"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

22.8 C
Trikala

Το ακατανόητο της ιδεοληψίας για τα Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία

lafarm

Σχετικά άρθρα

Ζυγούρης Βασίλειος,  Κοινωνιολόγος-Εκπαιδευτικός στο 7ο ΓΕΛ Τρικάλων

Πριν λίγο καιρό ψηφίστηκε ο νόμος που προβλέπει τη δημιουργία Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων. Η εκπαιδευτική κοινότητα απέρριψε τις προτάσεις του Υπουργείου και οι σύλλογοι των εκπαιδευτικών, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν δέχτηκαν να γίνει το σχολείο τους Πρότυπο ή Πειραματικό.

Για να κάμψει την αντίσταση των εκπαιδευτικών η πολιτική εξουσία χρησιμοποιεί την τακτική του «καρότου και του μαστιγίου» όπως έκανε και σε άλλα θέματα όπως η αξιολόγηση.

Το έργο της πολιτικής εξουσίας συνεπικουρούν και διάφορα «παπαγαλάκια» που ρίχνουν συστηματικά λάσπη εναντίον των εκπαιδευτικών, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία. Έτσι, αρθρογράφος με το ψευδώνυμο «Δικαιόπολις» κατασυκοφαντεί τους εκπαιδευτικούς και την ΟΛΜΕ χαρακτηρίζοντας έναν ολόκληρο κλάδο ως «συντηρητικό» στηριζόμενος σε κατάφωρα ψεύδη και γενικεύσεις.

     Ας δούμε με στοιχεία τι ισχύει. Από τη δεκαετία του 1980 η ΟΛΜΕ ήταν υπέρ ενός ενιαίου σχολείου θεωρίας και πράξης όπως φαίνεται παρακάτω:

Το 8ο Συνέδριο (1997) επαναβεβαίωσε τις βασικές θέσεις του κλάδου για 12χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και για ένα τύπο Λυκείου που θα αξιοποιεί τη θετική εμπειρία του Ε.Π.Λ (Πολυκλαδικό)  και θα παρέχει στους μαθητές και μαθήτριες: (α) ολοκληρωμένη γενική μόρφωση και (β) σύνολο επιλεγόμενων αντικειμένων που θα στοχεύουν στην ικανοποίηση των ιδιαίτερων ενδιαφερόντων και επαγγελματικών απαιτήσεών τους.

Το 2011 η ΟΛΜΕ, σε ό,τι αφορά τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, υποστηρίζει τη θέση για ένα και μοναδικό τύπο σχολείου στο επίπεδο του Λυκείου, που θα λειτουργεί στο πλαίσιο της δωδεκάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Το σχολείο αυτό, που θα συνδυάζει στο πρόγραμμά του τη θεωρία με την πράξη ( κάτι μας θυμίζει αυτό!!) και θα συνδέει τη διανοητική με τη χειρωνακτική εργασία, κρίνεται ότι μπορεί να υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τις αναπτυξιακές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.

Ας δούμε τι λέει η ΟΛΜΕ για την πρόθεση του Υπουργείου:

Ο βασικός ρόλος της εκπαιδευτικής διαδικασίας δε θα πρέπει να υποβαθμίζεται στην «εκπαίδευση των λίγων άριστων μαθητών», αλλά να είναι η ανύψωση του μορφωτικού επιπέδου ανεξαιρέτως όλων των παιδιών ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση, τη φυλή, το χρώμα και τη θρησκεία.

Αυτή πρέπει να είναι η πραγματική πρόκληση του κάθε σχολείου και του κάθε εκπαιδευτικού και στον τομέα αυτό χρειάζεται στήριξη και βοήθεια, οι οποίες δεν δίνονται. Αποτελεί μεγάλη υποκρισία του Υπ. Παιδείας όταν μετά από ένα χρόνο πανδημίας έχει πραγματικά αφήσει χιλιάδες σχολεία, μαθητές και εκπαιδευτικούς κυριολεκτικά στην τύχη τους, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο, να μιλά για «αριστεία» των λίγων.

Η γενίκευση των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων σε κάθε περιοχή, η επιλογή και η συγκέντρωση των «καλών» μαθητών αντικειμενικά υποβαθμίζει το σύνολο των σχολείων, ανακατανέμει το μαθητικό δυναμικό, καταργεί τα γεωγραφικά όρια, ανοίγει το δρόμο για την επιλογή σχολείου από τους γονείς.

Αντικειμενικά ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, με διαφορετική χρηματοδότηση, διαφορετικό πρόγραμμα, διαφορετικά μαθήματα.

Είναι βέβαιο ότι στις εισαγωγικές εξετάσεις που προβλέπονται με το νομοσχέδιο θα προσέρχονται παιδιά με περισσότερα εφόδια όχι λόγω ιδιαίτερης ευφυΐας αλλά λόγω μορφωτικού, οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου των γονιών τους, αφού είναι επιστημονικά διαπιστωμένο ότι η υψηλή επίδοση δεν είναι ανεξάρτητη από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το παιδί.

