Το αγαλματάκι βρέθηκε το 1922 σε ανασκαφές του Έλληνα αρχαιολόγου Κουρουνιώτη στον αρχαιολογικό χώρο του Βουλευτηρίου ή Γεροντικού της Νύσσης.
Λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής το αγαλματάκι μεταφέρθηκε τον ίδιο χρόνο από τον Κουρουνιώτη στην Αθήνα που το παρέδωσε στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Από τότε φέρει το όνομα «το προσφυγάκι».
Το μοτίβο του μικρού παιδιού είναι πολύ δημοφιλές και απαντάται συχνά στους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους. Παρόμοια αγάλματα χρησίμευαν ως ανάθημα ή τάμα από εύπορες οικογένειες για την ανάρρωση του παιδιού τους, ή όπως σε ετούτη την περίπτωση, ως διακοσμητικό στοιχείο με θέμα την φύση και την εξοχή. Η δεύτερη εκδοχή είναι πιο πιθανή, αφού οι γονείς του εικονιζόμενου μικρού βοσκόπουλου μάλλον δεν θα είχαν την οικονομική ευχέρεια να κάνουν τάμα, ή αντίθετα, εάν κάποιοι εύποροι βοσκοί έκαναν το τάμα αυτό, δεν θα εικόνιζαν το παιδάκι τους τόσο φτωχικά. Το αγαλματάκι ετούτο είναι μάλλον δείγμα των πραγματικών συνθηκών ζωής του φτωχού λαού. Το εικονιζόμενο παιδάκι μπορεί να είναι σκλαβάκι ή παραγιός κάποιου άπορου κυρίου των αρχαίων χρόνων.
wikipedia
