Οι παλιοί πολιτικοί έλεγαν ότι μπορεί τα μεγάλα έργα να φέρνουν ανάπτυξη ,τα μικρά όμως φέρνουν τους ψήφους.
Πάνω σ`αυτές τις λογικές δομήθηκε κυριολεκτικά η νεότερη ιστορία της χώρας ,με τα γνωστά σήμερα αποτελέσματα.
Ο νομός Τρικάλων δεν ήταν δυνατόν να ξεφύγει από την περιρρέουσα πολιτική νοοτροπία και τις πελατειακές πρακτικές.
Το ντόπιο πολιτικό προσωπικό σπατάλησε τους έτσι κι αλλιώς πενιχρούς κρατικούς πόρους αλλά και μετέπειτα τα Ευρωπαϊκά κονδύλια, σε ρουσφετολογικές εξυπηρετήσεις και ψηφοθηρικές παρεμβάσεις ήσσονος σημασίας.
Μεγαλειώδεις πλατείες και ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι σε κάθε οικισμό ,ενώ την ίδια ώρα η οδική σύνδεση με τον όμορο νομό Αρτας ήτο ανύπαρκτη και με τα επίσης γειτονικά Ιωάννινα,απλά τριτοκοσμική ,(ποιός δεν θυμάται την περίφημη γέφυρα Μπέλεϊ της Μπαλντούμας).
Επειδή και σήμερα τίποτα δεν έχει αλλάξει ,με τους τοπικούς κοτσαμπάσηδες και τους αυτοδιοικητικούς πολιτικάντηδες ,να εμφορούνται από τις ίδιες ιδεοληψίες του παρελθόντος ,βλέπουμε να εξαγγέλλουν έργα και δράσεις ,χωρίς καμία προστιθέμενη αξία για την ανάπτυξη του τόπου.
Την ίδια ώρα, με δεδομένη την σύνδεση του Ε-65 με την Εγναντία στο ύψος του Κηπουρειού ,δεν έχει εκπονηθεί καμία μελέτη βελτίωσης της σύνδεσης Μουργκάνι -σύνδεση με Εγναντία στο ύψος Μαλακασίου .Το ίδιο ακριβώς ισχύει με την εθνική οδό Τρίκαλα – Αρτα ,όπου εκκρεμεί η παράκαμψη Πύλης ,Ελάτης και η ασφαλτόστρωση απο Γέφυρα Αλεξίου – Αρματωλικό.
Για την ολοκλήρωση της σιδηροδρομικής σύνδεσης με Γρεβενά και Κοζάνη (εκκρεμεί από το 1930) οι προύχοντες τις περιοχής δηλώνουν άγνοια και αδιαφορία ,οδηγώντας γι άλλη μια φορά το έργο στις ελληνικές καλένδες .
Μ αυτά κι άλλα πολλά ,θα βρεθούμε σε λίγο με ένα σωρό αθλητικά κέντρα ,μουσεία και πολιτιστικά κέντρα , χωρίς όμως βασικές υποδομές για την παραγωγική ανάπτυξη του νομού .
Οι προτεραιότητες που θέτουν οι σοβαρές κοινωνίες ,είναι πρώτα η επίτευξη οικονομική προόδου και έπειτα με την υπεραξία που δημιουργείται να χρηματοδοτούνται αλλότριες αντιπαραγωγικές αλλά χρήσιμες δράσεις και παρεμβάσεις.
