις(αυτοδυναμία ψευδώς ονομάζεται) και πάλι έχεις εσωτερικές αντιδράσεις, περί …διαμοίρασης. Κοντολογίς λοιπόν:
Εάν θέλεις να ονομάζεσαι Δημοκράτης, ένα είναι το εκλογικό σύστημα που απεικονίζει πλήρως τον λαό στα κέντρα εξουσίας. Η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ. Και όχι σαν την σημερινή. Απολύτως αναλογική. Π.χ έλαβες 1%= 3 έδρες, 2%= 6 έδρες κλπ. Εν αντιθέσει, πριν λίγο με 35% σχημάτιζες κυβέρνηση.Και το υπόλοιπο 65% ρε φίλε, το αγνοούμε; Στην λογική, ότι με απλή αναλογική δεν σχηματίζεται εύκολα κυβέρνηση λόγω ασυνεννοησίας, απαντώ: ας στείλουμε τους πρώτους εκεί (στο μέλι) και εάν δεν συνεννοηθούν, την επόμενη φορά θα στείλουμε εντελώς άλλους. Να δεις πως θα τα βρούνε οι καινούργιοι… Μάλιστα στην καταμέτρηση να μετράνε και τα λευκά. Ήγουν: 5% λευκα; 15 έδρανα άδεια και τα χρήματα που ”κοστίζουν”, να πάνε σε χρήση κοινού σκοπού, π.χ συσσίτια. Σκεφτείτε το. Ειδάλλως, ας περιμένουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, μετά από 15 ημέρες είναι.
Υ.Γ. Όσον αφορά το …μπόνους των 50 εδρών, ούτε ο Καραμανλής το 1961 δεν το σκέφτηκε. Βασίστηκε στα …δένδρα.
H απλή αναλογική προσφέρει επιλογές και εναλλακτικές στον ψηφοφόρο, ο οποίος, αν και δεν εχει πάντοτε να επιλέξει μεταξύ σαφών προγραμμάτων, αντιλαμβάνεται ότι εχει τη δυνατότητα να εκλέξει κυβέρνησή χωρίς να προβλέπει πιθανούς κυβερνητικούς συνασπισμούς. Εχω περιέργεια πως και ποιοι θα πάρουν…τα “υπουργεία” μας, για αν μην πω κάτι άλλο…Αυτοί να φοβούνται περισσότερο απ τους αλλους που απλα θα εκλεγουν….