Έτσι θεωρούμε ότι η προωθούμενη αναβίωση των προτύπων θα οδηγήσει σε αφαίμαξη των κοινών σχολείων από τους άριστους μαθητές, που βοηθούν τον εκπαιδευτικό στο έργο του αλλά και αποτελούν θετικά πρότυπα για τους υπόλοιπους μαθητές.

Είναι ολοφάνερο ότι  η κοινωνία μας δε χρειάζεται ελιτίστικα σχολεία «αρίστων», αλλά ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Κατά την άποψή μας σχολεία πρώτης προτεραιότητας πρέπει να είναι τα σχολεία των υποβαθμισμένων περιοχών, αυτά δηλαδή των οποίων οι μαθητές έχουν μειωμένες ευκαιρίες για εκπαίδευση και μόρφωση και όχι τα πρότυπα.[1]

Αποτελούν τα παραπάνω συντηρητισμό;      Όποιος έχει στοιχειώδης ιστορικές και κοινωνιολογικές γνώσεις και δεν χρησιμοποιεί τα  γεγονότα και πρόσωπα όπως τον βολεύει π.χ. με το να εξισώνει τον Λένιν με την …… Παπακώστα, προκειμένου να κάνει αληθοφανείς και «επιστημονικές» τις ιδεοληψίες του, θα γνώριζε πως η Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης έχει αποδείξει πως στο σχολείο οι «άριστοι» προέρχονται , κυρίως, από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Θα γνώριζε για τη θεωρία του «πολιτισμικού κεφαλαίου» του Μπουρντιέ, όπως και τις έρευνες που έκαναν στην Ελλάδα η Φραγκουδάκη και άλλοι επιστήμονες.

Θα γνώριζε πως με τις εξετάσεις «το εκπαιδευτικό σύστημα φαίνεται να καθιστά φυσικές τις κοινωνικές ανισότητες, αφού τις μετατρέπει σε ανισότητες κουλτούρας και ευφυΐας, δηλαδή μετατρέπει τα κοινωνικά προνόμια σε αξιοκρατικά κριτήρια, έτσι που κάποιοι, για παράδειγμα, να είναι «φυσικά» προορισμένοι για ανώτερες σπουδές και κάποιοι για τεχνικές και επαγγελματικές σπουδές.

     Θα γνώριζε πως η εκπαίδευση αποτελεί κοινωνικό αγαθό και προστατεύεται από το Σύνταγμα. Έτσι, το σχολείο δεν είναι επιχείρηση, η γνώση δεν αποτελεί εμπόρευμα και οι μαθητές δεν είναι πελάτες όπως θέλουν το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, η Θάτσερ και ο Ρήγκαν παλιότερα και η πολιτική ηγεσία της χώρας σήμερα.

     Θα γνώριζε πως οι κατ’ όνομα εκσυγχρονιστές της παιδείας μας κατάργησαν το μάθημα της Κοινωνιολογίας με το ατράνταχτο επιχείρημα πως κάνει τα παιδιά…..αριστερά.. Θα γνώριζε πως ο Πρωθυπουργός απευθυνόμενος στα παιδιά από το Περιστέρι, είπε πως είναι προορισμένα να γίνουν,,,, ψυκτικοί!

     Τέλος, θα γνώριζε πως κ. Παπακώστα ψήφισε την κατάργηση των κοινωνικών επιστημών στο Λύκειο.

Επειδή, μάλλον δεν θα καταλάβει τα παραπάνω επιχειρήματα, να το πούμε απλά:      Εάν γίνει πρότυπο Λύκειο στα Τρίκαλα θα μαζέψει τους «καλούς» μαθητές αφού η επιλογή θα γίνεται με εξετάσεις. Θα επιλεγούν αυτοί που προέρχονται από «ευνοϊκό» κοινωνικό περιβάλλον δηλαδή αυτοί που έκαναν περισσότερες ώρες προετοιμασία και φροντιστήριο. Άρα, για ποιο «χάρισμα» μιλάμε;

Εάν ένα παιδί έχει ταλέντο στη ζωγραφική, στο μπάσκετ ή στο χορό θα το πάρουν στο πρότυπο; ΟΧΙ. Θα πάρουν αυτούς που θα γράψουν καλύτερα σε συγκεκριμένα μαθήματα, άρα για ποιο ταλέντο ή χάρισμα μιλάμε. Απλώς θα δημιουργηθεί ένα «καλό» σχολείο και η «πλέμπα» θα πάει στα κατώτερα.

ΥΓ1. Στην Κατοχή κάποιοι φορούσαν κουκούλες για να καταδώσουν τους Πατριώτες. Στις σημερινές αστικές δημοκρατίες το ρόλο της κουκούλας παίζει η ανωνυμία. Συνειρμοί και συσχετίσεις μπορεί να γίνουν ελεύθερα.

ΥΓ2. Ο αρθρογράφος ξέχασε να γράψει για τους «συντηρητικούς» και «οπισθοδρομικούς» εκπαιδευτικούς που έκαναν για μήνες εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση χωρίς επιμόρφωση, υλικοτεχνική υποδομή και στήριξη από την πολιτική εξουσία.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης